Hoop in Arecibo | Journalistiek

Afgelopen herfst vielen de kabels die de beroemde Arecibo-telescoop in Puerto Rico ondersteunden, af. Een groep astrofysici van het Amerikaanse eiland mobiliseert zich om het te herbouwen.

Mathieu Perrault
Journalistiek

Het project

Groter gezichtsveld dankzij een meer wendbare zender. Meer kracht, en dus een betere resolutie van de beelden van de waargenomen hemellichamen. en verhoogde voorspelbaarheid van zonnestormen die satellieten en bemande ruimtemissies kunnen beïnvloeden. Dit zijn enkele van de doelstellingen van het ambitieuze project van de volgende generatie van de Arecibo-telescoop, dat begin dit jaar werd verstoord door degenen die verantwoordelijk zijn voor het huidige Arecibo-observatorium. “Tot 2016 hadden we in Puerto Rico de grootste radiotelescoop ter wereld. Die ervaring moeten we zeker behouden”, legt Abel Mendes van de Universiteit van Puerto Rico in Arecibo uit. “Het bouwen van nieuwe telescopen is moeilijker geworden door tot de maatschappelijke acceptatie van het noodzakelijke ondernemen. We moeten profiteren van de locatie om dit vermogen in het Westen te behouden. Het nieuwe telescoopproject werd in maart aan de Amerikaanse autoriteiten gepresenteerd en voor deze zomer waren paneldiscussies gepland met donoragentschappen en astronomen van Amerikaanse universiteiten. “Niemand geloofde haar”, zegt Mendez. Jarenlang leidde een gebrek aan financiering ertoe dat het observatorium rechtstreeks naar de muur ging. Er was een storing nodig om het belang van Arecibo te beseffen. Alle sterren zijn uitgelijnd zodat herbouwen is toegestaan. ”

zeker

Het observatorium, gebouwd in het begin van de jaren zestig, werd beschadigd door twee aardbevingen, in 2014 en 2017. Maar pas in 2020 stortten twee van de ongeveer 20 kabels die het 900-tons instrumentenplatform ondersteunden in. “De toevoeging van zeer zware nieuwe instrumenten in 1997 verzwakte het chassis”, zegt Mendes. De gebeurtenis een jaar geleden beschadigde de koepel en dwong een herbeoordeling van de toekomst van het Arecibo Observatorium door de Amerikaanse National Science Foundation (NSF). Een rapport medio november concludeerde dat het gesloopt moest worden. Twee weken later, begin december, trokken andere kabels terug en viel de instrumentatiekoepel op de koepel.

Bekijk video’s van de ineenstorting van het Arecibo Observatorium

Zender Voordelen:

Robert Lamontani, een astrofysicus aan de Universiteit van Montreal, benadrukt dat het Arecibo-observatorium nog steeds erg nuttig is voor de wetenschap. “Hij kan zenden, wat niet het geval is met alle radiotelescopen”, zegt dhr. Lamontani. Dit maakt het mogelijk om de bovenste atmosfeer en ionosfeer te observeren, evenals objecten in het zonnestelsel met een retoursignaal. We zouden ook kunnen overwegen om asteroïden te observeren. China’s vijfhonderd meter diafragma sferische radiotelescoop (FAST) heeft Arecibo uitgeschakeld als ’s werelds grootste radiotelescoop, maar spanningen met het Midden-Koninkrijk kunnen een radiotelescoop in de Verenigde Staten interessant maken, merkt Lamontani op. Een andere radiotelescoop, een raster van ongeveer 1 vierkante kilometer, gelegen in Zuid-Afrika en Australië, is in aanbouw en zal in theorie groter zijn dan FAST, maar omdat het een netwerk is van ongeveer 100 antennes, heeft het in sommige gevallen een lagere resolutie. Het kan 10 jaar duren om de volgende generatie van de Arecibo-telescoop te bouwen. “Dus het ontwerpteam overweegt twee kleinere en snellere projecten, ofwel door spiegels te hergebruiken die nog goed zijn, of door een kleine koepel te bouwen”, legt Mendes uit, die gespecialiseerd is in de bewoonbaarheid van exoplaneten. “Het is belangrijk om de technische expertise in Puerto Rico op peil te houden.”

Drie ontdekkingen dankzij de Arecibo-telescoop

Exoplaneet: De eerste exoplaneet werd in 1992 ontdekt dankzij Arecibo. Het was toeval: het onderhoud van de koepel werd gedwongen om één deel van de lucht te observeren. Deze twee planeten draaiden om pulsar PSR B1257 + 12, op 2.300 lichtjaar afstand in het sterrenbeeld Maagd. Een pulsar is een ster die zeer snel ronddraait en periodieke signalen uitzendt. Nobel: Arecibo ontving in 1993 zelfs de Nobelprijs voor zijn observatie in 1974 van indirect bewijs van ‘zwaartekrachtsgolven’, een fenomeen dat voorspeld was door Albert Einstein maar niet direct vóór 2015 werd waargenomen. Deze waarneming in 1974 was een pulsar in een baan om een ​​andere ster . Buitenaardsen: in 1974 schreven twee Amerikaanse astronomen, Frank Drake en Carl Sagan, een bericht dat vanuit Arecibo naar de bolvormige sterrenhoop M13 werd gestuurd, op 22.000 lichtjaar van de aarde. Een bolhoop is een zeer hoge concentratie sterren. Dit bericht bevat 1679 stukjes informatie over de aarde en menselijke kennis.

Sovjet raketten

In eerste instantie profiteerde het Arecibo Observatorium van de angst voor Sovjetraketten, na de lancering van de Spoetnik-satelliet in 1957. Het Ministerie van Defensie financierde het project, bedoeld om de bovenste atmosfeer te observeren, om deze raketten te detecteren. Vervolgens werden in 1974 en 1997 twee belangrijke verbeteringen aangebracht, waaronder de beroemde “Gregoriaanse koepel” boven het schip om het aantal beschikbare instrumenten te vergroten. ging van Cornell University naar de University of Central Florida, maar het viel in het niet bij een kortlopend contract om asteroïden te ontdekken die de aarde zouden kunnen bedreigen.

Arecibo in de populaire cultuur

In 1995 werd de Arecibo-telescoop een basis verborgen onder een Cubaans meer in gouden OogJames Bond-film. De antenne moest een Russische satelliet besturen die door criminelen was gestolen.

Bekijk fragmenten uit gouden Oog (in Engels)

Arecibo Observatory speelde zijn eigen rol in de film uit 1997 ContactMet Jodie Foster. Je speelt een astronoom die een buitenaardse boodschap ontdekt in het observatorium.

Bekijk fragmenten uit Contact (in Engels)