Op aarde zou zich opnieuw een supercontinent kunnen vormen

Ongeveer 250 miljoen jaar geleden ontstond één enkele landmassa uit de oceaan: Pangaea. Na verloop van tijd braken de stukken af ​​en vervolgden ze hun bestemming – uiteindelijk werden ze de continenten die we vandaag kennen. Het is echter niet statisch: de continenten bewegen onder invloed van platen, waardoor vulkanen en aardbevingen ontstaan

Pangaea is niet het enige supercontinent dat de aarde heeft gedomineerd. Men kan met name denken aan Rodinia, een ander voorbeeld van dit type. Het is zelfs mogelijk dat de continenten in een cyclus evolueren: ze gaan uit elkaar, nemen afstand van elkaar en ontmoeten elkaar uiteindelijk weer.

Een theorie, ontwikkeld in de jaren 1980, suggereert dat de continenten van vandaag stilletjes door hetzelfde proces hadden moeten gaan en weer naar elkaar toe moesten komen. Uiteindelijk zou een ander enorm continent als volgt moeten worden gevormd: Pangaea Proxima. Aangezien de continenten al in beweging zijn, suggereert de nieuwe Pangaea-theorie dat de continentale massa’s een gevestigde trend zullen volgen.

Het is noodzakelijk om in gedachten te houden dat dit allemaal speculatie is. Het is onmogelijk om de toekomst van de planeet op de lange termijn nauwkeurig te voorspellen. Laten we echter de hypothese kalmeren …

Hoe zou de aarde eruit zien als er een nieuwe Pangea zou ontstaan?

Het hoofdkenmerk van het Pangea proxima-scenario is het verdwijnen van de Atlantische Oceaan. Momenteel heeft het water de neiging om uit te zetten onder invloed van tektonische platen, met een snelheid van 2 tot 3 centimeter per jaar. De twist: deze trend kan worden teruggedraaid. Er kan zich een subductiezone vormen, waar minder dichte oceanische platen onder de continentale platen zinken, waardoor de oceaan langzaam oppervlakte verliest. Zoals een tafelkleed plotseling van een tafel wordt getrokken, neemt een bord alles mee. in het schrift Pangaea ProximaDe Atlantische Oceaan zou een binnenzee worden, ingeklemd tussen de overblijfselen van Afrika en Amerika. De exacte mechanismen van deze verschuiving blijven echter onzeker.

Amerika zal geen andere keuze hebben dan het te volgen en een dodelijke race naar Afrika en Europa te beginnen.

Afrika van zijn kant zal in botsing komen met Europa en tegelijkertijd de Middellandse Zee verzwelgen. Het proces is al begonnen: het Afrikaanse continent beweegt zich onder invloed van de Afrikaanse plaat heel langzaam richting Italië en Griekenland. Uit dezelfde activiteit zijn de Pyreneeën en de Alpen voortgekomen. Als de grond van Turkije van tijd tot tijd trilt, komt dat ook door deze slow motion. De verwachting is dat onder invloed van deze botsing in Zuid-Europa een enorme bergketen ter grootte van de Himalaya – of zelfs groter – zal ontstaan. Vaarwel Middellandse Zee!

Hetzelfde scenario voor Australië, dat ook naar het noorden zal migreren naar het Aziatische continent. De twee moeten samensmelten tot één en tegelijkertijd Indonesië, Maleisië en een deel van Thailand opslokken.

bronnen: Davies et al., 2018 | Nasa, 2000 | Townsend Harris, 2019

Zie ook: Ontdek het achtste continent!