Europese en internationale culturele kwesties: CHEC in Nederland

Donderdag 23 nov

De eerste dag van dit derde deel, in de Internationale Universiteitsstad Parijs, werd geopend met tussenkomst van Luc Léoger, inspecteur-generaal van Culturele Zaken, die herinnerde aan de rol van burgerschap en de fundamenten van de openbare ruimte voor de vitaliteit van onze democratie. Franse culturele pogingen om de openbare ruimte te construeren.

Ten tweede een rondetafelgesprek over de kwestie van taal als openbare ruimte met Paul de Sinetti (algemeen vertegenwoordiger van de Franse taal en de talen van Frankrijk), Rudy Barr (ontwerper en medeoprichter van Civic City) en Bouria Amirshahi ( vertegenwoordiger van de Interculturele Biënnale en Saint Denis van de Franstalige Ambitie) sprak gedeeltelijk. Paul de Cinetti keerde terug naar de taak om het gebruik van de gemeenschappelijke taal, het Frans, te bevorderen, met behoud van de reproductie van regionale en regionale talen en een directe link naar het concept van gastvrijheid en constructie. Een gemeenschappelijke openbare plek. Pouria Amrishahi presenteerde vervolgens een programma voor de Culturele en Multiculturele Biënnale van Seine Saint Denis (Multitudes), gebaseerd op culturele rechten en meertaligheid. In december daarop presenteerde hij ook een Franstalig campusproject in Seine Saint Denis, dat verschillende activiteiten zal uitvoeren rond het recht op de Franse taal en de toegang tot de Franse taal voor de diaspora. Talen die gesproken worden in de regio Seine Saint Denis.

Ten slotte keerde Ruedi Baur eerst terug naar Paris International University City voor zijn werk op het gebied van bewegwijzering, waarbij hij zijn werk als ontwerper vestigde door een typografisch systeem toe te voegen dat de toegang tot de Franse taal vanuit meerdere oorsprongen (andere talen, andere talen, andere talen) vernieuwt. brieven). Hij bood ook andere maatregelen en programma’s aan die gericht waren op de terugkeer van burgers door het recht van burgers om in het openbaar te schrijven te herstellen en een federale taalcultuur rond het delen van documenten te bevorderen.

De ochtend werd afgesloten met een bezoek aan de Paris International University City, waardoor we alle humanitaire en internationale ambities van deze plek en de verschillende architectuur die elk huis onderscheidt, konden ontdekken.

De middag begon met een gezamenlijke interventie van Bénédict Aliot (algemeen directeur van de Cité Internationale des Arts) en Judith Depaule (directeur van het Atelier des Artistes en Exil) die de relatie tussen cultuur en gastvrijheid onderzochten. Elk van hen definieerde gastvrijheid als een ontmoeting, die banden van solidariteit en vriendschap schiep, een ontvangst die verband hield met de kwestie van kunstenaarsresidenties. Beiden benadrukten het belang van het handhaven van een neutraliteitsbeleid bij het verwelkomen van kunstenaars uit verschillende landen en vooral van immigrantenkunstenaars, waarbij een ruimte wordt gecreëerd die ruimte biedt aan onenigheid en onenigheid, en dus aan uitwisseling en artistieke creatie. Het concept van gastvrijheid is dubbelzinnig en soms ongelijk; de uitwisseling laat ruimte voor veel vragen over de methoden om kunstenaars te ondersteunen (vooral aan het einde van hun residentie), maar ook over het overwegen en promoten van de culturele praktijken van niet-professionele kunstenaarsmigranten. Verschillende vragen vragen om een ​​heroverweging van de relatie tussen cultuur en gastvrijheid en de rol van culturele instellingen bij het opzetten van projecten rond ontvangst en ontmoeting.

De dag werd afgesloten met de tussenkomst van Séname Koffi Agbodjinou, oprichter van “l’Africaine d’architecture” en Woelab, het eerste Togolese FabLab, en zijn visie op de relatie tussen publieke ruimte en cultuur in Afrika. Hij liet zien dat Afrika, waarvan de bevolking naar verwachting de komende dertig jaar zal exploderen, zich in het hart bevindt van de economische uitdagingen die gepaard gaan met de verklaarde stedelijke groei en deze moet aangrijpen om weerstand te bieden aan het technologische datakapitalisme. Om dit te doen moeten we ons de openbare ruimte voorstellen als een gemeenschappelijke plek en cultuur gebruiken om de rijkdom van de jeugd te erkennen. Séname Koffi ontwikkelt dit idee met de ambitie om een ​​door de lokale gemeenschap gecreëerde hubstad te creëren, inclusief een innovatielaboratorium om nuttige technologieën te creëren en invloed uit te oefenen op de kleine perimeter rond het laboratorium, waarbij deze instrumentele technologieën worden gecreëerd op een manier die de organische activiteit respecteert. Aangepast aan de lokale gemeenschap en haar behoeften.

