Thibault Tricole de Malguénac, pijlpijlen – Pontivy

Hij reist zo veel dat zijn koffer op de grond ligt. Net als hij zie je het land, doorkruisen continenten, passeren luchthavens, kriskras door hotels. Hij is Thibault, een aardige vent uit Malguénac die internationaal is gegaan omdat hij kwam waar hij nodig was. Arrows-ster die haar brood verdient met haar passie!

dromenvanger

Om hem te ontmoeten, gingen we naar zijn huis, vingen hem tussen twee vliegtuigen en enkele interviews met collega-journalisten. Hij is net terug van de Championships Show in het Verenigd Koninkrijk, waar de kunst van het boogschieten wordt gevierd: zelfs de Engelsen lijken ze te verkiezen boven bier, tenminste. Ook in andere landen wordt deze sport vereerd. In Frankrijk is de activiteit conservatief. Bijna stil. “Er wordt al zo lang met de spot gedreigd, als een barsport”, betreurt degene die, door mensen erover te laten praten, wil dat er dingen gebeuren. “In alle nederigheid open ik de deuren, ik open de weg”, zei hij. Tybalt, de enige Française die prof is, laat veel kinderen zelfs verder dromen dan het doel.

nieuwe populariteit

Hij bracht zijn eerste bandella uit op 12-jarige leeftijd. “Het was mijn vader die het begon te spelen. Ik herinner me dat we een doel hadden gesteld in huis en we waren weg!” Feest in de toppen. Omdat het 20 jaar later gepositioneerd is als een van de beste ter wereld, door de heuvels en valleien op planeet Aarde.

De ene dag in de Verenigde Staten, de andere in Nederland, Japan, Denemarken of Korea, Tibow doet mee aan de mooiste toernooien. Afgelopen oktober won hij de Denmark Open, bekend als een van de belangrijkste toernooien in de ring. Tien dagen later verwijderde de Rebel: Morbihannais de verovering van Wales. Als gevolg hiervan is het een nieuwe populair geworden in de wereld van darts en belangrijke bunkers. “Zonder voor goud te rennen, leef ik nu van mijn passie”, bevestigt de voormalige tuinman die zijn parcours heeft afgelegd om zijn pijlen beter te verfijnen.

geen frans tintje

Thibault, inwoner van de World League Two, droomt ervan het volgende niveau te bereiken. De komende wedstrijden, aan het begin van het nieuwe jaar, kunnen hem dit mogelijk maken. Maar eerst moet je nog trainen. Herhaal dezelfde gebaren. Mis niets. Begin direct op het doel. “Het is instinctief, maar ik ben ook geen robot: onder druk kun je struikelen.” Mentale voorbereiding is dus essentieel. “Ik werk veel aan mentale visualisatie en diafragmatische ademhaling”, legt de persoon die de fysieke dimensie van de activiteit kent in detail uit. “Het toernooi kan twaalf uur achter elkaar duren: een goede fysieke conditie is ook belangrijk.” Ondertussen zouden we, voor wat we de “French touch” noemen, echt opnieuw moeten beginnen in nieuwe landen. nieuwe uitdagingen. Met zijn versleten tas maar zijn discipelen in een roes.