Eucalyptus, Anjer, Citroen, Rosa Geranium. Bij het ontwaken ademt Manuela deze geuren een voor een in. Ze concentreert zich op het herkennen ervan en schrijft vervolgens goede of slechte punten aan zichzelf toe: Net als bij een aardbeving moet ze de mate waarin elke geur wordt herkend en de intensiteit ervan noteren. Dit nieuwe ritueel zal drie maanden duren, ’s ochtends en’ s avonds, wanneer hij wordt gerehabiliteerd. Omdat, negen maanden na besmetting met Covid-19, “het nog steeds niet beter gaat”.
Deze 56-jarige marketingonderzoeker, die soms wordt opgeroepen om parfums te testen, lijdt aan een verlies van het reukvermogen, Verlies van geur. ze Verre van de enige in deze staat te zijn : volgens De Inserm-studie Geplaatst op maandag, 60% van de mensen opgenomen in het ziekenhuis met een Covid-19-infectie Minstens één show na zes maanden.
Negen maanden geleden leefde Manuela in een “parallelle wereld” waar ananas, munt en ui niet meer hetzelfde rook. “Ik vind het heerlijk om in het echt rioolwater te ruiken!” “Zij die al sinds haar kindertijd alles draagt, vindt het moeilijk om deze” echte handicap “te zien.” Niet verloren, je moet je weer aan de huid van mensen houden, de aard van Corsica … Maar hoe meer tijd verstrijkt, hoe meer ik vrees deze wereld verlaten zonder Deze genoegens te herontdekken. “
De ‘nepgeuren’ van brandend teer en rioolwater
Het coronavirus raakte Eric eind april 2020 tijdens twee beschutte nachten, maar het “verpestte het lange leven” van deze 59-jarige journalist. Thuis staat hij in de keuken. “Ik breng mijn hoofdgerechten op smaak, het zorgt ervoor dat het geheugen werkt. Mijn houding ten opzichte van eten is veranderd, ik ben afgevallen omdat ik minder eet. Ik ontwikkel andere sensaties: ik ontdek de textuur. Om de smaak van vis niet te ruiken, woon ik in het vlees, hoe het smelt onder de tong. Ik heb ook minder suiker nodig. En zout in mijn eten omdat ze zo veel lekkerder ruiken. “
De smaak beperkt zich tot het identificeren van smaken (zout, zoet, zuur, bitter, umami), Erik herkent een citroen aan zijn zuurheid, maar hij herkent de smaak niet in de algemene zin van het woord, dat voornamelijk uit aroma bestaat. Vaak komen er “fantoomgeuren” uit hete banden, riolen en brandend teer. Zelfs midden in de nacht. Ondanks zijn cortison, etherische oliën en de vele geuren die hij elke ochtend maakt (gemalen koffie, vanille, kruidnagel, peper …), helpt niets, Eric ruikt gewoon naar vanille. ‘Specialisten zijn helemaal verdwaald. Ik zie de verlegenheid in hun ogen, ze weten niet of ik hun reukvermogen terug zal krijgen.’
Dit is inderdaad een van de grootste problemen van Covid-19 die wetenschappers niet hebben opgelost. De verscheidenheid aan aanhoudende symptomen (kortademigheid, fysieke of mentale vermoeidheid, hoofdpijn, smaak- en reukstoornissen) en aandoeningen vormen een “zeer complex” beeld, vat viroloog professor Vincent Marichel samen. “Ik weet niet zeker of we het antwoord hebben op total loss. We hebben niet veel onderzoeken bij patiënten die al lang gevolgd zijn.”
Wat we wel weten, is dat olfactorisch verlies geassocieerd is met de gedeeltelijke vernietiging van het reukepitheel: een klein slijmvliesgebied dat de neusholte met de hersenen verbindt. Dit kleine deel van het lichaam is “500 keer gevoeliger dan het slijmvlies van de neusholte in het algemeen, de luchtpijp en andere luchtwegen”, legt Stefan Gate uit, specialist in infectieziekten aan het Universitair Ziekenhuis van Straatsburg. Dus we denken, volgens werk aan hamsters en muizen, dat dit gebied het eerste toegangspunt en het primaire reservoir voor het virus in het lichaam zal zijn. Daarom moeten we niet zeggen dat de situatie na Covid een overgang naar de tijd is. “
‘Hergroei van neuronen geeft hoop’
Voor de specialisten wijst niets erop dat geurverlies of veroudering (smaakverlies) definitief is. Aan de andere kant komt de reukzin misschien nooit helemaal terug: dan praten we over een gebrek aan reuk, dat is een afname van de reukzin. ‘Er is neuroplasticiteit, prof De mogelijkheid van hergroei van zenuwcellen. Niet de reukneuronen worden vernietigd, maar de ondersteunende cellen, stelt Stefan Gayet. De zenuwcellen verzwakken doordat ze hun zogenaamde wimpers verliezen, maar ze groeien weer. De hogere delen van de hersenen die geuren analyseren, worden niet bereikt, wat hoop geeft. “
“Aangezien de regeneratie van de ondersteunende cellen over het algemeen sneller gaat, blijft het langdurig aanhouden van geurverlies een mysterie”, kwalificeren de auteurs echter. Uit een studie gepubliceerd in JIM (Journal of Internal Medicine), geleid door ENT Jérôme Lechien, specialist in bloedarmoede.
Voor Sophie, die in Hauts-de-Seine woont, duurt dit geurverlies al meer dan een jaar. In februari 2020, toen ze Covid-19 opliep, had niemand het over deze symptomen. Terwijl ze tijdens haar eerste opsluiting ontsnapt, realiseert ze zich plotseling dat ze de natuur niet ruikt. Net als Manuela had ze niettemin een zeer gevoelig en verfijnd reukvermogen.
Wijn die ruikt naar waterige alcoholgelei
“Het is niet storend, maar het is vervelend voor de kleine dingen: wat ik het meest mis, is het niet voelen van de huid van mijn man en dochter. Ik gebruik altijd parfums voor anderen. Het voordeel is dat ik nu elke week preimuffins bak, omdat ik dat niet kan. Het nadeel is dat ik nu altijd controleer of het gas eruit is. “Op 42-jarige leeftijd vreest Sophie het ergste:” Daar, als ik mezelf niet in de billen trap voor revalidatie, denk ik dat het nooit meer terug zal komen . “
Dit addertje onder het gras is zelfs nog verontrustender voor Camille, de keukenjournalist. Omdat ze geen koriander- of tonkaboonzaadjes in een bord kon zien, verloor de 30e vrouw de smaakpunch die essentieel was voor haar beroep. Meer dan zes maanden nadat ze Covid-19 heeft opgelopen, ervaart ze nog steeds een langdurige verandering in haar smaak- en reukvermogen.
Er ging een lange tijd voorbij dat de geur van iets dichtbij of ver weg naar fruit smaakte, zoals gedroogde bananen. “Nu dat verandert, merk ik dat sommige wijnen bijna de geur van een waterige alcoholische gelei hebben. Het is alsof mijn reukvermogen verstoord is, hij struikelt veel en vindt het moeilijk om zijn weg te vinden.” de subtiliteit van haar zintuigen, ze weet de weg: voor zichzelf verleid “door afkickkliniek. Dit wordt sterk aanbevolen door studies over dit onderwerp.
“Muziekfanaat. Professionele probleemoplosser. Lezer. Bekroonde tv-ninja.”
More Stories
Artsen roepen op tot systematisch onderzoek van toekomstige moeders
Zand om voortplanting bij planten te voorkomen
Een nieuwe studie onthult veelbelovende resultaten