Het RNA van een uitgestorven soort is teruggevonden. Wat betekent deze wetenschappelijke revolutie?

Regelmatig horen we over de terugkeer van uitgestorven diersoorten. Het idee om dieren als mammoeten, warmbloedige megalodons en sabeltandtijgers weer tot leven te wekken is altijd een droom van wetenschappers geweest. We zijn nog ver verwijderd van een soort ‘Jurassic Park’ dat bestaat uit soorten die duizenden jaren geleden zijn verdwenen. Het onderzoek boekt echter verbazingwekkende vooruitgang.

Wetenschappers zijn er al in geslaagd RNA te extraheren uit een uitgestorven soort, de thylacine. Ook wel de Tasmaanse tijger genoemd, het is een neef van de kangoeroe die jaagt als katten. Met zijn wolvensnuit en tijgerstrepen heeft dit dier onderzoekers al lang geïntrigeerd. We weten niet precies wanneer hij uitstierf, maar de laatste Tasmaanse tijger stierf in gevangenschap op 7 september 1936 in een dierentuin in Tasmanië, Zuid-Australië.

Onderzoekers hebben voor het eerst RNA uit een Tasmaanse tijger gehaald

Een studie gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Genoomonderzoek RNA-extractie uit een Tasmaanse tijger bevestigt dit. Het is een 130 jaar oud exemplaar dat bewaard wordt in het Natuurhistorisch Museum in Stockholm. De onderzoekers leggen uit hoe ze het RNA van het dier konden sequencen en analyseren. Het schetst ook waarom deze prestatie zo belangrijk is.

Dit is de eerste keer dat wetenschappers RNA hebben teruggevonden van een uitgestorven soort. Je moet weten dat RNA complementair is aan DNA (deoxyribonucleïnezuur). Terwijl DNA genetische informatie voor de lange termijn opslaat, wordt RNA gebruikt om genetische code van de kern naar ribosomen over te brengen om eiwitten te creëren. Net als DNA is RNA een moleculaire structuur die bestaat uit nucleotiden. Het is enkelstrengig omdat het slechts één draad bevat.

” Dit is de eerste keer dat we kunnen kijken naar de echte biologie en het metabolisme van de cellen van een Tasmaanse tijger vlak voordat deze stierf “, legt Emilio Marmol Sanchez uit, hoofdauteur van de studie en paleontoloog aan de Universiteit van Stockholm. In deze studie hebben de onderzoekers RNA teruggevonden uit de huid, het spier- en skeletweefsel van een thylacinemonster.

Lees ook >> Wat als het volgende supercontinent klonk als de doodsklok voor zoogdieren?

Het bestuderen van de Tasmaanse tijger heeft niet tot doel hem weer tot leven te wekken, maar draagt ​​daar wel aan bij

De onderzoekers willen erop wijzen dat het doel van deze studie niet was om de mogelijkheid van de terugkeer van uitgestorven soorten te bewijzen. ” De heropleving van de Tasmaanse tijger, of met andere woorden het uitsterven ervan, was en zal niet het doel van ons onderzoek zijn “, zegt Emilio Marmol Sanchez. Verwacht dus niet snel een tijgerthylacine in levende lijve te zien.

Het is echter duidelijk dat onderzoekers het belang erkennen van het kunnen extraheren van RNA uit uitgestorven soorten. ” Alle wetenschappelijke ontwikkelingen die nodig zijn om uitgestorven soorten nieuw leven in te blazen of te herscheppen, zouden zeker de wetenschap en de samenleving in het algemeen ten goede komen “, zegt de hoofdauteur van het onderzoek. Dit zal dus ongetwijfeld van pas komen voor toekomstig onderzoek naar het uitsterven van uitgestorven soorten.

Op de lange termijn is het doel ook om RNA te kunnen extraheren uit enkelstrengige RNA-virussen, ook wel ribovirussen genoemd. SARS-CoV-2, de veroorzaker van de Covid-19-pandemie, is een van deze ziekten.