Rapport van het onderzoeksinstituut van de militaire academie benadrukt Chinese inmenging in Nieuw-Caledonië

De hoofdstad van Papoea-Nieuw-Guinea, Port Moresby, is het land van alle concurrentie. En met een goede reden: op minder dan 600 km van het uiterste noorden van de Australische staat Queensland, is deze havenstad van bijzonder belang voor China, dat chequeboekdiplomatie toepast om zijn invloed daar uit te breiden.

In augustus 2019 vroeg de nieuw benoemde premier, James Marabe, Peking om alle schulden van het land te herfinancieren… alvorens terug te krabbelen. Een paar weken later verleende Australië Papoea-Nieuw-Guinea een lening van 185 miljoen euro om “zijn begroting op een duurzamer pad te brengen, essentiële overheidsdiensten te leveren en economische hervormingen op lange termijn te ondersteunen”.

Het meer dan 1.000 kilometer ten oosten van Port Moresby gelegen eiland Guadalcanal, waar Honiara, de hoofdstad van de Salomonseilanden, ligt, is echter van groot belang voor China. Zijn groeiende invloed werd in 2020 weerspiegeld door het besluit van dit kleine land in de Stille Oceaan om Taiwan te verlaten. Wat leidde tot spanningen, Malaita, een van de belangrijkste eilanden van de archipel [200’000 habitants] Nadat het zijn voornemen had aangekondigd een referendum over zijn onafhankelijkheid te houden.

Een jaar geleden had de Kiribati-archipel de afscheiding van Taiwan voltooid, nadat Peking sterke argumenten op tafel had gelegd, zoals de financiering van de bouw van dammen om een ​​mogelijke stijging van het waterpeil als gevolg van klimaatliberalisering te voorkomen. In ruil daarvoor staat China echter op het punt om Canton Island, waar tijdens de Tweede Wereldoorlog een Amerikaanse basis werd gevestigd, van de hand te doen. De locatie is echter perfect, want het ligt halverwege tussen Australië en … Hawaii.

Niet ver daarvandaan is de Vanuatu-archipel het voorwerp van alle goodwill van Peking, met honderden miljoenen dollars aan investeringen. En terecht: in 2018 meldde hij dat Port Vila op het punt stond toestemming te geven voor de bouw van een Chinese militaire basis op een van zijn eilanden.

Al deze landen maken deel uit van een boog die de Koraalzee ten oosten van Australië sluit. Nou, grofweg: dit zou inderdaad het geval zijn als je door Nieuw-Caledonië zou gaan. Vandaar de interesse van Peking in dit Franse gebied in de Stille Oceaan, dat in december opnieuw moet beslissen over zijn mogelijke onafhankelijkheid.

Het eerste referendum dat in 2018 werd gehouden, resulteerde inderdaad in een “Nee” winnende onafhankelijkheid met 56,7%. Toen werd de tweede gehouden in 2020 en het resultaat was vergelijkbaar, hoewel 3,4% lager dan de vorige. Zo zal een derde worden uitgevoerd, op verzoek van de separatisten van het Kanak Socialist National Liberation Front, de Verenigde Naties en de Unification Union.

Echter, in een enorm rapport [plus de 640 pages] Een beschrijving van Chinese beïnvloedingsprocessen, Jean-Baptiste Jangen Filmer en Paul Sharon, van het Instituut voor Strategisch Onderzoek aan de Millaiare School [IRSEM] Benadruk de bijzondere belangstelling van Peking voor onafhankelijkheidsbewegingen in Nieuw-Caledonië.

Ze merkten op dat “het in het belang van Peking is om onafhankelijkheidsbewegingen aan te moedigen en marktaandeel terug te winnen of potentiële tegenstanders te verzwakken.” Als er echter twijfels bestaan ​​over Chinese inmenging in het referendum van 2018 over de onafhankelijkheid van Nieuw-Caledonië, en als Peking de voortgang van het onafhankelijkheidskamp dat door het referendum van 2020 is bevestigd, nauwlettend volgt, is dat omdat het onafhankelijke Nieuw-Caledonië de facto onder Chinese invloed zal staan ​​en zal in ieder geval zorgen voor twee hoofdbelangen van de staat die partij is”, betoogt M. Janjen Filmer en Sharon.

