Versterkt verpletteren de Blues de All Blacks en markeren ze hun territorium, twee jaar voor het WK

Ze markeerden de ontmoeting met een wit kruis. Op zaterdag 20 november markeerden de Blues in het geladen Stade de France de lichamen van de All Blacks in het wit. en zielen. Winnaar in Nieuw-Zeelandse stijl tijdens de finale van de Autumn Tour (40-25), de 15e Fabien Galletti van Frankrijk houdt zijn referentiewedstrijd. Van degenen die men de sterren in de ogen vertelt.

“Het is een aantal weken geleden dat deze poster in ons achterhoofd zat.”Hij ontmoette Kapitein Antoine Dupont de dag voor de vergadering. Hij slikte Hakka nauwelijks in en sleepte zijn medewerkers niet mee om de beste speler op de rugbyplaneet aan te vallen: de Nieuw-Zeelanders. Ze verzekerden zich van hun kracht, zetten de mannen van Ian Foster op hun rug en scoorden drie harde runs in een half uur (twee voor Beto Mofaka en één voor Roman Ntamak).

Geweldige selectie voor de knorrige menigte in het Stade de France, ook op het hoogtepunt van de vergadering. “Er was veel lawaai, en we lieten ze vanaf het begin vaart maken”Breathe-coach Nieuw-Zeeland. Na anderhalf jaar hongersnood, en de epidemie verplichtend, stuurde het Franse publiek een signaal naar alle zwarten, die over twee jaar zullen terugkeren naar de Dionysische regio om het WK 2023 te starten – tegen de vijftiende van Frankrijk.

Uitgeput door een eindeloze run – ze hebben de afgelopen twaalf weken in een zeer strikte gezondheidsbubbel doorgebracht – en vorige week in Ierland (20-29) overmeesterd, zou je denken dat de teamgenoten van Sam Whitelock waren uitgeblust door de blauwe woede. De All Blacks hebben het hart van het spel gedomineerd – zoals blijkt uit de twee Franse processen die zijn opgenomen na een hackgroep – en hebben hun rug gebogen. Maar na de pauze herinnerden ze de Fransen eraan waarom hun zwarte trui een speciale plaats inneemt in het wereldrugby.

In één bedrijf blaast Ntamack de blues nieuw leven in

Ruw behandeld bij terugkeer uit de kleedkamer met een trotse Nieuw-Zeelander, en op het punt om op te geven, is alles wat nodig is voor de Blues om weer in de rijrichting te komen. Na een knap trapspel van vleugelverdediger Jordi Barrett wist Romain Ntamak de bal onder druk van de tegenstanders in het Franse doel te recupereren. Maar in plaats van dit te verzekeren, herleeft de koordinfanterie uit Toulouse, vernietigt twee tegenstanders en zet een bliksemsnelle tegenaanval in. Met een blinde pass bedient hij Melvin Jamenet die over het hele veld klimt, voordat hij Antoine Dupont bedient. “We eindigden op vijf meter afstand van de tegenpartij met een gele kaart tegen hen [Ardie Savea]. Psychologisch gezien heeft deze uitbarsting van trots ons enorm geprofiteerd.”, houdt van kapiteinsblues.

Onlangs vrijgelaten, na een uur saboteren tegen de eerste linie van Nieuw-Zeeland, ging de colonne van Cyril Baille omhoog. “Ik huilde met al mijn kracht, het was magie, geeft toe. Deze geweldige prestatie brengt ons een beetje terug bij het spel. “ Omdat de blues de adem van zwarten in hun nek voelde. Ze bereikten de tweede helft met een ruime voorsprong (24-6) en kwamen na een kwartier niet verder, nadat ze de wereldkampioenen van 2011 en 2015 drie pogingen hadden zien scoren (27-25). “Aan het begin van de tweede helft hadden we een slechte tijd, daarna was het een zeer slechte tijd. Fabian Galthey merkt op. Tot dit moment waarop Roman en de spelers achter hem besloten te stoppen: “We hervatten het spel.” “ Ze gingen niet weg.

Na twee onvolledige overwinningen tegen Argentinië (29-20) en Georgië (41-15), wisten de Blues dat ze verwacht werden. Hoewel hun potentieel nauwelijks ter discussie staat, hebben de mannen van Fabian Galthe twee jaar lang de ongelukkige trend genomen om bepaalde doelen te laten ontglippen. Zullen ze Montenegro beklimmen en hun voortgang controleren met een prestigieuze overwinning? De partners van Antoine Dupont ontmoetten elkaar een maand in Marcoussy, en ze slaagden in de herfst. “We wisten het overzicht te behouden en niet te struikelen”Groeten van de kapitein van het blauwe schip. Het zit vol met perfectie en bezorgt Fabian Galletti en zijn staf een prestigieuze overwinning.

“We gaan niet naar anderen toe”

Les Bleus Vintage Galthié versloeg de All Blacks, en deze overwinningen zijn te zeldzaam om van te genieten. De laatste Franse overwinning op het Fern-team Het dateert uit 2009, en zwarten waren gebonden voor veertien opeenvolgende successen. Tot de laatste seconde duwden Melvin’s teamgenoten perfecte Jamnett aan de voet (8/8), waarbij ze brullend een 40-punts balk met een sirene overstaken. Genoeg om twee jaar voor het WK 2023 een bericht te sturen. “We hebben de ontwikkeling ervan twee jaar geobserveerd en we hebben het vanavond gezienNieuw-Zeelandse coach Ian Foster ontving na de ontmoeting. Frankrijk versloeg ons vanavond, het is een groep met vertrouwen en een goede mix van vaardigheden en ervaring. “

‘Deze spelers geloven in zichzelf, en ze zijn onbeperkt’Fabian Galthey voegt eraan toe. Net als de laatste Franse test, sprong Damien Benaud om de bal te spuiten, maar werd verloren door Frankrijk, met zijn armen uitgestrekt in het doel. Niet alle zwarten herstelden. Maar, waarschuwt de coach, “We nemen onszelf niet voor anderen. Deze overwinning is een stap die onze visie niet zal veranderen.”

Aan de “pijl des tijds” die hij hing toen hij aantrad, was de ontmoeting tegen de “All Blacks” pas halverwege op een weg die leidt naar toewijding, naar het WK 2023. Eind 2019 In het bolwerk van de fokker, in Lot was het doel duidelijk: “Haal wedstrijden en titels snel terug.” Voor de games vinkte deze blues het vakje aan – zaterdag, de manier waarop – de titels blijven. Het 2022 Six Nations Championship, waar ze drie keer gastheer zullen zijn (inclusief Engeland in hun laatste wedstrijd), zou hen in staat moeten stellen om door te gaan. “Tegen de All Blacks is één ding, maar als je ze verslaat, word je een andere rugbyspeler”De algemeen directeur van The Blues, Rafael Ibanez, waarschuwde deze week in Marcousi. Na het uitvoeren van hun kapitaal weten ze dat ze verwacht worden. “Vanaf nu staan ​​alle teams voor 200% tegenover ons”Melvin Jaminette ademt. Twee jaar lang op de opwaartse helling willen ze de handschoen oppakken.