Hoe groot is de kans dat Frankrijk een medaille krijgt in de atletiek? De winnende blauwe negen

In 2016 wist de driekleurige atletiek in Rio een onverwachte oogst binnen te halen met zes medailles. Zelfs als ze geen goud zou hebben om de set te voltooien, zou het erg moeilijk zijn om deze onverwachte beoordeling na vijf jaar in Tokio te vernieuwen. Tussen afwezigheden, desinformatie en slachtoffers door trekken veel Franse leiders met meer scepsis dan zekerheid naar Japan. Slechts drie Franse atleten (Jilali Badrani, Quentin Pigot en Renaud Lavillenie) verschenen vanwege hun discipline in de resultaten van 2021 in de lijst van de 8 beste atleten ter wereld.

Meer dan alleen een kleine inval in Braziliaanse stijl, hoopt de federatie haar budget in één of twee slagen te redden. Focus op kwaliteit (titel) boven kwantiteit, in een notendop. “De Franse atletiek kent slechts 11 Olympische kampioenen in haar geschiedenis, waarvan de laatste in 2012. Daarvoor moeten we terug naar 1996! Als we een of twee gouden medailles winnen, kunnen we worden geacht ons contract na te komen.Het hoofd van de Federal Aviation Administration, Andre Giroud, maakte vrijdag voor de start van de tests een overzicht bekend van de kansen op het winnen van de Franse medailles.

Kevin Mayer (tienkamp)

Vice Olympisch kampioen in Rio, wereldkampioen 2017 en wereldrecordhouder, Kevin Mayer is een voorbeeld van de beste kans op een Franse atletiek gouden medaille in Tokio. Misschien zelfs de enige, als het redelijk is. De tienkamp leidt echter ook met zijn deel van de vragen. Zijn voorbereiding was niet perfect en hij lijdt nog steeds aan twee mislukkingen op grote internationale toernooien (Euro 2018, Wereldkampioenschappen 2019).

De concurrentie zal hevig zijn, met de Canadees Damien Warner, auteur van het vijfde totaal in de geschiedenis (8.995 punten) eind mei. Als de ambitie van Kevin Mayer duidelijk is, dan vergeet hij niet dat we in zijn discipline tegen onszelf vechten, niet tegen anderen. “Ik zou graag Olympisch kampioen willen worden maar bovenal een mooie tienkamp willen hebben, hij legt uit. Als iemand sterker is dan ik en als ik mijn potentieel kan maximaliseren, zal ik gemakkelijk accepteren dat ik geen goud heb. “

Renault Lavillenie (berk)

Na het winnen van goud in Londen en zilver in Rio, streeft Renaud Lavillenie naar een derde Olympische medaille in Tokio. Een legitiem doelwit aangezien Clermontois deze winter de hoogste ter wereld veroverde met een sprong naar 6,06m binnenshuis. Probleem, zijn voorbereiding op de Olympische Spelen werd grotendeels gehinderd door blessures. De laatste, een verstuikte enkel op 11 juli, omringt zijn deelname aan de Olympische Spelen in Tokio met echte vragen.

Voormalig wereldrecordhouderIk heb goede gevoelens gevonden“maar het blijft”een beetje bezorgd“Voor de kwalificatie, op zaterdag. Dus zijn fysieke conditie blijft een groot vraagteken, en zijn geplande gevecht op grote hoogte met Armand Duplantis, dat een van de geweldige momenten van deze Olympische Spelen zou zijn, is nog steeds in afwachting.

Wat er ook gebeurt, om de Zweed, de wereldrecordhouder en auteur van de vier beste prestaties van het buitenseizoen (met name 6.10m begin juni), te verslaan, zal het nodig zijn om de 6m over te steken. De afwezigheid van Sam Kendricks, die positief is voor Covid-19, maakt de toegang tot het platform eenvoudiger. De enkel moet stil blijven staan…

Melina Robert Michonne (record)

Melina Robert Michonne, 42 en aan haar zesde Olympische Spelen, streeft naar een gouden medaille. Na het geld te hebben gewonnen op een geweldige ochtend in Rio met het Franse record als bonus (66,73 meter), zal het Franse Desopolis ongetwijfeld dichter bij de 70 meter moeten komen om het beste van hun tegenstanders te krijgen.

Met haar negende wereldprestatie van het seizoen (65.30m) weg van de Nederlandse kandidaat Jorend van Klinken (70.22m), de Amerikaanse Valarie Allman (70.01m) of de Cubaanse Yami Perez (68.99m) startte ze niet als favoriet. Maar zijn solide geest en ervaring na twee decennia van competitie zouden hem in staat kunnen stellen de hiërarchie te bederven.

Johan Deniz (50 km lopen)

Aan het einde van zijn carrière zal het verhaal geweldig zijn. Wereldkampioen en drievoudig Europees kampioen van de 50 km-loop, Johan Deniz heeft een lange geschiedenis met de Olympische Spelen en alles wat hij nodig heeft is een Olympische medaille om een ​​geweldige carrière af te sluiten. In 2008 presenteerde hij zich in Peking, toen vice-wereldkampioen, met een blessure en maakte hij de wandeling van vijftig kilometer niet af. In Londen eindigde het als achtste voordat het werd gediskwalificeerd voor het tanken buiten de regio. In Rio in 2016 kreeg hij last van maagproblemen tijdens het rijden van de procedures. Denise vecht, valt flauw, valt meerdere keren en eindigt, op het punt van flauwvallen, de achtste.