Vrijdag 24 november

Nadat hij eind vorige dag in Den Haag was aangekomen, bezochten de luisteraars met zijn Exc. de Franse residentie in Den Haag. François Alabrun, ambassadeur van Frankrijk in het Koninkrijk der Nederlanden, dhr. Daarom werd de dag geopend met het in herinnering brengen van de grondslagen van de vruchtbare relatie tussen Nederland en Frankrijk, in het bijzonder de oprichting van de Stichting CulturFrance op cultureel niveau en de diverse Franse leerinitiatieven.

Vervolgens schetste een gezamenlijke interventie van Kirsten van den Hull (directeur Nederlandse Cultuur) en David Behar (directeur van het Institut Française NL) de aard van de culturele samenwerking tussen Frankrijk en Nederland. Beide sprekers beschreven verschillende samenwerkingsprojecten tussen de twee landen (eerlijke lonen voor kunstenaars, steun voor ICC’s met veranderingen in het milieu, professionele mobiliteit, kunstenaarsresidenties, bevordering van meertalig erfgoed). Al deze projecten kunnen worden uitgevoerd binnen het kader van de Stichting CulturFrance, waarvan het bestuursmodel een constructieve dialoog mogelijk maakt over moeilijke maar actuele onderwerpen zoals de restauratie van kunstwerken, met een perfecte balans tussen Frankrijk en Nederland. Kunst voor landen die voorheen door beide landen werden gekoloniseerd.

De ochtend werd afgesloten met een interventie van Taco Dibbits, directeur van het Rijksmuseum in Amsterdam, die de potentiële politieke rol van het museum en zijn referentieplaats in de Nederlandse nationale identiteit in twijfel trok. Terugblik op een succesvolle beurs Slavernijbenadrukte de directeur het belang van het zoeken naar eenvoud in museumselectie en gastvrijheid om cultuur voor zoveel mogelijk mensen toegankelijk te maken. Volgens hem is de rol van het museum niet noodzakelijkerwijs politiek, maar maakt het het mogelijk om nuance te creëren en licht te werpen op de complexiteit van de geschiedenis.

Luisteraars werden uitgenodigd in de Kunsthalle in Rotterdam om te profiteren van een ronde tafel tussen Rem Koolhaas (architect, Pritzker Prize) en Wim Bijpes (voormalig directeur van het Rijksmuseum, huidig ​​hoofd van de particuliere stichting Drum, Drum en Dot). Rem Koolhaas keerde na de bombardementen van de Tweede Wereldoorlog terug naar de architectuurgeschiedenis van de stad Rotterdam en creëerde later zijn werk en de Kunsthalle, waarbij hij het ontwerp van het gebouw volledig integreerde met het concept van de openbare ruimte. Architecturale keuzes. In feite is de openbare ruimte binnen het gebouw architectonisch geconstrueerd om de ontmoeting van verschillende doelgroepen in de stad te symboliseren en aan te moedigen.

Wim Bijbes presenteerde op zijn beurt de restauratiewerkzaamheden van de stichting Trum en Dat in Rotterdam en het lopende project om in een voormalig havenpakhuis een immigratiemuseum te realiseren. De stichting wil historische monumenten gebruiken om de openbare ruimte nieuw leven in te blazen en te transformeren tot inspirerende ruimtes voor de toekomst. Historisch belast met de migratie van mensen die naar Amerika emigreren of zich bij Europa aansluiten, is deze ruimte het ultieme voorbeeld en heeft tot doel een openbare ruimte te worden met open ruimtes en een ruimte gewijd aan cultuur met collecties kunstwerken van over de hele wereld. Historische voorwerpen die verband houden met de nederzetting verzameld bij particulieren.

Luisteraars konden de bouwplaats van het FENIX-magazijn, het toekomstige immigratiemuseum, bezoeken, gepresenteerd door directeur Anne Kremers.

Het einde van de dag werd gekenmerkt door een bezoek aan het depot Boijmans van Beuningen onder leiding van architect Winnie Maas van MRVD en zijn teams. Debaut, een volledige heruitvinding van de relatie met kunstwerken, is een gebouw dat volledig aansluit bij de relatie van de stad met architecturale experimenten, waarbij het transparante interieur kunstwerken presenteert, waardoor we onze relatie met de museumervaring opnieuw kunnen definiëren. Het heeft ook conserveringsruimtes en restauratieateliers waar het publiek kan rondleiden en de onderbuik van de carrières van het museum kan ontdekken.

Zaterdag 25 nov

Voor de laatste dag van deze derde termijn reisde het team af naar de Allianz Franchise in Rotterdam. Een gezamenlijke interventie onder leiding van Hélène Pichon (directeur van de Alliance Française de la Haye) en Fanny Weiersmuller-Sassep (directeur van de Alliance Française de Rotterdam) presenteerde de rol van de Alliance Française in Nederland.