Industrieel onderzoek naar de neurotoxiciteit van herbiciden die aan de Europese autoriteiten zijn onttrokken

De procedure verrast vaak degenen die het ontdekken: de Europese regelgeving vereist dat agrochemische bedrijven die toelating willen krijgen voor hun pesticiden zelf de vereiste toxicologische studies uitvoeren.

Maar hoe weet je zeker dat alle gegevens die al zijn overgedragen aan de autoriteiten? Dit is de vraag van twee Zweedse wetenschappers, maandag 5 september, in het tijdschrift milieugezondheid, over glyfosaat. In een kort commentaar kondigden Axel Mei en Kristina Roden, onderzoekers van de afdeling Milieuwetenschappen aan de Universiteit van Stockholm, aan dat ze een industrieel onderzoek hadden gevonden, voltooid in 2001, waarvan de resultaten – beschamend – nooit aan de Europese autoriteiten waren getoond. De auteurs vermeldden het niet in hun artikel, maar het sponsorbedrijf was het Zwitserse agrochemische bedrijf Syngenta.

De zaak opent een nieuw front in de controverse over het beroemde herbicide: deze keer gaat het niet om het potentieel om kanker te veroorzaken, maar eerder om de mogelijk schadelijke effecten op de hersenopbouw tijdens prenatale blootstelling. Lees een wetenschappelijk artikel gepubliceerd in 2009 [dans la revue Environmental Health Perspectives] door toxicologen van het Amerikaanse Environmental Protection Agency [EPA]Toevallig zag ik dat een industrieel onderzoek naar de mogelijke toxiciteit van glyfosaatzout voor neurologische ontwikkeling kort werd genoemd.zegt Axel Mei. Ik was zeer verrast, omdat ik niet op de hoogte was van het bestaan ​​van zo’n onderzoek. »

Geprikkeld door zijn nieuwsgierigheid ging de Zweedse wetenschapper op zoek naar andere sporen van dit werk, maar hij vond niets. Noch in de verklaringen die zijn ingediend bij de Europese pesticidenpolitie, de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA), noch ergens op internet. “Ik heb gezocht in databases van de Amerikaanse overheidZegt meneer Mei. Daar vond ik een reeks interne documenten van 3000 pagina’s met samenvattingen van hoe EPA-wetenschappers verschillende onderzoeken evalueerden, waaronder deze. »

“Effect op neurologische gedragsfunctie”

De studie in kwestie omvatte het blootstellen van zwangere muizen aan verschillende doses glyfosaatzout (glyfosaat-trimicium) en vervolgens het evalueren van de locomotorische activiteit van hun nakomelingen, vergeleken met de locomotorische activiteit van muizen die niet waren blootgesteld. Schrijf volgens een EPA-beoordeling naar Zweedse onderzoekers, “Deze studie toont aan dat dit type glyfosaat een effect heeft op de neurologische gedragsfunctie en motorische activiteit bij het nageslacht.” [des rats de laboratoire]En de in een dosis waarvan voorheen niet bekend was dat deze schade veroorzaakt”. In het bijzonder was de locomotorische activiteit van blootgestelde dieren in utero, afhankelijk van het geslacht en de ontvangen doses, afgenomen met 45% tot 72% in vergelijking met die van wie de moeder niet was blootgesteld aan het product.

Je hebt nog 56,31% van dit artikel om te lezen. Het volgende is alleen voor abonnees.