Olympisch. Baskische pelota wil meedoen aan de spelen

De selectie van de Baskische Fransman Pelota, vier jaar na het WK in Barcelona waar ze naar eigen zeggen 15 medailles won, waaronder 5 gouden, herhaalde het optreden dit keer niet op eigen bodem. Ondanks 5 gouden medailles, zoals in 2018, zakt de Tricolores (16 medailles in totaal) naar 2^e Wereldberoemd, achter Spanje en zijn negen titels

Het maakt niet uit, ongeveer een week lang schudde het Baskenland op het zeer speciale geluid van een pelota toen het van de helling viel. Biarritz, Bayonne, Bidart, Hasparin waren op het feest om hun helden te zien. Achttien majors in totaal, waaronder een nieuwe major, Forward Ball. Laatstgenoemde verscheen voor het eerst in het programma voor deze 19^e De vijfde Wereldkampioenschappen die in Frankrijk worden gehouden.

Jamaica, Cambodja, Bosnië en Togo

Eén-op-één, met het gezicht naar de muur en met de hand, botsten 28 delegaties, waaronder enkele onverwachte delegaties zoals Jamaica, Cambodja, Bosnië, Togo of zelfs Canada. “Het is een noodzakelijke instelling in landen waar de pilota nog nooit is beoefend om te voorkomen dat het verdwijnt”, legt Xavier Casopon, voorzitter van de Internationale Federatie, uit.

Naast deze kleine nieuwigheid stonden de meest traditionele cesta punta, blote hand, paleta gom, Frontenis, paleta leer, pala corta, xarze… duidelijk in de schijnwerpers. Dus zesendertig landen van over de hele wereld (1) en in totaal 634 atleten, waaronder bijna honderd Fransen.

Als Jaï aIaï in Biarritz het middelpunt van deze toernooien is, kijkt het Baskische peloton niettemin naar een toekomst, die welverdiende Olympische goedkeuring zou moeten krijgen, maar die nog steeds niet op de agenda staat.

De discipline beperkt zich echter steeds minder tot Frankrijk of Spaanstalige landen: “We moeten ervan overtuigd zijn dat het peloton zich heeft ontwikkeld”, legt de voorzitter van de Internationale Federatie uit. Olympische sport Op de Olympische Spelen van Parijs in 1900 is pelota sindsdien slechts een showsport geweest, eerst in 1924 opnieuw in Parijs, toen in Mexico in 1968 en in Barcelona in 1992. Sindsdien is er niets meer, en brac is Dans zelf is een favoriet als sport-add-on voor de Spelen van 2024 in Parijs.

Handisport verschijnt voor het eerst

In feite richt pelota zich op nieuwe disciplines zoals Frontball, “de minst bekende specialiteit in Frankrijk maar de meest verspreide ter wereld”, legt Lilou Echeverria, voorzitter van de Franse Federatie, uit. Deze game speelt overal een nieuwigheidsspel om het publiek aan te trekken.

Deze vernieuwing omvat onder meer Paralympische sporten, die dit jaar als tentoonstellingssport met 6 atleten naar voren kwamen, maar ook feminisering, een sine qua non voor het claimen van de Olympische sportstatus. “Na de Wereldkampioenschappen zullen de Olympische Spelen voor ons de absolute Heilige Graal zijn”, begint de droom van de voorzitter van de Franse Federatie. Vandaag is in Frankrijk 20% van de licentiehouders vrouw. Het aantal is nog niet genoeg maar “dat begint al van ver”, vervolgt Lillo Echeverria.

Historisch gezien is Pelota erg mannelijk geweest en zijn verschillende specialiteiten geleidelijk aan opengesteld voor vrouwelijke spelers. Zo liepen tijdens deze rijken de spelers van cesta punta – een discipline die werd gespeeld, met de grote chistera, binnenin, in de jaï alaï, een lange boog met een muur aan de linkerkant waar de bal kon stuiteren – met de Mexicanen mee. De Franse en Spaanse teams.

2 miljoen Amerikaanse pelotaris

Met 22.000 leden in Frankrijk en veel van hen in Spanje, is Pelota ook erg populair in veel Zuid-Amerikaanse landen. “In Amerika is het aantal spelers ongeveer 2 miljoen”, zegt Xavier Casopon, voordat hij eraan toevoegt dat “deze verdeling het resultaat is van de diaspora uit de Baskische gemeenschap, die met zijn sport is geëxporteerd.” Aanwezig op de Pan-Amerikaanse, Midden- en Zuid-Amerikaanse Spelen, dus Pelota wanhoopt niet om mensen te overtuigen van zijn allure en hoopt dat dit WK zal bijdragen aan het aantrekken van een steeds groter publiek.

Ten slotte zal deze heropleving ook onderhevig zijn aan meer media-aandacht voor de wedstrijden, in Frankrijk en elders. “Om dit doel te bereiken, hebben we geschiedenis, toneelstukken en sterren nodig”, besluit Xavier Cazaubon. En deze sport bezit het.