De eerste zorg is duidelijk, gezien de manoeuvres van Peking boven de kustlanden van de Koraalzee: om Australië af te sluiten van mogelijke versterkingen uit de Verenigde Staten.

Zo, zo schreven de auteurs van het rapport, zal Nieuw-Caledonië verkregen uit China “de hoeksteen worden van China’s anti-omsingelingsstrategie, met Australië geïsoleerd omdat, naast Noumea, Peking zal kunnen vertrouwen op Port Moresby, Honiara, Port Vila en Suva. .”

Wat het tweede belang betreft, is het economisch gezien het feit dat Nieuw-Caledonië China “een aanvoer van grondstoffen, met name nikkel” zal garanderen.

Onder deze omstandigheden is de overwinning van de separatisten in het komende referendum [dont seront exclus les Européens arrivés sur l’archipel après 1994, ndlr] Het zal het gezegende brood van China zijn. Dit is ook de reden waarom hij alles aanmoedigt wat in deze richting gaat, vooral door “relaties te onderhouden met de lokale politieke en economische elite”.

China werkt door de economie binnen te dringen, door dicht bij de tribale en politieke leiders te komen, want dat is de meest efficiënte en minst voor de hand liggende manier. De strategie is goed ingeburgerd en is ook elders in de Stille Oceaan succesvol geweest”, aldus het rapport.

Wat het referendum betreft, bestaat het gevaar dat het het voorwerp wordt van inmenging door het verspreiden van valse informatie waar de Franse regering rekening mee heeft gehouden. Deze verkiezing zal een gelegenheid zijn voor het nieuwe Viginum-agentschap, dat deze zomer is opgericht door het secretariaat-generaal voor defensie en nationale veiligheid [SGDSN], om de eerste stappen te zetten. Ter herinnering, de boodschap is om pogingen tot destabilisatie en inmenging in het buitenland te identificeren.

Werd het risico om Nieuw-Caledonië onder Chinese invloed te zien meegewogen in het denken dat Australië ertoe bracht de aankoop van 12 onderzeeërs uit Frankrijk te annuleren en dichter bij de Verenigde Staten en Groot-Brittannië te komen?

In dit verband heeft de aanstaande presidentskandidaat Michel Barnier [LR] Hij verklaarde op 21 september in Frankrijk 2 dat we na de “diplomatieke en industriële catastrofe” van de verkoop van onderzeeërs aan Australië “moeten nadenken over onze fouten in de grote Indo-Pacific” waaruit de Amerikanen en Chinezen “komen”. […] U wilt ons uitschakelen.” En we voegen eraan toe: “We hebben redenen om een ​​Franse ambitie te hebben in deze regio, omdat we een belangrijke aanwezigheid hebben”, vooral in Nieuw-Caledonië.

“Het zou goed zijn als de huidige regering, de president, niet tevreden zou zijn met een neutraal standpunt” ten aanzien van deze regio, en “Frankrijk’s herbevestiging van zijn associatie met Nieuw-Caledonië”, zei Barnier.

Maar het is nog steeds noodzakelijk om voldoende militaire middelen te hebben om te “gewicht”. We kunnen ons in de toekomst een poging voorstellen om Frankrijk uit bepaalde regio’s van de wereld te verdrijven, vooral die waarin we regio’s hebben. We moeten in staat zijn dergelijke initiatieven te ontmoedigen en, indien nodig, te voorkomen, en daarvoor moeten we apparatuur hebben die reageert op het verhoogde dreigingsniveau, waarschuwde admiraal Pierre Vandier, stafchef van de Franse marine van de Verenigde Naties. eindelijk in februari.

Dit is echter nog niet het geval. “We oogsten wat we hebben gezaaid. Om budgettaire redenen zijn de nieuwe capaciteiten in de loop van de tijd verveelvoudigd en nu nemen we al tien jaar apparatuur in ontvangst. Met andere woorden, we stellen de generatie ervoor in gebruik”, wat de Europese Unie voor Disaster Management eigenlijk aan de kaak gesteld.