Het lot van kankerpatiënten die te maken krijgen met ongelijke toegang tot zorg

Ter gelegenheid van Wereldkankerdag publiceert de Liga tegen Kanker samen met BVA Xsight een onderzoek waarin de omstandigheden en ongelijkheid in de toegang tot zorg aan de kaak worden gesteld.

De tijd tussen een mammografie waarmee borstkanker wordt opgespoord en het begin van de behandeling is in slechts een paar jaar tijd toegenomen van iets meer dan 9 weken naar 11 en een halve week: dit is het dubbele van wat de Hoge Autoriteit voor de Volksgezondheid (HAS) heeft aanbevolen. A De BVA Xsight-studie werd begin februari gepubliceerd aan de Cancer Society Hieruit blijkt dat als gevolg van het toenemende aantal gevallen van kanker de vertragingen bij het verkrijgen van behandeling langer worden, wat de toegang tot zorg bemoeilijkt.

Patiënten vinden het steeds moeilijker om een ​​afspraak te krijgen en te houden, en om een ​​behandeling te krijgen. Uit het onderzoek blijkt dat alle soorten kanker samenkomen Cumulatieve vertraging van twee weken Gemiddeld tussen het diagnostisch screeningsonderzoek en de start van de behandeling. Hetzelfde geldt voor het zorgtraject: de duur ervan is ook aanzienlijk verlengd, met gemiddeld zes weken extra.

Tekort aan medicijnen en hoge eigen kosten

Het ontbreken van sommige medicijnen speelt ook een rol bij het verlengen van deze periode. 37% van de Fransen heeft met dit probleem te maken gehad, vooral in Parijs en openbare ziekenhuizen, wat soms kan leiden tot een verergering van de symptomen of zelfs tot de kanker zelf. Bovenal staan ​​medicijnen die bedoeld zijn om complicaties of bijwerkingen van kanker te behandelen vaak bovenaan de lijst van tekorten, gevolgd door andere medicijnen die tijdens de zorg worden gebruikt, zoals curare-behandelingen en chemotherapie.

Al deze moeilijkheden zijn een straf voor degenen wier inkomen niet hoger is dan 1.500 euro per maand en die het moeilijk vinden om goede ondersteuning te krijgen, omdat de resterende kosten zwaar zijn om te dragen. Nadat hij borstkanker kreeg, moest O'Reilly vijf jaar lang hormoontherapie ondergaan, wat duur was: “Hormoontherapie veroorzaakt ook bijwerkingen, zoals opvliegers en gynaecologische problemen, en daarom hebben we behandelingen nodig die niet allemaal compenseren.”

“Ik geef maandelijks zo'n 180 euro uit aan de behandeling van bijwerkingen, en dat vind ik absoluut oneerlijk! Dit is voor mij het moeilijkste.”

O'Reilly, een borstkankerpatiënt

In Frankrijk Info

Een derde van de ondervraagde patiënten geeft aan dat de eigen bijdrage gemiddeld € 1.000,- bedraagt. Het BVA Xsight-onderzoek benadrukt ook genderongelijkheden in de kwaliteit van zorgtrajecten: vrouwen en gekleurde mensen krijgen geen kwaliteitszorg. De locatie van de zorg speelt ook een rol, aangezien 50% van de patiënten uit DROM-COM (overzeese gebiedsdelen) één of meer moeilijkheden ondervond tijdens hun zorgtraject.