interview. Dolibrin verkopen: “De strategische kwestie is paracetamol geproduceerd in China of de Verenigde Staten, niet pillen”

Waarom besloot Sanofi zijn dochteronderneming op het gebied van de consumentengezondheid te verkopen? Is dit een winst- of strategisch probleem?

Voor Sanofi is dit meer een kwestie van strategie dan van winstgevendheid. Om vandaag de dag aanwezig te zijn op het mondiale gezondheidsniveau moeten fabrikanten nieuwe strategische medicijnen lanceren op het gebied van immunotherapie of kankerbestrijding. Doliprane is geen strateeg. Deze nieuwe medicijnen vergen echter enorme investeringen, die Sanofi probeert te financieren door de verkoop van vrij verkrijgbare medicijnen. De tijd dringt, want binnen een paar jaar is Sanofi opgestegen van de derde plaats^e De wereldranglijst staat op de 7e plaats^e De plek en niet met Doliprane zullen ze eruit komen.

Is het niet van strategisch belang dat Frankrijk de controle over paracetamol behoudt?

En dit is de kern van de zaak: het strategische ingrediënt is het actieve ingrediënt, namelijk paracetamol, dat in China of de Verenigde Staten wordt geproduceerd. Doliprane kapselt dit actieve ingrediënt alleen in, zoals andere Upsa-laboratoria al doen. Zeggen dat Doliprane strategisch was, is hetzelfde als zeggen dat coronavirusmaskers strategisch waren. Tegenwoordig produceren we het niet meer in Frankrijk.

Sommige politici willen het Montebourg-decreet activeren om de verkoop aan het Amerikaanse investeringsfonds CD&R te voorkomen. Wat is jouw mening?

Er moet aan worden herinnerd dat Sanofi 50% van deze activiteit zal behouden. Bovendien, als een ander Frans bedrijf, zoals Upsa, dit product al vervaardigt, zie ik geen reden om Sanofi te beletten Doliprane te verkopen. Het blokkeren van de verkoop zou Sanofi de 15 miljard euro (noot van de redactie: aangekondigde verkoopprijs) ontnemen die het laboratorium wil investeren in nieuwe behandelingen. Als de staat deze verkoop blokkeert, zal Sanofi niet over de middelen beschikken om zijn mondiale positie te behouden, met de dreiging dat buitenlandse fondsen op de lange termijn het hart van Sanofi zullen kopen, en niet alleen de algemene dochteronderneming.

Roept deze verkoop niet de kwestie van industriële en gezondheidssoevereiniteit op?

Soevereiniteit is het effectieve principe, niet het zegel! Mocht er zich een pandemie voordoen en Frankrijk heeft Dolibran dringend nodig, dan blijven we in ieder geval afhankelijk van de in China geproduceerde werkzame stof. Dit debat is symbolisch en wordt politiek.

BPI France, de financiële tak van de staat, biedt aan om deel te nemen aan de overname. Zou dit een compromis zijn?

Als de staat geld heeft om te investeren, moet zij dit in het actieve ingrediënt stoppen, zoals het geval is met de nieuwe fabriek in Roussillon in Isère, die naar verwachting de komende maanden in productie zal gaan. Publiek geld gebruiken voor Doliprane zou hetzelfde zijn als het uit het raam gooien!

Betaalt Sanofi niet voor fouten uit het verleden?

Zelfs als deze verkoop doorgaat, zal het geen overwinning voor Sanofi zijn, omdat opeenvolgende regeringen ons aan strategische fouten hebben gewend. Het laboratorium stopte bijvoorbeeld al twee voor de Covid-crisis met zijn onderzoek naar Messenger RNA. Maar het voorkomen van de verkoop zou ook een vergissing zijn.

Moet de staat in deze kwestie ingrijpen?

In Frankrijk denken we er altijd aan om problemen van bovenaf op te lossen, dat wil zeggen via de staat, zoals gebeurde ten tijde van het Accountplan van 1966 of toen de regering een Frans Google wilde oprichten. De staat moet de voorwaarden scheppen voor innovatie, passende opleidingen aanbieden, concurrerende clusters ondersteunen en vooral economische spelers aanmoedigen risico’s te nemen.