NASA gaat fiberlasers testen in de ruimte!

voor zijn volgende opdracht met a draagraket Atlas V (versie 551), ULA zal twee satellieten lanceren om nieuwe technologieën te demonstreren en risico’s te verminderen als onderdeel van het Amerikaanse ruimteprogramma lucht Amerikaanse macht en ruimtemacht. De lancering is gepland voor 5 december vanaf Launch Complex 41 van de ruimtebasis Cap Canaveral, in Florida. De twee satellieten zullen in een geostationaire baan om de aarde worden geplaatst, op meer dan 36.000 kilometer afstand.

De STP-3-missie voorziet in de lancering van een ruimtevaartuig 6. ruimtetestprogramma satelliet (STPSat-6), die het experimentele nucleaire explosiedetectiesysteem zal dragen ruimte en sfeer ontploft Rapportagesysteem -3 (SABRS-3) van Nationale Nucleaire Veiligheidsadministratie Naast het lasercommunicatie-sequentiedisplay (LCRD)-systeem van NASA. De satelliet heeft een converter waarop secundaire payloads zijn aangesloten.

LCRD is NASA’s demonstratiesysteem voor lasercommunicatie dat een voorbode is van de toekomst van ruimtecommunicatie, zonder ethergolven volledig uit te bannen. radio- Wat altijd handig zal zijn. NASA’s technologische weddenschap, die Europa al heeft gewonnen lasercommunicatie besturingssysteem: rond de aarde (EDRS), is erin te slagen grote hoeveelheden gegevens over zeer lange afstanden te verzenden, wat kan leiden tot: schulden Vermenigvuldigd met 10 tot 100 keer vergeleken met radioverbindingen. Draadloze communicatie zal echter nog steeds worden gebruikt, ondanks hun nadeel vanwege het feit dat ze regen of sneeuw verspreiden, in tegenstelling tot laser wie wordt waarschijnlijk geblokkeerd door? wolken of geïrriteerd doorAtmosfeer van een planeet.

Elimineer transmissievertragingen die directe toegang tot satellietgegevens onmogelijk maken

Om het belang van een dergelijk systeem te begrijpen, is het noodzakelijk te weten dat de huidige ruimtemissies en satellietenAardobservatie Je bent zo groot geboren Maten van de gegevens die frequenties De radio heeft het moeilijk om het in zeer korte tijd naar de aarde te verzenden. tevens demilieusysteem De nieuwe ruimte Veel nieuwe openbare en commerciële diensten werden geboren op basis van de snelheid van verwerving en gebruik van gegevens uit aardobservatie. Voor sondes die naar andere werelden dan de aarde worden gestuurd, zijn de technologische prestaties van monitoring-, analyse- en studiehulpmiddelen doordrenkt met traditionele ruimtecommunicatienetwerken voor het terugsturen van gegevens naar de aarde.

Als Europa een stap voor is in de ontwikkeling en productie van EDRS als onderdeel van een bestand publiek-private samenwerking (PPP) tussen de European Space Agency en Airbus, is het doel van NASA om een ​​lasercommunicatiesysteem te hebben dat gegevens kan uitwisselen tussen de aarde, maanMars, de infrastructuur die om deze twee planeten draait, en onze natuurlijke satelliet.

Zoals u begrijpt, is LCRD geen besturingssysteem, maar een technisch voorstel. Verwacht wordt dat het gegevens kan verzenden met een snelheid van 1,2 gigabit per seconde tussen het LCRD en grondstations in Californië en Hawaï. Deze snelheid is bijna het dubbele van de overdrachtssnelheden die in 2013 werden behaald tijdens de LLCD-technologiedemonstratie aan boord Ladee maansonde Van NASA, die gegevens van de maan verzond met een optisch signaal met een snelheid van 622 megabits per seconde.

Voor NASA gaat het er niet alleen om te bewijzen dat zijn systeem gegevens zo snel kan verzenden. Ook wil ze begrijpen hoe de atmosfeer het lichtsignaal kan verslechteren en verstoren. Het LCRD zal ook worden gebruikt als testbed om de basis te leggen voor geavanceerde communicatietechnologieën. denk aan adaptieve optische systemen toekomst gigantische telescopen, nieuwe Protocollen Standaarden voor informatie-uitwisseling ter vervanging van propriëtaire protocollen, bijv.

Laser voor communicatie tussen Mars en aarde

Onderwerp Remy Decor Geplaatst op 03/04/2005

Mars is een prioritair doelwit voor NASA, zoals blijkt uit het planeetverkenningsprogramma van 2009 en 2020, dat zich voornamelijk richtte op de kwestie van het leven, de teruggave van monsters en de ontwikkeling van voorbereidende missies voor menselijke verkenning. .

In de komende jaren is NASA van plan verschillende missies te doen (landenEn Rovers en orbiters) tegelijkertijd op het oppervlak van Mars. Daarom wil het zichzelf uitrusten met een nieuw communicatiesysteem tussen zijn missies en de grond dat verschilt van het traditionele radiogolfsysteem dat vandaag in gebruik is.

Tegenwoordig kan de communicatietijd tussen de Mars-sonde en de aarde 20 minuten bedragen. Deze vertraging is niet samen te drukken, maar NASA wil de transmissiemogelijkheden vergroten om betere informatie te verkrijgen. Er zijn wetenschappelijke metingen gedaan op Mars en zijn omgeving, maar ook om nauwkeurige gegevens te verkrijgen over de toestand van verschillende ruimtevaartuigen.

NASA en Massachusetts Institute of Technology (MIT) werkt aan een nieuw interplanetair lasercommunicatiesysteem dat in staat is om: Verzend tot 30 miljoen bits per seconde, wat zo snel zal zijn als toegestaan ​​met behulp van Glasvezel bijvoorbeeld. Dit systeem zou tien keer sneller zijn dan zenden via radiogolven.

Hiervoor is de demonstrant Mars lasercommunicatie show Het is ontwikkeld en zal in 2009 op de sonde worden gelanceerd Mars Telecommunicatie (MTD). Het zal minstens een jaar in een baan rond Mars werken en gegevens van actieve missies verzenden. NASA zal deze periode gebruiken om een ​​hele reeks tests uit te voeren en de technologie te valideren.

Dit omvat voornamelijk het beveiligen van de transmissie, het meten van het signaalverlies vanwege de afstand tussen Mars en de aarde en het beheersen van de straalcorrectietechnologie, een voorwaarde voor het ontvangen van gegevens.

Uiteindelijk wil NASA haar vermogen om overal te communiceren aanzienlijk verbeteren zonnestelsel.