“Ik heb ervoor gekozen om mijn toevlucht te nemen tot euthanasie en dit is wat ik wil dat de mensen om mij heen weten voordat ik ze verlaat.”

“Ik zal vandaag mijn leven beëindigen in een kliniek in Zwitserland. Dit artikel is drie weken geleden geschreven. Ik zit al tientallen jaren gevangen in een lichaam dat niet werkt zoals dat van anderen, en ik ben er klaar voor om eindelijk vrij te zijn. Ik heb last van meerdere ernstige chemische gevoelighedenook bekend als MCS of omgevingsziekte, wat betekent dat mijn lichaam op de wereld om me heen reageert op manieren die extreem pijnlijk en ongelooflijk stressvol zijn.

“Parfums en colognes veroorzaken niet alleen ondraaglijke ademhalings-, zenuw- en huidreacties, maar dat geldt ook voor de meeste wasmiddelen, wasverzachters, shampoos, deodorants, lotions, zonnebrandmiddelen, huishoudelijke schoonmaakmiddelen en nog veel meer.“

Meerdere ernstige ziekten

“Ik heb al 40 jaar last van MCS. In het begin was het mild, maar het werd steeds erger tot het punt waarop ik nu voor bijna alles gevoelig ben. Ik kan geen medicijnen gebruiken, zelfs geen gewone medicijnen zoals ibuprofen, zonder een allergische reactie te krijgen, dus pijnbeheersing is erg moeilijk voor mij.“

“Ik lijd ook aan fibromyalgie, een andere aandoening waar veel mensen niets vanaf weten en waarvan veel mensen niet eens geloven dat het bestaat. Hij is er niet alleen, maar hij is ook uitgeput. Ik kan mijn handen nauwelijks gebruiken en mijn spieren zijn zwak. Ik heb ’s nachts pijn en heb veel moeite met slapen. Vanwege deze twee ziekten kan ik niet langer mijn huis verlaten of een leven leiden dat lijkt op een ‘normaal’ leven.“.

Een weloverwogen beslissing

“CIk deed wat onderzoek omdat ik er een einde aan wilde maken en vond een non-profitkliniek in Zwitserland die intraveneuze medicijnen verstrekte (…) Mijn man weet dat dit het beste is voor mij en voor ons allebei. Hij zal verdrietig zijn omdat hij mij zal missen, maar ik wil dat hij verder gaat en echt leeft. Hij zal eindelijk de vrijheid ervaren die hij al lang niet meer heeft gehad. Hij kan gaan waar hij wil. Hij zal eindelijk kunnen eten wat hij wil (…) Elke minuut van de dag besteden aan zorgen maken over de persoon van wie je houdt, is geen manier om te leven“.

“Sinds ik besloot een einde aan mijn leven te maken, heb ik veel over het leven nagedacht. Om er het beste van te maken, moeten we elkaar steunen, medelevend zijn en doen wat we kunnen om anderen te helpen.
Mede daarom wilde ik mijn verhaal vertellen. Ik wil dat we niet vergeten dat veel mensen lijden waar wij geen idee van hebben, en dat we hen de vrijheid moeten laten om hun eigen beslissingen te nemen over het einde van hun leven..“

Nieuwsjournalist

Als alleskunner, gepassioneerd door reizen, cultuur, maatschappij, mensen en schoonheid, schrijft ze voor verschillende media zoals het tijdschrift Escapade, de GEOguide-groep van Gallimard, Le Figaro…