Hersenbeschadiging met aanzienlijk verlies van grijze stof

De COVID-19 Het veroorzaakt nog steeds miljoenen slachtoffers, ondanks de beschikbaarheid van vaccins. Nadat de eerste infectie is verdwenen, hebben veel patiënten aanhoudende symptomen, soms tot maanden of jaren. Verschillende onderzoeken hebben aangetoond dat SARS-CoV-2-infectie laesies veroorzaakt in bepaalde organen, zoals de longen of het hart. Een recente studie geeft ook aan dat het virus kan leiden tot hersenbeschadiging en aanzienlijk verlies van grijze stof, zelfs in milde gevallen. Hoewel het onderzoek een groot aantal onderwerpen omvatte, blijven veel vragen onbeantwoord. Daarom zal nader onderzoek nodig zijn.

Onder leiding van een groep onderzoekers van de Universiteit van Oxford, wordt aangenomen dat de studie de eerste is die mensen omvat die maanden voor en na het letsel hersenscans hebben ondergaan. Deze apparaten bevatten een hersenscanner die de dichtheid van dopaminetransporters meet, het molecuul dat essentieel is voor het overbrengen van informatie tussen neuronen. Logischerwijs duidt een afname van de dichtheid van deze transporters op een neurostructureel falen.

Zo verzamelden de Engelse onderzoekers 785 proefpersonen uit de medische database van de UK Biobank. Elk van deze mensen onderging twee hersenscans met een tussenpoos van drie jaar. Tussen elke enquête testten 401 deelnemers tussen maart en april 2021 positief op Covid, terwijl nog eens 384 niet-geïnfecteerde deelnemers een controlegroep vormden. Cognitieve tests werden ook gegeven aan alle deelnemers, van wie de leeftijdsgroepen (51 tot 81 jaar) en medische dossiers min of meer vergelijkbaar waren.

Gewonde deelnemers, die gemiddeld 141 dagen na het letsel werden gescand, vertoonden 0,2-2% meer verlies van grijze stof dan gezonde proefpersonen. Echter, op normale tijden en rekening houdend met de leeftijdsgroep van de deelnemers, ligt het jaarlijkse verlies van grijze stof door veroudering tussen 0,2 en 0,3%. Bovendien verloren Covid-patiënten in het algemeen ook meer hersenvolume en vertoonden ze meer weefselbeschadiging in meerdere delen van de hersenen.

” Hoewel de infectie bij 96% van de deelnemers mild was, vonden we gemiddeld 4,5 maanden na infectie een groter verlies van grijze stofvolume en grotere weefselbeschadiging bij de getroffen deelnemers. Gwenel Daoud zegt in A communicatiehoofdauteur van de studie en een professor in de afdeling Klinische Neurowetenschappen aan de Universiteit van Oxford.

Het is daarom belangrijk op te merken dat deze verliezen en laesies zelfs werden waargenomen bij mensen die slechts milde vormen van de ziekte vertoonden. En hoewel slechts 15 testdeelnemers een ernstige vorm ontwikkelden, geeft de studie aan dat dit segment van patiënten ernstigere hersengevolgen had. Alle getroffen patiënten vertoonden ook een grotere afname van cognitieve vaardigheden voor complexe taken, wat gedeeltelijk te wijten kan zijn aan hersenafwijkingen. Zelfs als deze negatieve effecten meer uitgesproken zijn bij oudere patiënten, vermindert de beschikbaarheid van beeldvormende gegevens voorafgaand aan infectie het risico dat reeds bestaande factoren verkeerd worden geïnterpreteerd als effecten van ziekte.

onvolledige gegevens

Zelfs als de resultaten enigszins onthullend zijn, is de studie gepubliceerd in natuur, moet worden onderzocht om conclusies te kunnen trekken. ” Een belangrijke vraag voor toekomstige hersenbeeldvormingsstudies is of deze hersenweefselbeschadiging op de lange termijn zal herstellen. David verhoogt. Het onderzoek zal inderdaad waarschijnlijk enige angst bij patiënten veroorzaken, omdat het nog niet bekend is hoe ver deze gevolgen zullen gaan en hoe ze hun dagelijks leven zullen beïnvloeden. Ook werden post-infectieonderzoeken slechts eenmaal uitgevoerd. Het is dus niet bekend hoe de laesies zich ontwikkelen. Echter, ” De hersenen zijn plastisch, wat betekent dat ze tot op zekere hoogte kunnen reorganiseren en genezen, zelfs bij ouderen De deskundige bevestigt in haar verklaring aan: Wachter.

En hoewel de herstelde patiënten meer dan normale tekorten vertoonden bij cognitieve tests, wijzen Doad en zijn team erop dat deze tests rudimentair waren. Deze omvatten oefeningen met betrekking tot aandacht en het vermogen om complexe taken uit te voeren. Bovendien waren de tests die specifiek voor de meest geatrofieerde gebieden werden uitgevoerd blijkbaar niet geavanceerd genoeg, volgens andere experts die ik heb geïnterviewd. The New York Times.

Een van de grootste verliezen aan grijze stof ligt in gebieden die verband houden met geur, die ook betrokken zijn bij geheugen en andere functies. Covid-patiënten behaalden echter vergelijkbare resultaten bij gerelateerde tests als gezonde mensen, wat aangeeft dat het virus vooral de focus en snelheid van informatieverwerking lijkt te beïnvloeden.

Hoewel bijna alle hersengebieden veelzijdig zijn, is er ook verlies van grijze stof geconstateerd in hersengebieden die niet met geur worden geassocieerd. De auteurs van het onderzoek denken dat dit te wijten kan zijn aan een ontsteking of sensorische deprivatie die gepaard gaat met reukverlies. Bovendien is het onderzoek alleen uitgevoerd bij mensen van een bepaalde leeftijd (51 tot 81 jaar). Daarom kunnen de resultaten ‘brain fog’, een vaak gemeld symptoom, bij jongere patiënten niet volledig verklaren. Er is dus meer onderzoek nodig om het onderzoek echt overtuigend te laten zijn.

bron: natuur