Nadat orkaan Helen voorbij was, was een Franse student getuige van een ‘horrorvisioen’

Verenigde Staten – North Carolina is de zwaarst getroffen staat na de passage van orkaan Helen, die daar sinds vrijdag ruim honderd mensen het leven kostte. Na een bijeenkomst over de lopende reddingsoperaties gaf de Amerikaanse president Joe Biden maandag aan dat hij de locatie op woensdag 2 oktober zou bezoeken.

Intussen gaat het leven zo goed als het kan door en worden de hulpacties zo goed mogelijk georganiseerd, vooral in Asheville, een stad met 100.000 inwoners die tot de zwaarst getroffen steden behoort. Ongeveer vijftien kilometer verderop volgt Lina Bernier, een 22-jarige Franse studente, een universitaire opleiding op de campus van Warren Wilson College, via een internationaal uitwisselingsprogramma met haar universiteit in Nantes. Ze zegt tegen HuffPost De komst van de orkaan en de moeilijke uren die volgden.

Huffington Post: Hoe ging u om met de komst van de orkaan?

Lena Bernier : In de nacht van donderdag op vrijdag begon de storm maar dat geeft niet, we zijn gaan slapen. ‘S Morgens werden mijn kamergenoot en ik om 6 uur wakker van telefonische waarschuwingen. Wij hadden het niet Er was geen elektriciteit meer, maar we hadden al onze apparaten vooraf opgeladen en uit het raam geplaatst.

Wat is de schade in de ochtend?

De campus werd verwoest en het was verschrikkelijk. Bladeren lagen verspreid op de grond, en er stond een boom op het aangrenzende gebouw, en een andere op de brug en de weg die naar de hoofdcampus leidde. We zaten vast. Toen we om 12.00 uur bij de cafetaria konden komen, was dit het enige gebouw met een generator, dus we konden daar eten.

Lena Bernier

READ  Groot-Brittannië: Een geval van verleidelijke berichten doet Westminster opschrikken

Lena Bernier

Eén woning stond 1 cm water en sommige kelders stonden onder water. Velden en tuinen stonden volledig onder water. De dieren op een boerderij op de campus werden vrijgelaten, maar velen stierven. In Asheville is het verhaal anders. Ik kreeg de kans om deze ervaring mee te maken en de schade was enorm. Ik kon dit angstaanjagende visioen niet eens verklaren. Al dit gebroken leven…

Hoe is het leven op de campus sindsdien georganiseerd?

Zaterdagochtend waren alle hens aan dek. Er werden teams gevormd: Boerderij, Tuin, Bomen, Bladeren, Voedsel, Vuilnisbakken, Toiletten schoonmaken om overstroming te voorkomen, Geestelijk leven, Geestelijke gezondheid… Op één dag was de campus niet meer in gevaar door uitglijden met bladeren, de toiletten werden schoon. Opnieuw bleven er slechts enkele bomen over. Hij nam iedereen meteen serieus om iedereen te helpen en dat weerspiegelt perfect de gemoedstoestand van deze campus.

We hebben nog steeds geen elektriciteit en water (maandagochtend, noot van de redactie). Sommige bronnen spreken over enkele weken zonder water. De schade is groot.

Kunt u ons meer vertellen over het moment na de verspreiding van nepnieuws waarin werd aangekondigd dat de nabijgelegen Bee Tree Dam zou mislukken?

Dit was waarschijnlijk de meest traumatische ervaring die ik ooit heb gehad. Zondagavond waren we Monopoly aan het spelen toen er plotseling een vriend naar ons toe kwam en tegen ons zei: “Hij schreeuwt buiten!” » Wij horen dan: “De dam gaat barsten, we moeten weg!” » Ik ren naar mijn kamer en waarschuw mijn kamergenoot. De dag ervoor hadden we noodtassen met paspoorten en kleding ingepakt, omdat we naïef dachten dat ze nutteloos waren.

We beginnen met buiten rennen om zo hoog mogelijk te komen. Ik krijg een astma-aanval als ik op het voetbalveld kom. Mijn vrienden lieten me in de steek, ik was alleen en ik barstte in tranen uit. Uiteindelijk was het nepnieuws… Iedereen was in extreme shock, en sindsdien kan ik er niet meer aan denken zonder te huilen.

Zullen de lessen hervat worden?

De lessen worden op 14 oktober hervat. We zouden destijds op vakantie zijn, maar door de situatie is dat een week naar voren geschoven. Op dit moment zijn de wegen niet veilig, maar velen vertrekken toch.

Hoe is de algemene sfeer op de campus?

Veel mensen zijn sindsdien op de campus gebleven. Iedereen is vol hoop, en elke keer dat iemand zich uitspreekt en een naam of team noemt, schreeuwen en klappen we uit alle macht. We helpen elkaar en we willen dat het goed komt. Iedere ochtend om 9.30 uur hebben wij een informatiebijeenkomst. Mensen geven informatie over waar ze brandstof kunnen krijgen, delen brandstoftanks, doneren open wegen en repareren dingen. Niet alleen komen we hier doorheen, het zal ook beter zijn.

Zie ook op HuffPost :