Landis, die aan kanker lijdt, bereidt zich voor op een amputatie

naarDe datum stond op zijn kalender genoteerd. Op 28 november zal de 31-jarige Anthony Peck zijn rechterarm laten amputeren. Na vier jaar strijd tegen synoviaal sarcoom (lees elders) is deze chirurgische ingreep de beste oplossing om te voorkomen dat deze kanker zich door zijn lichaam verspreidt.

Aan het begin van een nieuw leven gebruikt Montoa de laatste paar weken om te ‘decomprimeren’, ‘decomprimeren’ en terug te keren naar de ziekte waarmee hij altijd met zoveel mogelijk waardigheid te maken heeft gehad.

naarDe datum stond op zijn kalender genoteerd. Op 28 november zal de 31-jarige Anthony Peck zijn rechterarm laten amputeren. Na vier jaar strijd tegen synoviaal sarcoom (lees elders) is deze chirurgische ingreep de beste oplossing om te voorkomen dat deze kanker zich door zijn lichaam verspreidt.

Aan het begin van een nieuw leven gebruikt Montoa de laatste paar weken om te ‘decomprimeren’, ‘decomprimeren’ en terug te keren naar de ziekte waarmee hij altijd met zoveel mogelijk waardigheid te maken heeft gehad.

Met zijn fruitige motief en roze sweatshirt ziet Anthony eruit als elke andere dertiger. Behalve dit verband en dit grote litteken op zijn onderarm, waaruit vele jaren van behandeling en operaties blijken.

Het begon allemaal in 2019, toen hij voor het eerst een ‘knobbel’ voelde. Deze sportliefhebber voelt zijn eerste ongemak als hij volleybal speelt. “Ik had problemen met mijn polsbewegingen. Het was iets groots, net als beklemming.”

“Dat heb ik niet gezien”

Het duurde niet lang voordat hij naar zijn dokter in Perego ging. Deze laatste schreef ontstekingsremmende medicijnen voor, maar de pijn verdween niet. Hij wordt voor het eerst geopereerd. Als hij naar buiten komt, laat de chirurg hem zien wat hij heeft verwijderd. Ze vertelde hem dat ze ‘dat nog nooit eerder had gezien’.

“Het leek op snot”, zei de man die destijds kwantiteitsmeter was. Analyses van deze stof leiden niet tot een diagnose. In de maanden die volgden zette Anthony de behandelingen voort: infiltratie, orthesen en fysiotherapie. Zonder succes.

Ik betwijfelde of iemand mij iets ernstigs zou vertellen. Ik startte mijn dicteerapparaat

Dan wordt er naar toe gericht SOS-huis in Bordeaux, Hét referentiecentrum voor traumazorg in de regio, om een ​​tweede operatie uit te voeren. Opnieuw wordt hetzelfde materiaal uit zijn pols gehaald. Verdere analyses leidden tot een diagnose op 12 december 2019. “Ik herinner me dat ik een telefoontje kreeg van de secretaris met de uitnodiging om naar Bordeaux te komen. Ik kwam met mijn grootvader in de wachtkamer aan en ging toen alleen naar het kantoor van de chirurg. Ik betwijfelde of iemand mij iets ernstigs zou vertellen. Ik startte mijn dicteerapparaat. »

Met tranen in zijn ogen legt de chirurg hem uit dat het synoviaal sarcoom is, een zeldzame vorm van kanker. “Ik had op geen enkel moment gedacht dat dit het geval zou zijn”, zegt de jongeman.

Geconfronteerd met deze openbaring weigert hij medelijden met zichzelf te hebben. “Het was ook een vorm van troost voor mij. Ik zei tegen mezelf dat ik sterk moest blijven en moest doen wat nodig was om deze kanker te genezen, en dat het over zes maanden voorbij zou zijn.”

Zijn moeder, Sylvie, herinnert zich dat ze het nieuws de volgende dag hoorde. “Het was vrijdag de 13e”, legt ze uit. Ze kreeg de opdracht om er met niemand over te praten. “Hij wilde niet als ziek worden gezien of dat er veel vragen zouden worden gesteld.”

