Percy verwacht lagere uitgaven en meer dynamische groei

Zal Frankrijk, nu er uitstel is verleend tot 64 jaar van de wettelijke pensioenleeftijd, eindelijk uit zijn schulden komen? Het was in ieder geval het politieke signaal dat Bruno Lemerre en Gabriel Attal op donderdag 20 april zouden afgeven door het stabilisatieprogramma voor te stellen. Deze exercitie voor de Europese Commissie, waarin Frankrijk elk voorjaar zijn begrotingstraject voor de rest van de mandaatperiode verduidelijkt, is dit jaar van bijzonder belang: het volgt op een hervorming die vanaf het begin in het teken stond van het begrotingssaldo van het systeem.

De minister van Economische Zaken schepte op tijdens een persconferentie die donderdag werd gehouden “Versnelde schuldverminderingsdoelstelling voor Frankrijk”. Het is het einde van het tijdperk van gratis geld: we moeten de controle over onze schuld terugnemen om vrij te blijven [de] onze keuzesverslaat Gabriel Attal zijn tegenhanger, commissaris voor overheidsrekeningen.

In dit document, dat op 26 april aan het kabinet moet worden voorgelegd, presenteert het kabinet namelijk een verrassend proactieve doelstelling: de staatsschuld, die eind 2022 al is gedaald tot 111,6% van het bruto binnenlands product (bbp), moet vertegenwoordigen slechts 108,3% in Het jaar is 2027. In eerdere versies van het traject begon de schuld als percentage van het bbp pas vanaf 2026 te dalen, volgens de campagnebelofte van Emmanuel Macron.

Optimistische leidinggevende

Dezelfde versnelling is te zien aan de kant van de vermindering van het overheidstekort: het zal dalen van 4,7% van het bbp vorig jaar tot 2,7% aan het einde van de periode van vijf jaar, onder de 2,9% die de regering tot nu toe had nagestreefd – ondanks de springen. 4,9% dit jaar. “We hebben zojuist onze burgers gevraagd zich in te spannen om het pensioenstelsel te hervormen, (…) Weliswaar zijn er ook publieke actoren (staat, lokale overheden, sociale zekerheid) bij betrokken.De burgemeester rechtvaardigde.

Deze ambities kunnen als een verrassing komen, nu de rente stijgt en Emmanuel Macron onlangs dure beloften verdubbelde: de Militaire Programmeringswet (413 miljard euro tegen 2030), de herbeoordeling van studiebeurzen en lerarensalarissen, en de belofte van extra middelen met 700 nieuwe banen in. Quai d’Orsay hotel…

Waar zou schuldbeheersing dan vandaan kunnen komen? Inflatie, in het bijzonder — hoewel de regering het niet zo zegt. Als het de koopkracht van huishoudens en de marges van bedrijven aantast, zijn hogere prijzen — op korte termijn — goed voor de overheidsfinanciën: ze verminderen mechanisch de schuld als een deel van de nationale rijkdom, terwijl ze rekening houden met de inkomsten uit inflatiebelasting. In dat geval zou de inflatie dit jaar moeten stijgen naar 4,9%, schat het kabinet, voordat het vanaf de zomer versoepelt, om vervolgens te dalen naar 2,6% in 2024.

Je hebt 55,48% van dit artikel om te lezen. Het volgende is alleen voor abonnees.