Lea Salama, het thuisfeest voor de zesde verjaardag van haar zoon Gabriël: een menigte vrienden en een taartwedstrijd

Terwijl veel Fransen de straat op gingen om te demonstreren tegen pensioenhervorming en het gebruik van 49.3 door Elizabeth Bourne, bleven anderen stilletjes thuis. Nou, wijselijk, dat is een groot woord. Leah, vrede en Raphael Glucksman ontvingen de bezoekers op zondag 19 maart. Er zijn geen politieke gasten en artiesten om uit te zenden, behalve alle vrienden van Gabriel, hun zoon die op 12 maart zijn zesde verjaardag vierde. Als hij het evenement op D-Day niet kan vieren, accepteren de ouders toch om thuis een klein feestje te organiseren.

Op haar Instagramverhalen (zie diavoorstelling) onthulde Leah Salameh een bijeenkomst achter de schermen van lieverds die zichzelf uitnodigden bij haar thuis. Eén ding is zeker: Gabriel is goed bedraad om te zien hoeveel paar kinderschoenen bevroren bij de ingang van het appartement van de familie. In totaal kwamen er bijna twintig kinderen opdagen om te kijken hoe de koning van de dag zijn kaarsjes uitblies op de taart, die meer op kunstwerken leek dan op gebak binnen het bereik van elke ouder.

De eerste cake, in principe vergelijkbaar met bitterkoekjes, had de vorm van een tennisracket vergezeld van een gele bal. De tweede ronde vertegenwoordigde een strand van wit zand en 3D-palmbomen, die maar één wens deed: daarheen sluipen om te ontsnappen aan de tijd van de weinige vakanties. We zullen niet weten of Gabriel het verprutst heeft wat betreft geschenken (daar twijfelen we niet aan), maar wat we zeker weten is dat de dag eindigde op ieders knieën. Ja, zelfs voor een ballon in de vorm van een dinosaurus die veilig zijwaarts werd gevonden nadat de tornado van de kinderen was gepasseerd.

Ik was bang dat ik het niet zou kunnen

Met de organisatie van zo’n feest werd Leah Salama de moeder van de donder. Een paar jaar geleden was ze er echter van overtuigd dat moeder zijn niets voor haar was. Tot je Raphael ontmoet: “Ik concentreerde me op mijn romantische relaties, mijn doelen en mijn carrière, en vermeed de kwestie van het krijgen van een baby. Ik was bang geen verantwoordelijkheid te kunnen nemenIk heb gevangen genomen Televisie 2 weken. Een bijeenkomst eind 2015 maakte het duidelijk. De man zorgde ervoor dat ik moeder wilde worden. Binnen zes maanden was ik zwanger.“Gabriel kwam om het reeds aanwezige geluk dat ze ervoer met de dominee aan te vullen. En, voegde ze eraan toe, de uitputting was het waard:”Hoe hectisch ook, dit gezinsleven blijft leuk.“We willen het geloven!