“Ik word liever gehoord dan gerespecteerd.”

“ Je hebt mooie handen! ‘Ze zegt plotseling, midden in het interview. Haar eigen manier, vermakelijk en uiteindelijk elegant, betekent dat ze op een volkomen vorstelijke manier de draak steekt met uw vragen, maar zonder de minachting van actrices die een hekel hebben aan ‘promotie’ en er in vernietigende termen reclame voor maken.

Wat de rest betreft, Catherine Deneuve is, zo wordt ons verteld, recht door zee, grappig en niet erg spraakzaam. Korte antwoorden, direct to the point. Ze houdt er niet van om haar hart te luchten, ze drukt zich uit terwijl ze speelt: kort, zonder concentratie, zonder affectie. Fans van verwoestende onthullingen…

“ Je hebt mooie handen! ‘Ze zegt plotseling, midden in het interview. Haar eigen manier, vermakelijk en uiteindelijk elegant, betekent dat ze op een volkomen vorstelijke manier de draak steekt met uw vragen, maar zonder de minachting van actrices die een hekel hebben aan ‘promotie’ en er in vernietigende termen reclame voor maken.

Wat de rest betreft, Catherine Deneuve is, zo wordt ons verteld, recht door zee, grappig en niet erg spraakzaam. Korte antwoorden, direct to the point. Ze houdt er niet van om haar hart te luchten, ze drukt zich uit terwijl ze speelt: kort, zonder concentratie, zonder affectie. Verpletterde onthullingsliefhebbers, ga verder…

We hebben de actrice tenminste wat platitudes bespaard, zoals: “Met deze rol wilde ik mezelf in gevaar brengen.” Van Catherine Deneuve zullen we dit nooit horen.

Ze is geweldig in de eerste film “Bernadette”. Lea Dominic, 40 years, waarin de bewering van Bernadette Chirac aan het begin van de jaren 2000 wordt verhaald, ondanks de publieke minachting die haar overkwam, ook binnen haar familie. Een grappige, poppy, inventieve komedie die zoet is bij Bernadette, zuur bij Jacques (een onverbeterlijke macho!), en ontroerend bij hun dochters Claude en Laurence.

Je zult vast verbaasd zijn geweest dat je werd gevraagd om Bernadette Chirac te spelen…

Ja, ik was verrast, maar toen ik eenmaal het script begon te lezen, zag ik dat het goed geschreven was en dat het zou “werken”… Ik vond die aanpak leuk. Het is geen biografie of reconstructie, maar een eerlijke en oprechte evocatie van de grote lijnen van Chiracs leven, waarbij hij zichzelf ook enkele vrijheden gunt en grappige situaties verzint. Dat is wat ik leuk vind, deze fantasie. Toen ontmoette ik Leah Dominac, wiens energie mij verbaasde. Ze weet waar ze heen gaat. Ik voelde me zelfverzekerd.

Kent u Bernadette Chirac?

Nee, ik heb haar een of twee keer ontmoet… Ik heb niet echt geprobeerd haar reis te bestuderen, ik benaderde deze film eigenlijk gewoon als een komedie.

Ik lees nog steeds het boek dat ik samen met Patrick De Carolis schreef, “Gesprek” in 2001, Dat was een keerpunt in de manier waarop ze werd waargenomen: we voelen duidelijk haar gezond verstand en intelligentie.

Welk beeld heb je van haar?

Op een keer had ze een nogal oude foto, met haar pak en haar handtas, en ik moest erom lachen… Ik denk dat het haar niets kon schelen.

De film beschrijft een vrouw die al jaren niet serieus wordt genomen…

Het werd niet serieus genomen omdat er een zeer sterk front was tussen Jacques Chirac en zijn dochter Claude. Ze hielden haar op afstand, omdat ze vonden dat Bernadette iets conservatiefs belichaamde. Toen zagen ze de populariteit die ze verwierf door haar campagnes in korrez- of gele stukken, en begonnen ze deze meer uit te rollen. Toen ontdekten veel waarnemers dat ze een echt politiek gevoel had, maar ze was altijd politiek! Decennia lang stond ze in het hart van het politieke leven.

“Bernadette Chirac had ooit een ietwat ouderwetse foto, met haar pak en haar handtas, en die lokte spot uit… Ik denk dat het haar niets kon schelen.”

Hebt u zich in de zeer mannelijke filmwereld ooit net zo gerespecteerd gevoeld als Bernadette Chirac in de wereld van de politiek?

Respectabel? Maar ik ben er niet in geïnteresseerd om “respectabel” te zijn! Ik wil dat mensen dingen tegen me zeggen, dat ze me op de set aanspreken zoals een man een andere man aanspreekt. Ik wil gehoord worden, ja, maar ‘gerespecteerd’ nee.

Nicolas Sarkozy, die het als zijn rang beschouwt, riskeert de film niet echt te waarderen…

Ik dacht ?

Heeft u interactie met de politieke wereld?

onmogelijk. Ik heb geen persoonlijke relaties met politieke leiders. Ze hebben veel te doen en werken dag en nacht, zelfs meer dan de non-stop Denis Podalides. Er waren momenten dat ik meedeed, maar ik weigerde altijd publieke steun of sponsoring aan de kandidaat te verlenen.

Bent u geïnteresseerd in politiek op privéniveau?

Ik volg het politieke nieuws vaak op de voet. Bovendien draag ik zwart en je kunt daar een bewijs zien van mijn gemoedstoestand met betrekking tot de toekomst van de democratie… Ik maak me zorgen.

Heb jij nog goede films gezien deze zomer?

Ik hield echt van Oppenheimer, Anatomy of a Fall, Dry Herbs…

En “Barbie”?

Ik heb het gezien… het is absoluut geweldig.

Je staat bekend om je liefde voor cinema. Heb je er ooit aan gedacht om een ​​film te regisseren?

O nee, nooit! Ik heb een zeer hoog idee van prestatie. En ik heb geweldige filmmakers gekend… Wat ik leuk vind is om met hen samen te werken, deel te nemen aan de discussie, dat is wat spannend is.

“Bernadette” van Léa Dominac met Catherine Deneuve en Michel Vuillermoz. Duur: 1 uur en 32 minuten Releasedatum: 4 oktober.