Mudrunner-spel waar je verslaafd aan zult raken!

Toen ik Mudrunner en zijn fantastische opvolger, Snowrunner, voor het eerst speelde, vond ik ze altijd nogal rustig. Het manoeuvreren van de terreinwagens door moeilijk terrein was als een puzzel. Je moest de weg lezen, of in deze gevallen de modder, rotsen en sneeuw, om goederen te leveren of diensten tot stand te brengen. Beide eerdere releases voelden redelijk open aan, een grote kaart die zich langzaam ontvouwde terwijl je speurtochten uitvoerde en door steeds moeilijker terrein werkte.

Expedities: Het Mudrunner-spel, nu simpelweg Expeditions genoemd, doet grotendeels hetzelfde, behalve dat de voortgang lineair aanvoelt omdat er een open wereld voor je ligt. Het is meer dan alleen een race-avonturenspel: je vestigt buitenposten, verkent het terrein op zoek naar waardevolle mineralen, probeert door het weer beschadigde wachttorens te repareren of helpt zelfs dinosaurusfossielen en skeletten op te graven. Nou, dat doe je eigenlijk niet allemaal, want je komt nooit uit je auto, maar je begrijpt wel wat ik bedoel. Je bent een multiprofessionele chauffeur en het is aan jou om de grenzen en grenzen te verleggen.

Zelfs het rijden lijkt erg op eerdere afleveringen; Vooruitgang omvat het oplossen van de beste routes door gevaarlijk terrein en het gebruik van verschillende hulpmiddelen om de reis mogelijk te maken. Het lijkt nog steeds veel op een puzzelspel waarin je naar eenvoudigere paden zoekt door rotsverschuivingen of kriskras doorwaadbare plaatsen zonder je motor te overstemmen, behalve dat het deze keer een stuk vervelender is.

Het is niet mijn bedoeling om met deze uitspraak het hele spel te bekritiseren, het is niet bepaald saai, maar ik denk dat het de onderliggende grafische engine en, nog belangrijker, de fysica zijn die de rit frustrerend maken. Houd er rekening mee dat het een soort simulatie is. U moet schakelen, uw banden leeg laten lopen en oppompen om optimale grip te vinden, en indien nodig overschakelen van achterwielaandrijving naar vierwielaandrijving om brandstof te besparen. Dit niveau van “realisme” betekent dat de fysica van de rotsen en de auto zelf vaak plaats maakt voor verbazingwekkende stunts.

Met de kleinste auto die wordt aangeboden, kan het bijvoorbeeld zijn dat u vast komt te zitten op kleinere rotsen die verspreid tussen uw wielen liggen. Dit corrigeert zichzelf later als je de vering in de garage optilt, maar het is wel vervelend. Soms, ongeacht welk voertuig je gebruikt, lees je het terrein op een bepaalde manier en glijd je uiteindelijk zijwaarts, ook al lijkt het pad begaanbaar.

Steile hellingen kunnen soms worden overwonnen met vierwielaandrijving, terwijl in andere gevallen het voertuig gewoon slipt en over de kop slaat. Ik waardeer dat elk plot anders moet aanvoelen, maar soms voelt het oneerlijk. Vooral als je geen autokrik meeneemt (die de auto op zijn wielen zet) en waarvoor je de hele reis terug naar de basis moet resetten, wat vaak meer dan 45 minuten duurt.

Bovendien zijn er momenten waarop de auto langs de rotsen lijkt te glijden en nooit draait, waardoor het oversteken van een gedeelte dat, logischerwijs, moeilijk zou moeten zijn, als kinderspel. De mechanismen zijn, net als de vloer van de Grand Canyon, hobbelig.

En over het land gesproken; Dit probleem is mogelijk opgelost in de definitieve release, maar de textuurpop-up is behoorlijk slecht. Modder ziet er vaak pas uit als modder als de wielen erin zijn ondergedompeld, en de ruwe buitenkant van de rotsen kan langzaam worden geladen en het geheel ziet er een beetje lelijk uit. Dit is nog een bron van frustratie, want als alles correct laadt, is Expeditions een heel mooi spel. Op een gegeven moment reed ik over een grote platte rots en voor mij waren er twee grote kraters, totdat ik dichterbij kwam en de textuur van de rots zich eindelijk opbouwde.

Ik hoop dat dit het einde is van mijn klachten, maar om eerlijk te zijn zijn sommige missies ook problematisch. Laten we, voordat we daarop ingaan, eerst de wereld van expeditiereizen leren kennen. Tenzij je vrij rondloopt op de drie kaarten, selecteer je missies in het hoofdmenu en upload je ze vervolgens naar je basis voordat je de betreffende missie aanpakt. U kiest een voertuig, neemt al het gereedschap mee dat u nodig heeft voor de reis en huurt misschien een specialist in om u te vergezellen, en iedereen zal een deel van uw voertuig of gereedschap upgraden. Zo laat de ene specialist uw drone verder vliegen, terwijl een andere specialist de levensduur van uw banden kan verlengen. Het is een geweldige kleine functie die je aan het denken zet over wat je te wachten staat.

