MINUSMA, de VN-missie op de rand van breuk

Moeten de Verenigde Naties, na Frankrijk en haar Europese partners, op hun beurt het Malinese grondgebied verlaten? De vraag ligt op ieders lippen na de aankondiging op woensdag 20 juli van Olivier Salgado weggestuurdOfficieel woordvoerder van MINUSMA (de Multidimensionale Geïntegreerde Stabilisatiemissie van de Verenigde Naties in Mali).

Autoriteiten vastgehouden sinds 10 juli 49 Ivoorkust soldaten beschouwd als “huurlingen”, beschuldigde de vertegenwoordiger van de organisatie ervan dat hij “zonder enig bewijs” beweerde dat Bamako op de hoogte was gesteld van hun aankomst in Mali. Deze diplomatieke crisis komt in een complexe militaire context voor de strijdkrachten van de Verenigde Naties.

MINUSMA, al beschouwd als de gevaarlijkste VN-missie ter wereld, beschouwt zichzelf als zwakker dan Rachel Barkhane, die het tot nu toe waardevolle luchtsteun heeft gegeven. Een andere grote schaduw op de foto is de aankondiging door Egypte, een van zijn belangrijkste partners, om zijn bataljon vanaf half augustus te schorsen, na de “proliferatie van aanvallen op de blauwhelmen”.

Betwiste gebeurtenis

Als de uitzetting van Olivier Salgado spanningen tussen de Malinese regering en de Verenigde Naties aan het licht brengt, is dat niet nieuw. Een Mali-veiligheidsexpert legt, op voorwaarde van anonimiteit, uit dat “de Verenigde Naties in Mali dezelfde kritiek hebben als Barkhane omdat er massale middelen zijn ingezet in de Sahelregio zonder tastbare resultaten voor de bevolking.”

Aanwezig in Mali sinds 2013, inclusief momenteel Minusma 12 261 soldaten uit 57 landen ingezet in het veld. In tegenstelling tot de Franse (Barkhane) en Europese (Takoba) militaire missies, is haar mandaat beperkt tot het ondersteunen van de Malinese autoriteiten bij het veiligstellen van de bevolking en omvat het niet de strijd tegen het terrorisme.

De situatie werd in september 2021 bekritiseerd door Malinese premier Choguel Maigawaarin werd opgeroepen tot een “sterker mandaat” en een “verandering van positie” voor de VN-troepenmacht.

Spanningen over mensenrechten

De missie omvat ook 1.718 politieagenten en 1.180 burgers, waaronder mensenrechtenonderzoekers. Op 30 mei, Minusma Een rapport publiceren Dit wijst op een sterke toename van schendingen, soms toegeschreven aan het Malinese leger zelf, met de steun van “buitenlandse militaire elementen”. Een impliciete verwijzing naar de Russische Wagner-militieleden.

De financiële reactie van het ministerie van Buitenlandse Zaken was het bekritiseren van de beschuldigingen, die “niet gebaseerd zijn op enig concreet bewijs” en bedoeld waren om de Malinese strijdkrachten “in diskrediet te brengen”. Terwijl de VN-Veiligheidsraad op 30 juni een verlenging van de missie met een jaar goedkeurde, gaf Mali aan dat het weigert mensenrechtenonderzoekers bewegingsvrijheid te geven zonder voorafgaande toestemming. Een besluit dat is uitgesproken in naam van de financiële soevereiniteit is in strijd met de criteria die de Verenigde Naties in het kader van haar missie hebben vastgesteld.

Cursussen in behandeling

Bij deze spanningen over de mensenrechten komt nog het geval van de 49 Ivoriaanse soldaten die werden gearresteerd op de luchthaven van Bamako. Op basis van “nationale veiligheid” kondigden de autoriteiten op 14 juli de onmiddellijke opschorting aan van de ploegen van leger en politie in MINUSMA, “inclusief de diensten die al gepland of aangekondigd waren”.

De organisatie beschreef de situatie als “uiterst zorgwekkend”, en benadrukte dat de vertraging in de opvolging van deze eenheden gevolgen heeft “in termen van operationele efficiëntie” en “het moreel van geüniformeerd personeel”.

De blauwhelmen worden uitgezonden door VN-partnerlanden en worden meestal ongeveer zes maanden op missies ingezet, voordat ze worden ontslagen en vervangen door een nieuwe eenheid.

In Mali hadden velen van hen echter, zelfs voordat hun rotatie werd opgeschort, al hun taken moeten uitbreiden vanwege de sluiting van de grenzen, in het kader van de door hen opgelegde sancties. ECOWAS Tegen Mali, januari-juli 2022.

Luchtsteun “kritiek punt”

Een ander niet het minst belangrijk probleem is de angst voor een vacuüm dat ontstaat door de terugtrekking van de Franse troepen uit Barkhane, wiens vertrek uit Mali eind augustus moet worden geformaliseerd.

