Voor het WK in Qatar zullen Franse voetbalsponsors de schijnwerpers mijden

Zijn onberispelijke marketingtoespraak in schoolstijl duurde twee minuten. “Nou, nou, tussen ons, wat een puinhoop het WK in Qatar… Vroeger was het eenvoudiger,” Deze officiële partner van het Franse voetbalteam, moe van het uittrekken van zijn haren naarmate 20 november nadert, mompelt Opening Day in Monovision van het WK 2022.

Het zit zo: met een georganiseerd land dat tot zijn nek in het zand zit op het gebied van mensenrechten en het milieuvraagstuk, hebben de veehouders zich in feite moeten aanpassen. op de marketingafdelingenHij heeft elf hoofd- en officiële sponsors Franse voetbalbond (FFF)De afgelopen weken voelden als lessen filosofie. Zullen we gaan of niet? Ga daarheen, kijk je over het hoofd? Kan het bedrijf dat het geld heeft geïnvesteerd niet gaan?

minimale dienstverlening

Wat zullen ze uiteindelijk doen? Niets, of niet veel, zoals ze allemaal aan franceinfo hebben uitgelegd. De overgrote meerderheid stuurt geen werknemers of klanten naar de site voor, tijdens of na de wedstrijd. Vergeet de traditionele uitnodigingskaarten die we meestal in onze zorgvuldig uitgekozen VIP-tassen stoppen. “Daar, het is een onopvallende en mi-ni-mum-service”Hij haalt echter een partner-medewerker bij “3F”, die liever discreet blijft.

Crédit Agricole, dat 8 miljoen euro per jaar betaalt om zijn logo te tonen, beweert dat het niet zal worden gereguleerd Geen vluchten naar Qatar. Niet voor de 142.000 medewerkers en ook niet voor wie dan ook. Hetzelfde geldt voor het aperitiefkoekjesmerk Belin of de supermarktketen Intermarché, die haar medewerkers expliciet heeft gevraagd om niet te accepteren “Geen uitnodiging om naar Qatar te gaan.” “Of het nu van een leverancier komt of van iemand anders, je moet het afwijzen”, Glijdt winkelmanager in Ile-de-France, die dit jaar ontving “minder materiaal” om hun planken te versieren.

De wereld is omgekeerd. Dus hier zijn ze dan, de officiële sponsors, die gewend zijn zich zoveel mogelijk te laten zien, dit keer gedwongen om zichzelf heel jong te maken ter gelegenheid van het op één na meest bekeken sportevenement ter wereld na de Olympische Zomerspelen. “Het is gek als je erover nadenkt. Het is de ontmoetingsplaats op planeetvoetbal, maar we moeten het voorzichtig spelen.”, betreurt de medewerker van de sponsor die al vier jaar Rusland kan bezoeken. Deze keer zal hij zich tevreden stellen met vermaak op Franse bodem.

“We kunnen niet doen alsof er niets is gebeurd.”

Volkswagen, dat kaartjes won om Franse vrouwelijke voetballers te steunen tijdens het EK van afgelopen zomer in Engeland, heeft niets vergelijkbaars gepland voor de mannen. Autofabrikant, hoofdpartner van FFF sinds 2013 Om dicht bij de Franse supporters te blijven en in dit kader zijn activiteiten in Frankrijk uit te voeren.

EDF, welke “niet van plan” Hij reist niet meer naar Qatar, en negeert de interne competitie waardoor twaalf medewerkers Blues-wedstrijden konden bijwonen tijdens het Russische WK. Ook het spel van Crédit Agricole, waarmee vier bankklanten naar Moskou konden reizen, werd niet verlengd. Hetzelfde lot voor de traditionele in-house fotowedstrijd voor bankadviseurs. Ook Orange sloot zijn winkel: de telefoonmaatschappij, die twintig gasten uitnodigde alle onkosten betaald in Rusland, ziet dit jaar af van elke operatie in het gastland.

“wil niet laten zien”

Omdat Qatar een gevoelig onderwerp is, en nog meer als je achter de marketinglak krabt: “Het is niet de meest voor de hand liggende beslissing die we moeten nemen.”We vatten het samen in de wandelgangen van de historische partner. “Wij niet Niets om dit land te kiezen. Maar we kunnen niet doen alsof er niets gebeurt.”een ander geeft toe.

Ook werden rapporten van ngo’s zoals Amnesty International onder de partners verspreid. Duizenden buitenlandse arbeiders die sinds 2010 zijn omgekomen in Qatar (Minstens 6.500 volgens een onderzoek van Britse media Wachter Gepubliceerd februari 2021), de ecologische voetafdruk van de Event XXL, de ongelooflijke kosten… Achter de schermen hebben we “schandaalpaniek”, “onwil om gezien te worden door een vereniging”. “Wil je als merkvertegenwoordiger gefotografeerd worden bij een voetbaltribune in Qatar? Het is een hoofdpijndossier. We hebben natuurlijk gekeken naar wat de andere partners aan het doen waren.” laat nog een getuige vallen.

“Het was niet gek, gaf hij toe, dat het EDF geld gaat uitgeven in gasland terwijl de Fransen zichzelf energie moeten ontnemen.”

