Onderzoekers stellen koelkolommen voor door chemicaliën op militaire vliegtuigen te spuiten

De polen warmen veel sneller op dan het wereldgemiddelde, wat zorgt voor ongekende hittegolven en versneld smelten van gletsjers. Weten hoe de opwarming van de aarde te vertragen is een vraag geworden voor veel onderzoekers. Onlangs zijn sommigen van mening dat de injectie van aerosolen (zwaveldioxide) om een ​​deel van de zonne-energie om te zetten, op zeer grote hoogte, effectief kan zijn bij het koelen van de polen. Maar zo’n klimaatinterventie gaat gepaard met sterk verhoogde kosten en risico’s voor de mondiale veiligheid.

Een stratosferische aërosolinjectie is een mogelijke klimaatinterventie die gericht is op het verlagen van de gemiddelde oppervlaktetemperatuur van de aarde door een zeer klein deel van het binnenkomende zonlicht van de aarde af te leiden. Deze injectie is een controversiële en onbeproefde klimaatingreep die tot ongewenste effecten kan leiden en wordt niet aangeboden als vervanging voor emissiereductie of -adaptatie.

Het is echter al lang bekend dat injecties van soortgelijke aerosolen van grote vulkaanuitbarstingen de oppervlaktetemperatuur aanzienlijk verlagen, zelfs op grote afstanden van de bron, zoals het geval was na de uitbarsting van de berg Pinatubo in 1991. Er is ook een groeiend vertrouwen in de verspreiding van deze injecties zijn haalbaar en buitengewoon goedkoop in vergelijking met andere toekomstgerichte maatregelen Om klimaatverandering of de gevolgen ervan tegen te gaan.

Er zijn echter praktische grenzen aan de hoogte waarop aerosolen kunnen worden verspreid Atmosfeer. Onlangs evalueerde een team van onderzoekers onder leiding van Wake Smith van Yale University de veiligheid en kosteneffectiviteit van het inzetten op een hoogte van 25 km, wat het meest effectief zou zijn, maar ook op een hoogte waarop de kosten en risico’s toenemen. Hun studie werd gepubliceerd in het tijdschrift Communicatie over milieuonderzoek.

Conclusies na een reeks grootschalige onderzoeken

Na een studie uit 2018 waarin de technieken werden geschetst waarmee geo-engineering op zonne-energie kan worden uitgevoerd, beantwoordt dit nieuwe werk direct een vraag van de National Academy of Sciences, Engineering and Medicine in een historisch onderzoek in maart 2021, waarin de noodzaak werd erkend van nader onderzoek naar de haalbaarheid van aerosoldepositie Atmosferische hoogte boven 20 km. Eerdere studies gaven inderdaad aan dat het verspreiden van stratosferische aerosolen op een hoogte van 25 kilometer efficiënter zou zijn dan 20 kilometer, wat klimaatmodelbouwers ertoe aanzet dergelijke grote implementaties in hun studies op te nemen.

volgens Artikel – Goederen Geplaatst in IOP publicerenIn een bijlage bij dit artikel zegt hoofdauteur van de studie Wick Smith: Er is een plafond in de lucht waar conventionele vliegtuigen niet boven kunnen vliegen, en 25 km hoogte is veel hoger dan die limiet. Opgemerkt moet worden dat vliegtuigen en gevechtsvliegtuigen regelmatig op een hoogte van ongeveer 10 km varen, terwijl 20 km het bereik is van spionagevliegtuigen en drones.Het is gemakkelijk te begrijpen dat honderdduizenden jaarlijkse ontplooiingsvluchten voor zonne-geo-engineering gepland zijn op ontoegankelijke hoogten Zelfs een elite spionagevliegtuig moet veel obstakels overwinnen.