Een radicale beslissing

Er begint een lange strijd voor Anthony. Om haar voor zich te winnen neemt hij een radicale beslissing. “Ik verliet mijn stad, mijn baan en mijn vriendin.” Vier jaar lang reisde hij heen en weer tussen Pau – waar hij zijn carrière begon te veranderen om accountant te worden – en Bergogne-instituut in Bordeaux.

In het eerste jaar onderging hij immunotherapie, waardoor hij de grootte van kankerknobbeltjes kon verkleinen van 15 naar 2 cm. “Mijn lichaam reageerde goed”, herinnert hij zich. Daarna zette hij de experimentele behandeling vanuit de Verenigde Staten voort, daarna de derde behandeling. En ontdek de eerste bijwerkingen. “Het heet het hand-voetsyndroom. Ik was naar St. Maarten gegaan[een eiland in de Caribische Zee, noot van de redacteur]en de huid onder mijn voeten scheurde.”

De grootte van het sarcoom verandert echter niet meer. De jongeman geeft niet op ondanks zijn toenemende vermoeidheid. “Hij weigerde met de ambulancetaxi naar Bergogne te gaan. “Hij wilde niet bij elke rit uitleggen wat hij bij zich had”, merkt Sylvie Beck op.

Tijdens de zomer van 2023 vraagt ​​Anthony zich af hoe zijn ziekte zich ontwikkelt: waarom wordt deze niet genezen? “Hij beseft dat zijn sarcoom ernstiger kan zijn als er zich uitzaaiingen in zijn longen nestelen, dus amputatie lijkt een optie.

»

110.000 euro

Vanaf dat moment kwam alles samen voor de jongeman. Na een ontmoeting met zijn chirurg hoorde hij dat hij zijn elleboog zou kunnen blijven gebruiken. Zijn moeder slaagde erin te glimlachen: ‘Hij trok een lijn op de onderarm van Anthony, zodat ik kon zien in hoeverre hij bereid was die te amputeren.’

De dertigjarige wil een zekere onafhankelijkheid behouden. Hierbij hoort ook de aanschaf van een geschikte prothese. “Toen ik het zag, zei ik tegen mezelf: ik moet het hebben.” Deze prothese, die 16 bewegingen mogelijk maakt, wordt niet gecompenseerd en kost: 110.000 euro.

Zijn vader en zus besloten de vereniging Un Coup de main pour Antho op te richten, om de financiering van (1) deze elektronische prothese te ondersteunen. Uiteindelijk wil Anthony via deze structuur ook het dagelijks leven van mensen met deze ziekte verbeteren. “Niet iedereen wil zeuren tijdens het tv-kijken. Ook al betekent dit dat je een hele dag verspilt, het is beter om dat te doen door met anderen te praten en activiteiten te ondernemen.”

Het gevecht gaat verder voor Anthony, die met zijn rechteronderarm profiteert van de laatste momenten. “Ik ben net terug van een zesdaagse motorreis in Spanje, en ik speel nog steeds een beetje gitaar.” Zich bewust van de lange weg die voor hem ligt, heeft hij zich al ten doel gesteld om weer op de motor te stappen. na zijn revalidatie in de Ronde van Gassies in Brugge: “Het is belangrijk voor mij. Ik kan tegen mezelf zeggen dat dit de juiste oplossing is. »

(1) https://www.lepotcommun.fr

Synoviaal sarcoom

Synoviaal sarcoom, of synoviaal sarcoom, is een zeldzame en agressieve tumor van zacht weefsel, die volgens Orpha.net verantwoordelijk is voor 7 tot 8% van de kwaadaardige sarcomen bij de mens. De tumor verschijnt als een langzaam groeiende massa, gelegen op een diepe, pijnloze locatie. De onderste en bovenste ledematen worden het meest getroffen, vooral de para-articulaire gebieden in de grote gewrichten, merkt de site op. Deze ziekte komt vooral voor bij adolescenten en jongvolwassenen (15-40 jaar). Volledige chirurgische resectie van de primaire tumor is de basis van de behandeling.