Wanneer Bruno Le Maire een personage inspireert in Michel Houellebecq

Juli 2019. Het lawaai verspreidt zich snel in de hallen van Percy: Michel Welbeck Lunch rustig in de kantine van het ministerie, alleen voor zijn dienblad. De schrijver bracht de ochtend door met het bezoeken van het Republikeinse paleis in de jaren tachtig met de stafchef van de minister, om even uit te rusten. “Ik zou graag kantoren willen zien”, Dat heeft hij een paar dagen geleden gewoon aan de telefoon gezegd. Hij zal niet teleurgesteld worden.

Lees ook“To Extermination” door Michel Welbeck: The Grief of Our Human Condition

Zodra Bruno Le Maire welkom is, wordt de auteur meegenomen op een volledige rondleiding door het gebouw: het ministershotel, de pier aan de Seine, de prestigieuze verdiepingen van de Schatkist, de parkeergarages … De grote schrijver, camera in zijn handen en een achterover bungelende handtas dwaalt, zonder dat Hij een woord zegt, die dag tussen de relatief verlaten kantoren. “Het is grappig, er zijn niet veel papieren”, Hij is gewoon verbaasd.

Het bezoek leek hem een ​​beetje teleur te stellen. Omschreven als “Een holistisch kasteel ingelegd in het hart van de stad”, Het ministerie van Financiën met zijn eindeloze gangen…