Roger Corman, de ‘koning van de B-films’, is overleden.

Degenen die hem de “Koning van de B-serie” noemden, hadden het mis. Omdat Roger Corman, die donderdag 9 mei op 98-jarige leeftijd stierf in Santa Monica, Californië, naar de film kwam toen we hem belden. B-films Het begon van filmschermen te verdwijnen. Kleine producties met bescheiden budgetten, geproduceerd door onafhankelijke bedrijven of door gespecialiseerde studioafdelingen, en gepresenteerd als een aanvullend programma voor de “grote films”, zou de B-serie halverwege de jaren vijftig geleidelijk verdwijnen en hun esthetiek door de televisie worden geabsorbeerd. Nee, Roger Corman is het product van een tijdperk dat de komst zag van een nieuwe klasse kijkers en een nieuwe manier van kijken, produceren en distribueren van films.

Eind jaren vijftig vormden tieners een modern deel van het publiek. de Leiderschap, waarbij tegelijkertijd plaatsen worden vermenigvuldigd voor snelle consumptie van films die op volle snelheid zijn opgenomen, om te ontsnappen aan het gezinsleven en om te flirten op de achterbank. Dit was een vruchtbare voedingsbodem voor de geboorte en ontwikkeling van een buitengewone carrière, en voor de reis van een maker van zogenaamde ‘exploitatie’-films die de marges van de Hollywood-filmindustrie zouden opschudden, maar ook een laboratorium van vormen en technieken zouden uitvinden. Vruchtbare bodem voor talent.

“Mechanicus/chauffeur/product”

Hij werd geboren op 5 april 1926 in Detroit, Michigan. Zijn familie verhuisde eind jaren dertig naar Los Angeles en hij studeerde aanvankelijk techniek (het beroep van zijn vader). Na twee jaar bij de marine behaalde hij een ingenieursdiploma. Hij nam ontslag twee dagen nadat hij was aangenomen bij US Electrical Motors, en in 1948 vond hij een baan als boodschapper bij Twentieth Century Fox voordat hij scriptlezer werd in de studio. Dit werk, dat hij als bureaucratisch beschouwt, verveelt hem. Hij won een studiebeurs en studeerde aan de Universiteit van Oxford, waarna hij zich enkele maanden in Parijs vestigde.

Toen hij terugkeerde naar de Verenigde Staten, begon hij opnieuw onderaan de productieladder, maar slaagde erin het script aan Allied Artists te verkopen. Verontrust door het eindresultaat richtte Corman een klein productiebedrijf op en overtuigde een onderzeebootbouwer om een ​​van hen gratis in een film te gebruiken. Hij kon de machine gratis lenen en schreef het script. Hij haalt nauwgezet een paar duizend dollar op om het te produceren Het monster van de bodem van de oceaan (1954), geregisseerd door een van zijn vrienden Wiut Ordong, vertelt het verhaal van een gigantische gemuteerde octopus, en is de eerste keer dat sciencefiction in zijn werk voorkomt. “Ik was waarschijnlijk de enige toneelknecht/chauffeur/producent in de hele stad.”Hij zou in zijn memoires zeggen: Hoe ik 100 films maakte zonder een cent te verliezen (red. Capricci, 2018).

Je hebt nog 74,06% van dit artikel te lezen. De rest is gereserveerd voor abonnees.