Oscar Kokoschka, een angstaanjagend wonder

U kent de olieverfschilderijen van deze grote kunstenaar. De gezichten, gebouwd van hoge pasta, zijn paradoxale theaters van de strijd tussen lichaam en expressie, tussen incarnatie en de invloed van de ziel, tussen de emotie van kleur en de verovering van vervagende corruptie. Kokoschka’s werk etst met vingers, nagels, kreupelhout, penseelstreken, wormgebaren en soms platte, uitgestrekte vlakken van wat menselijk is. De menselijkheid van de mens, zijn motieven, de tragedie van verlangens en zelfvernietiging, zijn genialiteit, zijn soms goedheid, zijn de thema’s die gedurende zijn hele leven deze grote kunstenaar, geboren in Wenen, stierf als een Engelsman en pijnlijk leefde in Europa, onvermoeibaar verkend. Het overwinnen van de grote conflicten van de twintigste eeuw.

Het begint allemaal in Wenen, Oostenrijk. Wenen was aan het begin van de negentiende en twintigste eeuw een van de hoofdsteden van het Europese denken. Na de eerste omwentelingen veroorzaakt door Klimt, Mahler, Hoffmann, Schnitzler, Freud en anderen, creëerde Wenen een moderniteit die voorheen ongehoorde talenten op alle gebieden van schoonheid en denken combineerde. Kokoschka, die in 1907 21 jaar oud was, veroorzaakte tijdens zijn eerste publieke optredens, door zijn geschriften, theater en schilderijen, onmiddellijk een schandaal. Deze stoute jongen van de Weense moderniteit, die meteen als een “angstaanjagend wonder” werd beschouwd en tot “meester-wilde” werd uitgeroepen, deed zich onmiddellijk gelden als een radicale vernieuwer die, samen met zijn jongere broer Egon Schiele, een woest en diepzinnig burgerlijke moraal al geschokt door de naakte waarheid die Klimt hem eerder had opgedrongen. Zijn leven, getroffen door de tragedies van de eeuw, zal hem verwonden, verbannen en bespotten door de nazi’s als een decadente kunstenaar, maar hij zal in staat zijn een weelderig werk in stand te houden, dat hij zal afsluiten met zijn laatste meesterwerk, zijn laatste zelfportret – een schilderij…

READ  Guillaume Canet balanceert de houding van zanger Zlatan Ibrahimovic tijdens het filmen

Teksten lezen: Sophie Doll

Teksten en muziekuitzendingen:

• Brief aan Erwin Lange: Alban Berg – 4 stukken voor klarinet en piano Referentie 5: 4. Langsam – Ronald Van Spendonk
• Brief aan Alotte Franzos: ARNOLD SCHOENBERG – 6 kleine stukjes Referentie 19: Klavierstück Referentie 19 No. 3 – Voor piano – Christoph Aigner
• Brief aan Alma Mahler: ARNOLD SCHOENBERG – 6 kleine stukjes Referentie 19: Klavierstück Referentie 19 No. 6 – Voor piano – Christoph Aigner
• Over Ehrenstein: ARNOLD SCHOENBERG – 6 kleine stukjes Referentie 19: Klavierstück Referentie 19 No. 4 – Voor piano – Christoph Aigner
• Kokoschka’s gedicht: ARNOLD SCHOENBERG – 6 kleine stukjes ref. 19: Klavierstück ref. 19 nr. 2 – voor piano – Christoph Aigner
• Brief aan juffrouw Moos: ARNOLD SHONBERG – Suite Referentie 25: 3. Intermezzo – ARASH ROKNI

Verantwoordelijk voor het zoeken: Maureen Roy

In samenwerking met het tijdschrift BeauxArts.