Het sluiten van de Franse bases “verwijdert noodzakelijkerwijs een veiligheidsbubbel op een luchtige manier, omdat de aanwezigheid van Barkhane een afschrikkend effect had op de jihadisten.” Hij zei afgelopen december Voormalig stafchef van de Force Philippe Pottier.

Terwijl het Franse leger van plan was zijn luchtsteun aan de VN-troepen te handhaven, eiste Bamako de stopzetting ervan, met het argument dat deze overeenkomst tussen Frankrijk en MINUSMA was gesloten zonder toestemming van Mali. Als gevolg hiervan werd de luchtsteun van Barkhane verwijderd uit het mandaat van de VN-missie.

“In zo’n groot en gevaarlijk theater vormt dit aspect een kritiek punt voor de operationele capaciteiten van de missie en voor de veiligheid van de strijdkrachten”, legt generaal Jean-Paul Palomeros, voormalig stafchef van het leger, uit. lucht. “Deze ondersteuning maakt het met name mogelijk om geavanceerde medische ondersteuning te bieden, dat wil zeggen ter plaatse, en om de evacuatie van de gewonden uit te voeren. Het is dus noodzakelijk voor het moreel van de operationele troepen.”

Om deze weinige middelen te compenseren, heeft MINUSMA een beroep gedaan op troepenleverende landen om het te voorzien van helikopters “die cruciaal zijn voor de bescherming van de missie” en voor de bescherming van de “burgerbevolking”.

Relevante bijdragers

In het aangezicht van deze enorme ineenstorting van ontberingen, zwaaide Minusma. Op 20 juli regeerde ik Erg ongelukkig Zijn woordvoerder werd ontslagen, maar bevestigde nogmaals zijn “vastbeslotenheid om te blijven werken aan de uitvoering van zijn mandaat”. Maar onder de bijdragende landen zijn sommigen nu openlijk bezorgd over de risico’s voor hun teams. Want Minusma is inderdaad de VN-missie met het hoogste aantal slachtoffers, met 177 doden toegeschreven aan vijandelijkheden sinds 2013.

Op 15 juli kondigde Egypte aan dat het de deelname van ongeveer 1035 soldaten met ingang van 15 augustus voor onbepaalde tijd zou opschorten. Dit is een van de meest ervaren groepen in Minusma. Dagen eerder had het land “bezorgdheid geuit over de toename van aanvallen op zijn vredeshandhavers”, die sinds het begin van het jaar zeven levens hebben geëist.

“De beslissing van Egypte vormt een reëel gevaar voor de toekomst van het korps, omdat dit soort advertenties vaak een domino-effect creëert”, zegt generaal Palomeros. “Gevarenanalyse is een essentieel criterium voor dit soort missies, want op de dag dat een grote aanval MINUSMA treft, wie zal verantwoordelijk worden gehouden? Het zijn de naties die door hun bevolking zullen worden beschuldigd van het in gevaar brengen van hun troepen.”

Mali’s gevaarlijke spel

De Malinese regering van haar kant heeft bevestigd dat zij bezig is met het reorganiseren van de gehele strijdstrategie van de internationale strijdkrachten in de nasleep van de kwestie van de Ivoorkust-soldaten. Tegelijkertijd sprak hij de wens uit om de samenwerking met zijn internationale partners, waaronder Minusma, voort te zetten.

“De Malinese autoriteiten spelen een gevaarlijk spel”, legt de Malinese veiligheidsexpert uit, die door France 24 werd gecontacteerd. “Ze weten dat ze de steun van de VN-troepen nodig hebben, maar ze zijn in paniek, uit angst voor een staatsgreep die vanuit het buitenland wordt beraamd. ” De verdediging van de soevereiniteit is een overlevingsstrategie van de macht, tegenover buitenlandse staten en ook tegenover hun eigen volk, omdat het een groot draagvlak onder de bevolking genereert.”

Als de Malinese regering tot nu toe geen melding heeft gemaakt van een mogelijk vertrek uit de VN-missie, heeft een deel van haar aanhangers gekozen voor een agressievere aanpak. Op 20 juli stuurde de Soevereine Beweging Staande op de Muren, waarvan bekend was dat ze dicht bij de macht stond, een brief aan de missieleiding waarin de “totale terugtrekking” van Minusma werd geëist, die werd beschreven als een “bezettende macht”.

Deze beweging, die de aanleiding vormde voor verschillende grote demonstraties in Bamako tegen de Franse militaire aanwezigheid, riep op tot een volksbetoging op 29 juli in de hoofdstad om de vredeshandhavers op te roepen het gebied te verlaten vóór 22 september, de datum van de verjaardag van onafhankelijkheid. .