Volgens het plan dat in hun werk is uiteengezet, legden de auteurs uit dat een vloot van 125 militaire luchtvaartmaatschappijen een wolk van microscopisch kleine deeltjes zou vrijgeven van zwaveldioxide Op een hoogte van 13 km en op 60 graden noord en zuid – ongeveer tussen Anchorage en de zuidpunt van Patagonië. Deze aërosolen zullen langzaam naar de paal drijven en het oppervlak iets eronder in de schaduw stellen.

Concreet zal de injectie van deeltjes (13 miljoen ton vereist) seizoensgebonden worden uitgevoerd tijdens de lange dagen van de lokale lente en vroege zomer. Dezelfde vloot vliegtuigen kan beide halfronden bedienen.

Reeds bestaande militaire tankers zoals de oude KC-135 en A330 MMRT hebben echter niet voldoende laadvermogen op de vereiste hoogten, terwijl nieuw ontworpen tankers op grote hoogte efficiënter zullen blijken te zijn. De auteurs van het onderzoek schatten dat een vloot van ongeveer 125 van dergelijke vliegtuigen voldoende lading zou kunnen vervoeren om de poolgebieden met 2 ° C per jaar te koelen, waardoor ze dicht bij de gemiddelde pre-industriële temperaturen komen.

De kosten worden geschat op $ 11 miljard per jaar, minder dan een derde van de kosten om de hele planeet af te koelen bij hetzelfde volume van 2 ° C en een fractie van de kosten om netto nuluitstoot te bereiken.

Wake Smith waarschuwt dat het plan een belangrijk symptoom van klimaatverandering zal aanpakken, maar niet de oorzaak. vermeld in lofrede Voor het originele artikel: Het is aspirine, geen penicilline. Het is geen vervanging voor decarbonisatie […]. Onze bevinding zal naar verwachting de manier veranderen waarop klimaatinterventiemodellen wereldwijd werken en laat zien dat praktische limieten moeten worden afgewogen tegen stralingsefficiëntie bij het ontwerp van zonne-geo-engineeringprogramma’s. “.

klimaat controverse

Dit plan werd besproken onder wetenschappers. In feite, in een interview gegeven aan Sky Newswas de hoofdauteur van mening dat het veroorzaken van een echte vertraging in smeltend ijs En door de opwarming van de aarde zouden er jaarlijks ongeveer 175.000 spionagevliegtuigen en drones op grote hoogte nodig zijn.

Deze zelfde stralen brengen echter grote hoeveelheden koolstofdioxide in de atmosfeer vrij, waardoor een explosie ontstaat broeikasgassen effecten Op hoogten waar hun aanwezigheid schadelijker is voor het klimaat. Wake Smith wijst erop: Er zijn wijdverbreide en redelijke zorgen over het gebruik van aërosolen om de planeet te koelen, maar als de risico-batenvergelijking ergens vruchten zou afwerpen, zou het bij de polen zijn. “.

Afkoeling aan de polen zou echter slechts een klein deel van de planeet directe bescherming bieden, hoewel de middelste breedtegraden ook enige temperatuurdaling zouden zien.

Ondanks deze bezwaren stellen de auteurs dat, omdat minder dan 1% van de wereldbevolking in de doelgebieden woont, verspreiding over de poolgebieden een veel lager direct risico voor het grootste deel van de mensheid zou vormen dan een wereldwijd programma. Met andere woorden, de globale voordelen wegen zwaarder dan de lokale nadelen. Wake Smith concludeert: Elke opzettelijke rotatie van de mondiale thermostaat zou van algemeen belang zijn voor de hele mensheid. “.

Ten slotte is de huidige studie slechts een eerste stap om inzicht te krijgen in de kosten, baten en risico’s van klimaatinterventie op hogere breedtegraden. Dit geeft extra reden om aan te nemen dat dergelijke instrumenten nuttig kunnen zijn bij het handhaven van de cryosfeer nabij de polen en bij het vertragen van de zeespiegelstijging wereldwijd.

bron : Communicatie over milieuonderzoek