Als sleutelfiguur in de discipline die nog steeds het wereldrecord in handen heeft, hoopt hij op 43-jarige leeftijd eindelijk de laatste race van zijn carrière af te ronden en te finishen op een loop van 50 kilometer, van het Olympisch programma in Parijs in 2024 in Sapporo, zoals in het Doha van de werelden waar Deniz zich overgaf, zal de belangrijkste tegenstander van de Fransen blijven verstikkende klimatologische omstandigheden en intense hitte. Deniz heeft de 50 km niet voltooid sinds Euro 2019 waar hij het minimum heeft bereikt. Het is dus moeilijk om zijn medaillekansen op zijn best in te schatten. Maar Deniz kent de afstand uit zijn hoofd…

Quentin Pigot (Hummer)

Een hele kleine kans op een titel, een reële kans op een medaille. Quentin Pigot, de vice-wereldkampioen in Doha in 2019 (een van de weinige twee medailles in het zeer slechte record van Frankrijk in Qatar), heeft zijn terugkeer naar de competitie na de Covid-reeks gemaakt. Zelf had hij afgelopen maart een kort maar heftig type. Al snel sloeg een onaangename pagina om.

Dit seizoen zette Lorrainer een topprestatie neer en brak hij meerdere keren zijn beste, met een laatste worp op 79,70 meter op 8 juni in Turku. Het volstaat voor hem om de vijfde plaats in het record voor 2021 te behalen. Om een ​​medaille te winnen, zal hij ongetwijfeld zijn eigen record van meer dan 80 meter moeten halen, aangezien het niveau dit jaar hoog ligt. Ook als alles mogelijk is in het toernooi. Bewijs: Paul Vajdick, jarenlang viervoudig wereldkampioen en hamerster, slaagde er in 2016 niet in om zich te kwalificeren in Rio…

Wilhelm Beluchian (110 miljoen rietjes)

Wat als onzichtbare Wilhelm Beluchian een van de zonneschijn was voor de Franse atletiek in Japan? Hoe dan ook, Al Mana is dit jaar een van de meest succesvolle gokkers op het gebied van accommodatie geweest. Als Pascal Martinnot-Lagarde’s beste van 12,95 in zijn kern de snelste is, is zijn lichaamsbouw een te groot vraagteken om een ​​reële kans op het winnen van een medaille op de 110m horden te overwegen.

Voor Beluchian zou een podium een ​​indrukwekkende prestatie zijn, maar met een negende plaats snelste in 2021 (13.15 eind juni tijdens de Franse kampioenschappen, meer nog in een race waar hij wat droesem achterliet), heeft Guadeloupe reële kansen om Finale bereiken. Als hij daar zijn beste cijfers zou kunnen verbeteren en de race van zijn leven zou kunnen verlaten, zou hij een zeer gelukkige verrassing kunnen zijn. Je zult ons vertellen, dat zijn veel “als”, wat geen bug is, maar het potentieel is er, en het neemt toe, in tegenstelling tot vele anderen.

Jilali Badrani (3000 m koepeltoren)

Het zou de nieuwe sensatie van de Franse atletiek kunnen zijn. Temidden van bewezen waarden die al schitterden in de Grand Slams, rekent Jilali Badrani op Tokyo om zichzelf te onthullen en de Franse traditie van de 3000m horden te bestendigen door zichzelf te vestigen als de waardige opvolger van Bob Taheri en Mohieddine Mukhaisi.

Vijfde op de Wereldkampioenschappen in Doha, hardlopen, op 27-jarige leeftijd, na zijn eerste medaille in de Grand Slams. De concurrentie wordt zwaar met de drie Ethiopiërs (Girima, Taquile en Will), de Keniaan Abraham Kibiot of de Marokkaanse Sofiane El Bakkali. De zesde wereldartiest van het jaar, de dubbele kampioen van Frankrijk, heeft ongetwijfeld een kaart te spelen om naam te maken.

Alexandra Tavernier (Hammer)

De hamer werd een sterk punt van de Franse atletiek. Alexandra Tavernier, ook al staat ze iets verder achter haar collega Quentin Pigou in de 2021-hiërarchie (de negende op de balans), heeft daarentegen solide ervaring op internationaal topniveau. Bronzen medaillewinnaar op de wereldkampioenschappen in 2015 op slechts 22-jarige leeftijd, de vice-kampioen van Europa drie jaar later, houdt van ruzies. Een essentiële aanwinst in de competitie.

Dit seizoen bevestigde Tavernier haar record in Frankrijk (75,38 miljoen) en zette ze een solide prestatie neer. Maar hij heeft een beetje dezelfde zorg als Bigot: meedogenloze concurrentie. Het overschrijden van 75 meter maakt het nauwelijks mogelijk om de top 10 van de wereld te integreren. Maar het olympische podium riskeert veel meer dan dat.

Rennell Lamotte (800m)

Rénelle Lamote in Tokio is op zijn best. De Franse langlaufer versloeg haar beste 800 m in 1’57″98 op 9 juli in Monaco. Een tijd die haar 12e plaatst in wereldrecords. In afwezigheid van Caster Semenya werd ze gedwongen om meer dan 5.000 m te klimmen door een medische beslissing van World Athletics lijkt de dubbele ronde dit jaar erg open te zijn met veel intensiteit tussen de Amerikaan Mu, die de beste prestatie van het jaar heeft (1’56” 07), Cuban Almanza, Jamaican Ghouls of de Britse Muir en Ricky.

Maar als de planeten op één lijn liggen, kan Lamot wraak nemen op Rio. De podiumfinish van 2016, ze viel van grote hoogte nadat ze werd uitgeschakeld in de kwalificaties die niemand zag. Domme opgesloten, was ze verrast om de 5e plaats in haar race te behalen. “ik schaam me‘, legde ze van bovenaf uit toen ze 22 was. Het is tijd om het record recht te zetten.