Het extreme geval van één vrouw benadrukt de slechte toegang tot tandheelkundige zorg in Groot-Brittannië

Een bericht uit Londen

In eerste instantie dachten we dat het bedrog was, omdat het verhaal van Caroline Percy, 63, onwerkelijk leek. Wat ITV News op 7 februari berichtte, illustreert echter een trieste Britse realiteit: de betreurenswaardige toegang van de bevolking tot tandheelkundige zorg. Deze inwoner van Scunthorpe, in Noordoost-Engeland, legde uit dat ze, nadat ze ernstige problemen met haar tanden had en geen toegang had tot een tandarts van de NHS (de volksgezondheidsdienst, bijna gratis), zelf twaalf tanden met een tang moest trekken, zonder de mogelijkheid om betekent Noodzakelijk om naar een privékliniek te gaan. “Er werd mij verteld dat er een wachttijd van drie jaar was.”, Ze getuigde.

In het licht van deze extreme situatie Door ITV News-journalistMinister van Volksgezondheid Victoria Atkins reageerde “Iemand die dergelijk lijden ervaart, moet weten dat hij of zij naar de spoedeisende hulp van een ziekenhuis kan gaan om hulp te krijgen Dit advies werd onmiddellijk weerlegd op sociale netwerken, waar zowel professionals als gewone burgers er snel op wezen dat er voor noodgevallen in ziekenhuizen geen tandartsen zijn en dat patiënten naar huis worden gestuurd met pijnstillers en advies om contact op te nemen met een tandartspraktijk.

Je eigen tanden eruit trekken: hoe kun je zulke extremen bereiken in een rijk land, lid van de G7? De NHS verkeert in een diepe crisis. Deze openbare dienst, opgericht in 1948 op basis van een genereus principe (vrije en gelijke toegang tot gezondheidszorg voor alle Britten), is het slachtoffer geworden van veertien jaar van onderinvestering sinds de Conservatieven aan de macht kwamen, en van onverstandige beslissingen die Labour vóór hen nam. . Grote tekorten aan artsen, verpleegkundigen en paramedici, tekorten aan apparatuur en een verouderende infrastructuur: ruim zeven miljoen Britten staan ​​op een wachtlijst voor zorg of operaties.

Vooral de tandheelkunde is slecht. De manier waarop tandartsen die in de NHS werken, worden beloond (en dus gratis zorg verlenen), is opgericht in 2006 en heeft weinig stimulansen opgeleverd. Het bepaalt dat deze professionals door de openbare dienst worden betaald op basis van UDA – eenheden voor tandheelkundige activiteiten: “onderzoek” telt voor één eenheid, behandeling van een gaatje voor twee of drie, enz. Tandartsen bekritiseren dit systeem omdat het niet voldoende rekening hield met de complexiteit van sommige behandelingen en omdat de UDA's niet opnieuw werden geëvalueerd in verhouding tot de stijging van de kosten van materialen, apparatuur en personeel.

Je hebt 60,25% van dit artikel om te lezen. De rest is gereserveerd voor abonnees.