Hoe stof dat uit de woestijn opstijgt, de elektrische polariteit van onweersbuien weerspiegelt

ondergeschikt onweersbuien Met omgekeerde elektrische palen. Dit is de conclusie van een studie uitgevoerd door een team van onderzoekers van het Laboratorium voor Aerologie van de Universiteit van Toulouse. Deze bevinding is het resultaat van een “analyse van bijna 500 dagen van onweersbuien die hebben plaatsgevonden sinds 2014 in” Corsica Verklaart Sylvain Kokilat, hoofdredacteur van deze studie gepubliceerd in het tijdschrift atmosferisch onderzoek vroeg in juni.

Voor dit onderzoek hadden de auteurs van de publicatie gegevens van twaalf stations verspreid over Corsica, waardoor het mogelijk werd om bliksem in 3D te observeren. “Als je bliksem ziet, zie je het effect op de grond. Maar 80% van de elektrische activiteit vindt daadwerkelijk plaats in de wolk en om het te controleren moeten we door elektromagnetisme kijken, wat deze stations mogelijk maken”, vervolgt de academie.

“ongekende gebeurtenissen”

Terwijl de elektrische structuur van onweersbuien gewoonlijk uit drie polen bestaat – een positieve lading aan de bovenkant, een negatieve lading in het midden en een nieuwe positieve lading eronder, konden de onderzoekers “atypische stormgebeurtenissen waarnemen die worden gekenmerkt door een dipool elektrische structuur waarvan de polariteit is omgekeerd (d.w.z. negatieve lading op het bovenste niveau, positieve lading op het lagere niveau), schrijven de auteurs. Leden van het Aerology Laboratory voegen eraan toe dat dit “ongekende gebeurtenissen” zijn en merken op dat ze allemaal plaatsvinden “tijdens perioden van sterke wind met zuid- zuidwestenstroom”, hetzij uit de Sahara.

Als stormverschijnselen van tegengestelde polariteit inderdaad werden waargenomen “in de Amerikaanse Great Plains”, zoals Sylvain Coquillett uitlegt, dan vertoont het fenomeen op Corsica een heel andere structuur. “Amerikaanse omgekeerde polaire onweersbuien zijn zeer sterke onweersbuien, de zogenaamde” supercels “. Integendeel, de bestudeerde wolken hebben een zwakke verticale ontwikkeling “, merkt de wetenschapper op. Ook bewegen deze “vrijwel lineair, over lange afstanden (tot 230 kilometer) en met hoge snelheden, tussen 80 en 90 km/u”, specificeren de auteurs.

We staan ​​aan het begin van onze zoektocht.

“Het is een zeer recente ontdekking, een fenomeen dat we alleen op Corsica hebben waargenomen en we zijn nog steeds in het stadium van Hoe? Waarom? Hoe dan ook, dit leidt tot een nieuwe staat van onzekerheid over het gedrag van wolken, maar we zijn op het punt begin van ons onderzoek”, legt de onderzoeker uit. Want Corsica is niet de enige plaats in het noorden van het Middellandse-Zeegebied waar zulke afleveringen van stof uit de woestijn opstijgen. Een daarvan vond bijvoorbeeld onlangs plaats in het gebergte van de Pyreneeën, Tender fantastische foto’s.

“We hebben niet de instrumenten ter plaatse om de waarnemingen te doen”, zegt Sylvain Kokilat. “Het is te vroeg om de klimaattrend te bepalen. Hij concludeert dat we het tijdsbestek van de waarnemingen moeten vergroten.”