Uit onderzoek is gebleken dat smeltend ijs aan de polen de dagen verlengt

Volgens een maandag gepubliceerde studie wordt water dat voortkomt uit het smelten van de polen grotendeels aangetroffen in tropische gebieden. Deze verandering in de verdeling van massa’s op aarde draagt ​​bij aan het vertragen van de rotatiesnelheid van onze planeet.

Klimaatverandering vertraagt, door smeltend ijs aan de polen, de rotatie van de aarde enigszins, waardoor de lengte van een dag met enkele milliseconden wordt verlengd, zo bleek uit een onderzoek dat op maandag 15 juli 2019 werd gepubliceerd. Journal of Proceedings van de Nationale Academie van Wetenschappen.

Co-auteur van het onderzoek Surendra Adhikari legt aan AFP uit dat Antarctica, Groenland en veel gletsjers zich “in de poolgebieden” bevinden.

“Net zoals een schaatser een rondje maakt.”

Water dat het gevolg is van het smelten als gevolg van de opwarming van de aarde wordt grotendeels ‘in de tropen’ aangetroffen, en deze verandering in de verdeling van de massa’s op de planeet ‘heeft invloed op de manier waarop de aarde draait’. Dit betekent: iets langzamer.

“Het is alsof de kunstschaatser een rondje maakt, waarbij hij eerst zijn armen dicht bij zijn lichaam plaatst en ze vervolgens naar buiten uitstrekt”, vergelijkt Benedikt Soja, ook medeauteur van het onderzoek. De rotatie was eerst erg snel, maar werd daarna beetje bij beetje vertraagd.

Deze langzamere rotatie verlengt de lengte van de dag heel lichtjes, waardoor het totaal op 86.400 seconden komt.

Sinds 2000 bedraagt ​​de toename van de daglengte als gevolg van de klimaatverandering 1,33 milliseconden per eeuw. Als de uitstoot van broeikasgassen zeer aanzienlijk blijft stijgen, zou dit percentage tegen 2080 of 2100 kunnen stijgen tot 2,62 milliseconden per eeuw.

De invloed kan groter zijn dan die van de maan

De impact van de klimaatverandering zou verder kunnen gaan dan die van de maan, die ook de rotatie van de aarde over een periode van miljarden jaren geleidelijk heeft vertraagd.

“Het was heel verrassend om te zien dat het tegen het einde van de 21e eeuw, in scenario’s met hoge emissies, (…) mogelijk is dat alleen het klimaat de bijdrage van verschijnselen als de dynamiek tussen de aarde en de maan zou kunnen overnemen”, aldus Surendra Adhikari. .

Hoewel deze veranderingen misschien klein lijken, hebben ze “grote gevolgen voor de navigatie op land en in de ruimte”, bijvoorbeeld door signalen naar verre sensoren te sturen, zei hij.

Volgens Benedikt Soja laat dit onderzoek ook iets symbolischer zien: “De impact van de mens op de planeet is groter dan we denken.”