Je kunt naar de accessoirewinkel gaan en je voertuigen upgraden, of nieuwe voertuigen kopen met het geld dat je hebt verdiend met voltooide missies. Na een paar tochten begin je te begrijpen welke upgrades je nodig hebt: een snorkel-ontsnappingsbuis brengt je door dieper water. Vervolgens ga je richting de kaart en lanceer jezelf over het terrein.

Terwijl je reist, zul je kleine missies tegenkomen die je meteen kunt voltooien of die je kunt bewaren voor een gratis ritje, waarbij je niet met brandstofreserves hoeft te jongleren voor je hoofdmissie. Je zult ook airdrops tegenkomen waar je items kunt verzamelen waarmee je voertuigonderdelen kunt ontgrendelen, of gewoon je voertuig kunt tanken. Er is ook een voorraad reserveonderdelen waarmee u uw auto onderweg kunt repareren tijdens missies.

De missies zijn over het algemeen erg leuk. Op weg naar verkenningsgebieden kan leiden tot fotografie of het opstellen van iconen om de grond van bovenaf te onderzoeken. Het kan zijn dat je beken moet oversteken, kleine bruggen moet bouwen over gevaarlijke gaten in het landschap, of eenvoudigweg basisbenodigdheden moet afleveren bij het wetenschapskamp.

Wat is het probleem, vraag je? Voor veel van de eerste missies moet je over grote stukken terrein rijden om waypoints of interessante plaatsen te bereiken, en zo nu en dan zul je een missie bekijken en de game zal je eenvoudigweg vragen om “het gebied te verkennen” en plaats een geel waypoint in het midden van een grote cirkel. Je doel is simpelweg om te rijden. Je kunt je drone ook gebruiken om het gebied te scannen en eroverheen te vliegen, maar hij beweegt zich uiteindelijk rond zonder veel te doen. Het verspilt brandstof, beschadigt uw auto en is, eerlijk gezegd, behoorlijk vervelend. Tijdens één missie reed ik ongeveer 30 minuten over eenvoudig maar prachtig rotsachtig terrein, waarbij ik voortdurend op mijn kaart keek om te zien hoeveel terrein ik had blootgelegd. Kanttekening: je kunt deze kaart niet bekijken terwijl je met de drone vliegt, dus je zult gewoon in een obscure richting moeten gaan.

In Snowrunner had ik nooit het gevoel dat ik bijna willekeurig reed. Ik was altijd bezig met het slepen van iets, het leveren van onderdelen of het lokaliseren. Het is natuurlijk vermeldenswaard dat alle simulators een vorm van verveling met zich meebrengen, maar in een spel waarin je wordt aangemoedigd om de brandstofreserves in de gaten te houden en je slechts een bepaald aantal reserveonderdelen en gereedschap bij je kunt hebben, lijkt zo'n ronddwalen gewoon als tijdverspilling. tijd.

Nu wil ik niet dat deze recensie overdreven negatief is, omdat Expeditions in wezen een heel goed spel is. Het landschap is prachtig, de voertuigen en hun upgrades zijn leuk om mee te werken, en de taken die je moet voltooien zijn gevarieerd genoeg. Zodat u nooit het gevoel heeft dat u dezelfde taken herhaalt. En als je een bijzonder moeilijk stuk terrein kunt overwinnen, zoals een steile klim bedekt met scherpe rotsen, is het gevoel van voldoening geweldig.

Er heerst een gevoel van grootsheid tijdens de expedities; Je verplaatst niet alleen uitrustingsstukken over de kaart, maar je ontdekt ook dinosaurussen en hun voetafdrukken, of ontdekt oude gebouwen die op de grond afbrokkelen. Het zou je kunnen vergeven als je denkt dat Lara Croft zo beweegt als ze tijdens gevechten niet uit vliegtuigen springt. Het idee om ‘dat enorme voertuig van punt A naar punt B te krijgen’ is aantrekkelijk en een formule die consistent werkt, zolang je maar beseft dat het meer dan een uur rijden kan duren om je bestemming te bereiken.

En het spel zit vol met kleine 'momenten', zoals toen ik mijn kleinste auto uitrustte met een externe rolkooi, wetende dat ik hem op een gegeven moment in een gletsjerspleet zou moeten laten vallen als ik onvermijdelijk ergens vast kwam te zitten. Dit gebeurde eigenlijk na een paar missies toen ik merkte dat ik met heel weinig brandstof op een rotsplateau was gestrand…