Een schreeuw om hulp, een hongerige 11-jarige rally in Brazilië

Frankrijk Persbureau, Geplaatst op maandag 08 augustus 2022 om 17:57 uur.

Een week geleden was de koelkast van Celia Barros hopeloos leeg. Tegenwoordig weet deze alleenstaande Braziliaanse moeder niet meer waar ze voedsel moet bewaren van de donaties die binnenstromen nadat haar zoon de politie om hulp had gevraagd.

‘Meneer de agent, we hebben thuis niets te eten’, zei Miguel (11) tegen de politieagent die afgelopen dinsdag het alarmnummer opnam.

Drie dagen zijn verstreken sinds de zeven familieleden die op een zolder in Santa Luzia, in de buurt van Belo Horizonte (zuidoosten) wonen, alleen maïsmeel kregen verdund in water.

De agent die de oproep ontving, stuurde de politie ter plaatse, omdat hij dacht dat het een geval van verwaarlozing in het huishouden was.

Maar wat ze zagen was een heel gewoon gezicht: een moeder die niet in staat was haar kinderen te voeden omdat inflatie de koopkracht van de armste economie in Latijns-Amerika ondermijnde.

De politie ging toen naar de supermarkt om eten naar de familie te brengen, sommigen betaalden het uit zijn zak en de andere werd gegeven door de winkelmanager, die hem uitlegde waarom ze in de buurt waren.

Toen de lokale pers dit ontroerende verhaal vertelde, raakte de tragedie van de familie Barros heel Brazilië over en begonnen de donaties binnen te stromen.

De smalle keuken, voorheen verstoken van etenswaren, ziet eruit als een kleine winkel.

“We kregen veel eten, verschillende dingen, zelfs etenswaren die ik niet kende”, vertelde de jonge Miguel aan AFP terwijl hij een volle kast opende.

– ‘Honger doet veel pijn’ –

Haar moeder Celia, 46, heeft acht kinderen, van wie ze er zes alleen opvoedt.

Ze overleefde dankzij klussen, maar kwam tijdens de Covid-19-crisis zonder werk te zitten.

“We hebben zoveel geleden. De honger doet me zoveel pijn, ik zal die momenten nooit vergeten”, zucht ze, terwijl ze een kleine baby vasthoudt, haar jongste in haar armen.

‘Na een tijdje had je niet eens de kracht om op te staan. Miguel zag me wanhopig, in tranen, en besloot in actie te komen. Godzijdank heeft dat alles veranderd.’

De benarde situatie van deze familie heeft een bijzondere weerklank gevonden in een land waar honger opnieuw een groot probleem is, dat in het afgelopen decennium vrijwel is uitgeroeid.

Voor het eerst sinds 2014 verscheen Brazilië dit jaar opnieuw op de “wereldwijde hongerkaart” van de Verenigde Naties, waarbij 28,9% van de bevolking in een staat van “matige voedselonzekerheid” leeft. of ernstig.

Op sociale media circuleren steeds meer beelden van uitgehongerde mensen die vechten om de botten in afvalcontainers.

In deze pijnlijke context is Célia er trots op dat ze buren in nood kan helpen om hun koelkasten te vullen.

“We hebben zoveel donaties ontvangen dat ik nu, aangezien ik niets heb, anderen kan helpen”, zegt ze.