EDF-medewerker

bij francinfo

Ricardo Fort, die al lang de leiding heeft over Coca-Cola Partnerships, een van de officiële sponsors van het WK, kent vallen en opstaan. “De houding van de sponsors ten opzichte van de controverses over het WK in Qatar zal afhangen van hun situatie. Voor degenen die verbonden zijn aan een nationaal team, is het erg gevaarlijk om geassocieerd te worden met een evenement, een proces, tot grote ergernis van. Het kan verstandig zijn om zo min mogelijk te doen. De enige consumenten die ze tevreden moeten stellen, zijn beperkt tot één land.” bevestigt de voormalige Amerikaanse marketingdirecteur, die nu zijn eigen adviesbureau heeft.

“Elk woord weegt.”

Beledig vooral niemand. of zo min mogelijk mensen. In dit spel is spreken een evenwichtsoefening. Het wordt gelezen, herlezen, herlezen en herlezen. Elk woord weegt. Het is duidelijk dat on is niet erg op zijn gemak met het onderwerp en we willen het niet publiceren. We praten je liever over iets andersgeeft de medewerker toe van het merk dat de Blues sponsort. Wat onze waarden betreft, stemmen we niet bepaald overeen met Qatar. We hebben dagelijks specifieke handvesten met betrekking tot respect voor mensenrechten en het milieu. En daar zijn we tegen de stroom in. Maar we kunnen het niet met zekerheid zeggen, dus we draaien er omheen.”

Een andere sponsor die zichzelf verdedigt: “We zijn een partner van de Franse voetbalbond en haar teams in Frankrijk, en we doen niet mee aan de competities waaraan zij deelnemen.”. In de officiële versie zegt echter niemand duidelijk of de aanvallen op Qatar van invloed zijn op de beslissing om de communicatielijnen te herzien.

Betlic, Brioche Pasquier of Coca-Cola willen hierover geen commentaar geven. Tot slot zet alleen Intermarché zijn voet wat meer in de schotel door meer dan zwart op wit te schrijven “De kwestie van de mensenrechten, zoals de milieu-impact, in Qatar en elders, is een fundamentele kwestie” voor zijn ogen.

Belgische en Nederlandse voorbeelden

Er is immers niet veel te doen met wat hun Belgische tegenhangers kunnen zeggen. Dan Rekening houden met rapporten over de omstandigheden waarin de toernooi-infrastructuur is gebouwd. Dat de internetbank ING, partner in de Belgische selectie, besliste om geen medewerkers naar de site te sturen. De pakketbezorgdienst GLS, wiens imago ook wordt geassocieerd met de Rode Duivels, heeft ervoor gekozen om geen enkele reclameactie op de site of in de pers te voeren: “Wij zijn van mening dat commercieel gebruik van het WK 2022, in de context van de mensenrechtensituatie, niet mag plaatsvinden.” Samen met de Belgische Voetbalbond, “We willen op niemand indruk maken. Als iemand tegen ons zegt: ‘Ik wil niet gaan’, zal dat geen probleem zijn”, zei hij. Belooft Sylvie Marisal, HR-directeur.

“Ik ga naar Qatar. Maar we sturen niet om te dienen. Ik wil bijvoorbeeld profiteren van mijn aanwezigheid om dingen te begrijpen, arbeidsmigranten te ontmoeten, personeel in hotels te ontmoeten. Dat kunnen we niet. Ik ga niet zomaar naar het stadion alsof er niets is gebeurd.”

Sylvie Marisal, mensenrechtenverdediger bij de Belgische voetbalbond

bij francinfo

De Deense nationale loterij, Danske Spil, die lokale ster Christian Eriksen en het hele nationale team sponsort, ging nog een stap verder: het gaf de ruimte waarvoor het betaalde op trainingsapparatuur om tijdens de landenbijeenkomst te worden vervangen door mensenrechtenbrieven. Hummel, de fabrikant van apparatuur van de Deense groep, ging zelfs zo ver dat hij een derde zwart T-shirt maakte, de kleur van rouw, ter nagedachtenis aan arbeiders die stierven op bouwplaatsen.

Veel geld en mooie beloften

Als de Franse partners de indruk kunnen wekken een mysterie te onderhouden, dan is dat omdat er een groot financieel verhaal achter hun engagement zit. “Het is duidelijk dat niets of weinig doen tijdens het WK een grote tekortkoming is”, zei hij. Bitter erkent een grote sponsormanager. “Als je een partner bent in een nationaal team, gaat het om het verkrijgen van bekendheid, het creëren van nabijheid, voordat je hoopt te verkopen of te investeren. Daar is het, het onbekende. We weten niet wat dat echt oplevert.” Een ander heeft al spijt: “Puur zakelijk gezien was dit WK een kans om zijn imago op te krikken in opkomende markten, in de buurlanden van Qatar…”

Cyril de Clouseau, voormalig wereldwijd directeur van het voetbalmerk Nike, ziet dit Een gewaagde weddenschap. Maar de weddenschap die uiteindelijk loont: “Als de competitie eenmaal begint, zal er veel veranderen. Mensen zullen het voetbal willen zien, de emoties, de goals, de gebaren. Dat weten de sponsors.” om te zien dus “Of de partners hun beloften nakomen als hun team bijvoorbeeld in de kwartfinales staat.

Dat is precies wat deze andere partner van het Franse voetbal denkt, en het is behoorlijk indrukwekkend: “Het zou interessant zijn om elkaars toezeggingen aan het einde te controleren. Wie zei dat hij niet zou gaan en wie niet zou gaan? Wie zei dat hij niet zou gaan en wie ging daar het laatst? Wie zei dat hij niets zou doen en wie heeft dingen gedaan?” Ook voor sponsorenEn de De derde helft wordt het moment van de waarheid.