The New King of Pop Is It: Live The Weeknd’s Nice Concert in Pictures

Het heet uit de weg gaan, of het nu aan de kant van de kijker is of aan de kant van The Weeknd. De eerste aarzelde niet om ondanks de organisatie en de rust de hitte en de lange wachtrijen het hoofd te bieden.

De tweede vestigde zich als een marathon-soundtrack door 35 nummers op volgorde te zetten, een veel voorkomend nummer tijdens zijn tour “Na uren tot zonsopgang”.

Abel Tesfaye landde, vermomd als rapper MF Doom, met een handschoen aan als mimespeler Marceau. Het icoon werd voorafgegaan door 28 volledig gesluierde dansers in het wit. Aan de ene kant een replica van de maan, aan de andere kant een metalen structuur die heen en weer beweegt tussen Metropolis en Manhattan, waar de muzikanten gecamoufleerd waren, bijna onzichtbaar: het podium was klaar, de superpopshow kon beginnen.

Het publiek, vrij jong, ietwat vrouwelijk, tussen de totale donkere look en pailletten en westernlaarzen Dus Jaren 2000, klaar om elke hit te begeleiden zoals het hoort. En de Canadees had er een heleboel op zijn afspeellijst… “op adem komen” En “rehabilitatie” om op je voeten te staan, “De heuvels” Tegen de achtergrond van een brandende of zelfs wrede stad “Sterrenjongen” De eerste helft van het feest wordt onderbroken door verbluffende lichteffecten (toeschouwers werden getrakteerd op glinsterende armbanden op bepaalde tracks) en langzaam geluid.

The Weeknd schuifelde tussen beide uiteinden van de baan, liet toen het masker vallen en liet zijn nep zien “Ik voel het aankomen” En “Ik sterf voor jou”. Smartphones ontdekt, de wilde menigte miste geen slag. En hij brulde nog harder “felle lampen”een enorme hit voor deze hitmaker, die zeker de Giants-arena betrad.

1. Een enorm concert

Nice heeft geen gigantisch bal meer gekend sinds het concert van Beyoncé en Jay-Z in 2018. Binnen een paar uur droeg The Weeknd, die nu liever zijn echte naam, Abel Tesfaye, gebruikt op sociale netwerken, de fakkel met verrassende kracht. Iets dat zijn jonge fans boeide, die zijn woorden met overweldigend enthousiasme scandeerden. In het bijzonder “Bewaar je tranen”Waar onze fragiele oren de schrille kreten van onze buren nauwelijks kunnen weerstaan. Het geroezemoes was de moeite waard.

2. Een publiek op de vergadering

Ondanks de zinderende hitte kon het publiek bij Allianz Rivera de situatie redelijk goed aan, zonder veel ongemak in de pits. Ook een goed punt voor het managen van de menigte rond het stadion. Ondanks de soms erg lange wachtrijen waren de toeschouwers gedisciplineerd en geduldig.

3. Een halve vijg, een halve druif, het eerste deel

Na een ietwat overbodige inleiding gesuggereerd door de Amerikaan Mike Dean, ontketende de Haïtiaanse Canadees Kaytranada een energieke blend. Een kans voor een deel van het publiek om eigen nummers te ontdekken, tussen funk, hiphop en R’n’B. En om zachtjes in de stemming te komen gedurende een set van ongeveer veertig minuten, met wat Beyoncé-remixen (dezelfde discotheek “manchet het”) of Rihanna (een zeer springerige versie van “betere kus”).

4. 28 dansers en de hel van de schuur

Een enorme schuur, een middenpad dat over de hele baan loopt, achtentwintig dansers… Bij The Weeknd doen we geen dingen in tweeën.