Om allergisch astma tegen te gaan, is het veelbelovende verloop van een vaccin bevestigd

De terugkeer van de lente betekent ook de terugkeer van stuifmeel. Wat geen reden is om voor een bepaald aantal te applaudisseren Astma patiënten. Deze periode is voor hen in feite synoniem met het begin van problemen, die soms kunnen leiden tot ernstige aanvallen of zelfs tot ziekenhuisopname vanwege aanzienlijke ademhalingsmoeilijkheden. astma Het is een chronische ziekte die 4 miljoen mensen in Frankrijk treft, waarvan de helft wordt veroorzaakt door allergieën.

Als een goede dosis Ventolin of corticosteroïden hen in staat stelt een aanzienlijk deel ervan aan te kunnen, dan is de behandeling in ernstige gevallen complexer en restrictiever. Dit is een aandoening die afhankelijk is van therapeutische antilichamen waarvan is aangetoond dat ze zeer effectief zijn.

Deze cytokines blokkeren IL-4 en IL-13, dit zijn immuuneiwitten die worden geproduceerd bij allergische mensen tijdens contact met huisstofmijt, schimmels of andere bronnen van allergenen. Maar dit bataljon paraat hebben om de vijand van elders te bevechten, blijft niet zonder gevolgen. Het veroorzaakt trapsgewijze reacties zoals het optreden van een sterke hoest of ontsteking van de luchtwegen. Monoklonale antilichamen, intraveneus of percutaan geïnjecteerd, zullen een regulerende rol spelen door zich te richten op cytokines.

De huidige behandeling is duur en omslachtig

In Frankrijk krijgen jaarlijks 40.000 tot 50.000 patiënten deze behandeling. Maar in feite kan hun aantal tien keer zo groot zijn. “Helaas zijn deze therapeutische antilichamen erg duur: we praten over 15.000 euro per jaar en per patiënt. En met de noodzaak om de antilichamen elke maand opnieuw te injecteren, wat een echte beperking is voor de patiënten en het ziekenhuis”, zegt Laurent Reber, onderzoeksdirecteur bij Toulouse Instituut voor infectie- en ontstekingsziekten (Inserm / CNRS / UPS).

Sinds enkele jaren werkt zijn team samen met het Pasteur Instituut en het bedrijf Neovacs aan de ontwikkeling van een effectief vaccin tegen allergisch astma. “We zeiden tegen onszelf dat we ons op dezelfde IL-4- en IL-13-eiwitten zouden richten, maar met een vaccin zodat ons lichaam onze eigen antilichamen zou produceren en dit op de lange termijn zou doen. Met het tweeledige doel om de kosten te verlagen en de aantal injecties bij patiënten”, vervolgt de onderzoeker.

Twee jaar geleden deden ze een proof-of-concept bij muizen, waaruit bleek dat het mogelijk was om de beroemde IL-4- en IL-13-eiwitten te neutraliseren met een vaccin. Het rendement is nog steeds 70% per jaar na injectie. Maar voordat we naar de klinische proeffase gingen, was er nog steeds een goede kans dat het ook bij mensen zou kunnen werken, wat nog moet worden bewezen.

“We gebruikten zogenaamde gehumaniseerde muizen, muizen waarin we de genen die coderen voor rat IL-4 en IL-13 hebben vervangen door genen die coderen voor deze twee menselijke eiwitten”, legt Laurent Riber uit. De resultaten, die een “zeer sterke bescherming” van het menselijke vaccin in deze gehumaniseerde muizen laten zien, worden gepubliceerd in het gespecialiseerde tijdschrift gevoelig.

Alle lichten staan ​​op groen voor klinische proeven

De longontsteking, ademhalingsproblemen en overproductie van deze muizen waren aanzienlijk verminderd. “In deze criteria hebben we een zeer hoog responspercentage, we hebben een beschermingspercentage van ongeveer 90%”, verzekert de wetenschapper.

Een veelbelovend resultaat, vooral omdat het zich kan uitstrekken tot andere ziekten van allergische oorsprong, vooral voedsel, of zelfs atopische dermatitis. De twee doeleiwitten zijn al betrokken bij deze ziekten.

Deze bevindingen moeten nu echter worden gevalideerd in klinische onderzoeken die de komende jaren in twee fasen moeten plaatsvinden. De eerste groep geselecteerde patiënten zal de veiligheid van het vaccin testen om er zeker van te zijn dat het geen risico vormt. Het tweede cohort zal de effectiviteit en duur verifiëren. Zelfs als alle lichten op groen staan, zou het vaccin een paar jaar het daglicht niet moeten zien

Beatrijs Cullen