‘Ik leef als de 19e eeuw’: een TPMP-columnist onthult haar zorgwekkende levensomstandigheden

Raak mijn tv niet aan Het zal binnenkort eindigen. Over een paar dagen laat Cyril Hanouna zijn schrijvers vrij voor een welverdiende vakantie voordat ze een frisse start maken met de C8. Ondertussen begon de periode van de kastenraad. Op maandag 13 juni was het Benjamin Castaldi’s beurt om de observaties en observaties van zijn jonge metgezellen te behandelen voordat hij het nieuws van de dag besprak, waaronder de tragische verdwijning van twee bewoners, door toedoen van een 88-jarige vrouw. aan het stuur van haar auto.

Toen begon de discussie: wordt het rijbewijs na een bepaalde leeftijd ingetrokken? Meningen waren min of meer juist. Dus wendde Cyril Hanoun zich tot de oudste van de band, namelijk Bernard Montell, 65, en Danielle Moreau, 58, die al een zwakke kus op de set hadden uitgewisseld.

Als ze het rijbewijs niet op zak heeft, is het nutteloos voor haar woonachtig in Parijs, Danielle Moreau gaf aan dat ze toch voorstander is van een leeftijdsgrens voor chauffeurs om dit soort situaties in de toekomst te vermijden. Maar niet deze bewering van de columnist is een team TPMP ingehouden. Zonder metgezel en zonder vergunning lachte Cyril vriendelijk en vroeg haar of ze tenminste één ding in haar bezit had. Was niet teleurgesteld door zijn antwoord zoals alle anderen!

“Ik leef in de negentiende eeuw! bekende. Ik heb geen wasmachine, ik was alles met de hand.“Deze zin schokte veel mensen die aan tafel zaten. Kelly Vidovili ging zelfs zo ver om haar te vragen of ze was”ging naar de wasBeseffend dat deze uitspraken schokkend kunnen zijn, deinsde Danielle Moreau niet terug om wat verder te gaan in haar interpretaties:Ik was mijn kleren met de hand in de gootsteen. Ik heb geen magnetron en geen lift.“Genoeg om de groep voor altijd te veroveren, zelfs wie zich afvroeg of ze bij kaarslicht werden verlicht. Danielle Moreau nam al deze gedachten met een glimlach voor geen cent op en stelde iedereen gerust:”Ik heb stromend water!“Oef, we waren niet eens een beetje bang…