Slechts acht landen hebben ooit een WK gewonnen: hier is de lijst met winnaars

Op 20 november 2022 gaat de 22e editie van het WK voetbal van start in Qatar. Van de eerste 21 edities hebben slechts acht landen sinds 1930, de datum van het eerste WK in Uruguay, minstens één WK-titel gewonnen.

Brazilië – 5 titels (1958, 1962, 1970, 1994, 2002)

Geen enkel team heeft meer WK’s gewonnen dan Brazilië. Na in 1950 thuis te zijn verslagen door Uruguay, won de Seleção drie titels in vier edities. In 1958 versloeg Brazilië, met zijn jonge speler Pele, Zweden met 5-2 in de finale. Vier jaar later wonnen ze opnieuw het WK, dit keer tegen Tsjechoslowakije. In 1970 wonnen Pelé en zijn teamgenoten opnieuw de laatste beker door Italië te verpletteren in de laatste wedstrijd, 4-1. De koning maakte van de gelegenheid gebruik om in de finale het 100ste doelpunt in de geschiedenis van de Seleção te scoren. Met deze derde overwinning wordt de Jules Rimet Trophy uitgereikt aan de winnaar van elke laatste editie van de Brazilianen. Het zou nodig zijn om 24 jaar en het WK 1994 te wachten om Brazilië een nieuwe titel te zien winnen, in de Verenigde Staten, tijdens een penalty shootout opnieuw tegen Italië. In 2002, eindelijk, liet Ronaldo zijn land voor de vijfde keer het WK winnen dankzij een brace in de finale tegen Duitsland.

Duitsland – 4 titels (1954, 1974, 1990, 2014)

Duitsland zoals we dat nu kennen heeft het WK één keer gewonnen, in 2014 in Brazilië, dankzij Mario Götze’s doelpunt in de verlenging tegen Argentinië. Daarvoor hadden de Duitsers nog drie titels gewonnen onder de West-Duitse vlag. Hun eerste kroning vond plaats op het WK van 1954 in Zwitserland, dankzij een verrassende overwinning op de topfavoriet, de Hongaarse Ferenc Puskas, met 3-2. Twintig jaar later, op het veld, in het Olympisch Stadion in München, versloeg het BRD-team van Franz Beckenbauer en Gerd Müller de Nederlander Johan Cruijff. Beckenbauer, de grootste Duitse speler ooit, zou een buitengewone coach worden en de derde titel van Duitsland winnen minder dan een jaar na de val van de Berlijnse muur, in de laatste wedstrijd voor de hereniging, in de herkansing van het WK van 1986, een 1-0 overwinning op Diego Maradona uit Argentinië.

Italië – 4 titels (1934, 1938, 1982, 2006)

Net als Duitsland heeft Italië vier wereldtitels op zijn naam staan. De eerste Italiaanse overwinning kwam in 1934 thuis met 2-1 tegen Tsjechoslowakije. Vier jaar later wist Squadra Azzurra, die in het zwart speelde onder het fascistische regime onder leiding van Benito Mussolini, in Frankrijk zijn titel te behouden door Hongarije met 4-2 te verslaan. Italië moest 44 jaar wachten om de wereldtop terug te winnen, tijdens het WK 1982 in Spanje, dankzij de brace van Paolo Rossi in de finale tegen BRD. Eindelijk, in 2006, versloeg Squadra Azzurra Frankrijk na strafschoppen, na een spannende finale en het stelen van het hoofd van Zinedine Zidane. Italië zal in 2022 geen vijfde ster kunnen pakken, omdat het zich niet kwalificeerde voor de competitie.

Argentinië – 2 titels (1978, 1986)

Argentinië bereikte de ongelukkige finale van de eerste editie en won na 48 jaar thuis het WK van 1978, in de zware context van de militaire dictatuur die aan de macht was sinds de staatsgreep van 24 maart 1976. Naast de confrontatie tussen de Argentijnen en het Peruaanse team waren in de laatste groepswedstrijd zeer controversieel en deden ernstige twijfels rijzen over een politieke regeling tussen de twee landen. Inderdaad, het Peruaanse nationale team werd met 6-0 verpletterd toen ze minimaal vier doelpunten moesten maken om niet te worden uitgeschakeld en de finale tegen Nederland te bereiken. Tegen Nederland wonnen de Argentijnen met 3-1 inclusief een brace van de geweldige Mario Kempes.

