Joe Biden onder druk van zijn werkkamp na uitspraak Hooggerechtshof

Joe Biden heeft tientallen jaren op de stoelen van het Capitool gezeten. Qua temperament houdt hij er niet van om zijn fundamenten aan te raken, gelovend in de deugden van de getroffenen “worst maken”, de titel die wordt gegeven aan wetgevende maatregelen in Washington. Maar de ernst van het moment verstoort dit gematigde instinct. Aan het einde van een persconferentie in Madrid ter afsluiting van de NAVO-top, donderdag 30 juni, nam Joe Biden een standpunt in vóór de intrekking van de heerschappij van de grote meerderheid in de Senaat (60 stemmen op 100), om voor het recht op abortus moet bij wet worden voorzien.

Het project, waarover al maanden wordt gedebatteerd onder de Democraten, krijgt – vooral symbolische – goedkeuring van het Witte Huis, na de historische beslissing van het Hooggerechtshof van 24 juni. Door het grondwettelijke recht op abortus af te schaffen, heeft hij aan elke staat de taak van wetgeving teruggegeven.

De Amerikaanse president bekritiseerde een beslissing “flagrant” niet alleen vanwege de impact op de gezondheid van vrouwen, maar ook vanwege de schending van het recht op privacy. Dit principe was de basis voor de Roe v. Wade-beslissing in 1973, om abortus te legaliseren. Organisaties voor reproductieve rechten roepen Joe Biden op om de gezondheidsnoodtoestand af te kondigen om vrouwen, waar ze ook wonen, de mogelijkheid te bieden om een ​​abortus te ondergaan. Deze omvatten het vergemakkelijken van de toegang tot abortuspillen. De president zou de gouverneurs vrijdag ontvangen om de zaak te bespreken.

Zoals veel experts vreest Joe Biden dat de logica van de rechtbank, die een letterlijke lezing van de Grondwet aanhoudt, van toepassing zou kunnen zijn op andere recent verworven individuele rechten, zoals het homohuwelijk. “We moeten Roe v. Wade in de wet krijgen. En de manier om dat te doen is voor het Congres om ervoor te stemmen. En als het gebroken [obstruction parlementaire] Sta in de weg, het is net stemrecht, daar moet je een uitzondering voor maken. »

Stuur een signaal naar links

De bedoeling is duidelijk, maar de manier om het in actie om te zetten is hoogst onwaarschijnlijk. Democraten hebben slechts 50 van de 100 zetels in de Senaat, waarbij vice-president Kamala Harris de meerderheid van stemmen krijgt. Dit betekent dat niemand de oproep mag missen om rekeningen door te geven of te verslaan gebroken. Maar keer op keer hebben twee gekozen functionarissen, Joe Manchin (West Virginia) en Kirsten Sinema (Arizona), een dissonant resultaat neergezet. Beide verhinderden met name, in november 2021, de goedkeuring van het Plan om beter te bouwen (“Build Back Better”), waardoor de welvaartsstaat nieuw leven werd ingeblazen. Ze zijn tegen de afschaffing van het principe van de supermeerderheid en wijzen er terecht op dat de meeste Democraten het meer waardeerden toen de Republikeinen de Senaat controleerden.

Je hebt 57,44% van dit artikel om te lezen. Het volgende is alleen voor abonnees.