Sinking of the Titanic: wat is de “fantasy mist”, deze luchtspiegeling die 110 jaar later het drama verklaart?

Is de verklaring voor het zinken van de Titanic eindelijk gevonden? a Documentairewerk van Météo France Op basis van archieven en verschillende wetenschappelijke werken die sindsdien zijn gepubliceerd, werpt het licht op bepaalde grijze gebieden van deze tragedie die plaatsvond op 14 april 1912, precies 112 jaar geleden.

De eerste conclusie van dit onderzoek is dat er, in tegenstelling tot wat vaak wordt beweerd, er geen mist was rond de Titanic op het moment van de botsing met de ijsberg. Maar de weerkaarten die door het team van Météo France zijn bestudeerd, bevestigen dit: in de nacht van de tragedie was er een anticycloon in het midden van het zinkende gebied en was er geen golf, geen mist, geen wind. Het zichtprobleem bij het detecteren van ijsbergen van enkele tientallen meters hoog was dus niet te wijten aan weersomstandigheden.

Mirage “Vata Promosa” of “Fairy Fog”

Als het niet het weer is, brengt de studie een andere hypothese naar voren: de bemanning kan het slachtoffer zijn geweest van een temperatuurgerelateerd visueel effect. Marie-Helen Pepin, hoofd van de dienst voor wetenschappelijke en technische documentatie bij Météo-France in ., legt uit Frankrijk nieuws. Zeer koud water bij een ijsberg ontmoet warmere lucht net boven het oppervlak. Deze hitteschok kan een band van onscherpte veroorzaken die een goed zicht op de horizon verhindert.

Zoals gemeld door France Info, ligt de wetenschappelijke verklaring in het feit dat het licht van zijn pad afwijkt wanneer de temperatuur verandert. Dit veroorzaakt wazig zicht bij mensen. Uit archieven die door Météo France zijn bestudeerd, blijkt dat aan alle voorwaarden was voldaan om de “denkbeeldige mist” te laten ontstaan ​​in de nacht van het zinken.

Te hoge snelheid en winterse kou

Als optische illusie een verzwarende omstandigheid zou kunnen zijn, veroorzaakten andere redenen het zinken van de Titanic. Bij de verschillende onderzoeken kwamen menselijke fouten al aan het licht, met name de te hoge snelheid waarmee het schip voer. Aan de andere kant, zoals onze collega’s opmerkten, waren de temperaturen in de winter van 1912 bijzonder koud en werd verwacht dat de Titanic de ijsbergen niet zou oversteken. Die nacht telden de reddingswerkers echter onmiddellijk meer dan twintig ijsbergen van meer dan 60 meter hoog.