Het WK 1986 in Mexico was minder controversieel. De getalenteerde Argentijnse aanvoerder Diego Armando Maradona verlichtte het toernooi met zijn klasse maar ook met zijn vaardigheid. Tegen Engeland in de kwartfinales scoorde hij eerst met zijn hand, later “de hand van God” genoemd, en daarna nog een, na drie minuten zigzaggend door de Engelse verdediging, wat wordt beschouwd als een van de mooiste goals in de geschiedenis van het WK. . Allemaal Maradona in één wedstrijd. Bereikte de finale na het uitschakelen van België dankzij een brace van “Pibe de Oro”, de ploeg van Albiceleste won met 3-2 van RFA (Bondsrepubliek Duitsland). De tweede titel voor Argentinië en de eerste titel behaald door Diego Maradona op de top van zijn niveau.

Frankrijk – 2 titels (1998 en 2018)

Championne du monde en titre, France a été sacree for the premiere of his son’s history, 12 juli 1998. Een domicilie, les Bleus d’Aimé Jacquet ontsloeg leur pays d’accéder bij de club’s meest fermé des vainqueurs van de Coupe From de wereld. In de finale domineerde Team Love de Brazilianen grotendeels met 3-0, onder meer door een brace van Zinedine Zidane en een doelpunt van Emmanuel Petit. Ze lieten het Stade de France dansen en zingen, maar ook het hele land op het geluid van “een, twee, drie… nul”. Twintig jaar later veroverden de Blues op 15 juli 2018 een nieuwe titel en voegden ze een tweede ster toe aan de driekleurentrui door Kroatië met 4-2 te verslaan in de WK-finale in Rusland.

Uruguay – twee titels (1930, 1950)

De eerste editie van het WK werd gehouden in 1930 in Montevideo, Uruguay. De competitie ontving dertien teams, waaronder het Franse nationale team, die per boot in de Uruguayaanse hoofdstad aankwamen. Het gastland was de eerste die de trofee in de wacht sleepte nadat het nationale team Argentinië met 4-2 versloeg in de finale. Uruguay won zijn tweede wereldtitel op het WK van 1950 in Brazilië. De laatste fase van de competitie vond plaats in de vorm van een minitoernooi dat Brazilië, Zweden, Spanje en Uruguay samenbracht. Het duel tussen Celeste en Seleção vond plaats in het pas geopende Maracanã-stadion. Het gelijkspel was genoeg voor Brazilië om te winnen en de wereldkroon te stelen. Ondanks de openingswedstrijd verloren de Brazilianen met 2-0 van de Uruguays.

Engeland – 1 titel (1966)

Wereldkampioen, Engeland is maar één keer geweest. Het was in 1966 tijdens het WK dat in eigen huis werd georganiseerd. De Three Lions van Bobby Moore domineerden de finale tegen de Bondsrepubliek Duitsland en het Duitse team geloofde nog steeds dat het doelpunt dat in de verlenging aan de Engelsen was toegekend, nooit over de doellijn ging. Sterker nog, spits Geoffrey Hurst raakte in de 101e minuut met kracht de kooi van de tegenstander.De bal stuiterde van de doellijn bij het raken van de lat. Voor hem of achter hem? De Zwitserse uitspraak keurde het doelpunt goed, ondanks Duitse protesten. Dit doelpunt is sindsdien het meest controversiële en beroemdste doelpunt in de voetbalgeschiedenis geworden. Als om de controverse rond deze beslissing van de scheidsrechter het zwijgen op te leggen, scoorde Geoffrey Hurst in de laatste minuut een nieuw doelpunt, waarmee hij de enige voetballer werd die drie keer scoorde in dezelfde WK-finale. Bij het laatste fluitsignaal werden de Engelsen in het Wembley Stadium tot wereldkampioen gekroond met een score van 4-2.

Spanje – 1 titel (2010)

Net als Engeland heeft Spanje het WK gewonnen en won het in 2010 in Zuid-Afrika. Ondanks het verlies van de Zwitsers in hun eerste poulewedstrijd, slaagde La Roja erin om zichzelf bij elkaar te rapen en zich zonder problemen een weg naar de finale te banen dankzij hun efficiënte balbezit spel bekend als ‘Tiki-taka’. Tegen Nederland in de finale won Spanje na verlenging met 1-0 dankzij een reddingstreffer van Andrés Iniesta. Een welverdiende titel voor een dominant team dat de Euro World Cup dubbel behaalde.