Het Melkwegstelsel heeft een grotere structuur dan Laniakia

We weten dat de aarde zich binnen het zonnestelsel bevindt, dat dit laatste evolueert binnen het Melkwegstelsel en dat ons sterrenstelsel deel uitmaakt van een groter geheel: de Lokale Groep van sterrenstelsels en vervolgens de Laniakia-supercluster. Recent onderzoek suggereert echter dat we mogelijk deel uitmaken van een grotere structuur die bekend staat als de Shapley-concentratie.

De grootschalige structuur van het universum

Het universum is enorm groot en complex, en is georganiseerd in een hiërarchie van structuren. Aan de basis van deze hiërarchie staan ​​sterren, die ontstaan ​​uit wolken van gas en stof in de ruimte. Deze sterren klonteren vervolgens samen en vormen sterrenstelsels zoals ons zonnestelsel. Wanneer grote aantallen van deze sterren samenclusteren, vormen ze sterrenstelsels. Ons Melkwegstelsel herbergt bijvoorbeeld honderden miljarden sterren en is een van de spiraalstelsels in het heelal.

Sterrenstelsels zijn echter niet geïsoleerd. Ze zijn gegroepeerd Cluster van sterrenstelsels Die tientallen of zelfs honderden sterrenstelsels kunnen bevatten. Deze clusters werken op elkaar in vanwege de zwaartekracht, waardoor ze elkaar aantrekken. Binnen deze structuren worden fascinerende verschijnselen waargenomen, zoals de botsing en samensmelting van sterrenstelsels.

Naast zichtbare sterrenstelsels is een groot deel van de massa van deze clusters afkomstig van sterrenstelsels Donkere materie. Hoewel onzichtbaar, oefent deze materie een aanzienlijke zwaartekrachtinvloed uit op sterrenstelsels en clusters, waardoor ze in een complex evenwicht gebonden blijven.

Op grotere schaal zijn verschillende clusters van sterrenstelsels samen geclusterd om… Gigantisch sterrenstelsel. Supermassief LaniakiaWaar ons Melkwegstelsel deel van uitmaakt, is het een emblematisch voorbeeld van deze categorie. Deze superzware massa meet ca De breedte bedraagt ​​500 miljoen lichtjaar Het bevat duizenden sterrenstelsels, allemaal gebonden door hun eigen zwaartekracht. De structuur van Laniakea is complex met onderling verbonden galactische filamenten en knooppunten waar de dichtheid van materie het hoogst is.

Shapley-concentratie: een kosmisch bekken van zwaartekracht

Binnen de hiërarchie van structuren van het plaatselijk universum Shapley-focus Val op Als een van de grootste superclusters. Ontdekking door een astronoom Harlow Shapley In de jaren dertig bevond dit enorme bouwwerk zich in het sterrenbeeld Centaur. Wat vooral verbazingwekkend is, is dat astronomen schatten dat het een omvang zou kunnen hebben Tot tien keer hoger Naar die supermassa Laniakiadat zich in ons Melkwegstelsel bevindt. Deze relatie benadrukt de sleutelrol ervan in ons begrip van de organisatie van het universum.

De Shapley-focus fungeert dan als een enorme zwaartekrachtput. Dankzij hun grote massa oefenen ze een zwaartekracht uit die niet alleen sterrenstelsels aantrekt, maar ook hun aangrenzende clusters van sterrenstelsels, net als een sterke magneet in de ruimte. Deze aantrekkingskracht beïnvloedt niet alleen de bewegingen van nabijgelegen sterrenstelsels, maar ook de bewegingen van verre superclusters, zoals Laniakia, waardoor onze supercluster wordt geïntegreerd in een groter kosmisch web. Als gevolg hiervan bepaalt de Shapley-focus niet alleen de bewegingen van de sterrenstelsels eromheen; Het draagt ​​ook bij aan de algehele dynamiek van het universum.

Onze kosmische onderzoeken zijn echter mogelijk niet groot genoeg om de volledige omvang van deze enorme aantrekkingsbekkens in kaart te brengen. Om dit te doen hebben we meer geavanceerde monitoringtools nodig. Door hun onderzoek naar de bewegingen van sterrenstelsels voort te zetten, hopen de onderzoekers ons begrip van de zwaartekrachten die hun verspreiding beïnvloeden, te verbeteren. Dit werk zal het mogelijk maken om 3D-kaarten van het universum te maken die niet alleen de locatie van sterrenstelsels laten zien, maar ook hun snelheid en zwaartekrachtinteracties.