Wat als de aarde plotseling stopt met draaien?

Huidige astrofysische modellen beschrijven de vorming van planeten uit roterende schijven. Deze rotatiebeweging wordt vervolgens overgebracht op de protoplaneet die is gevormd dankzij het behoud van het impulsmoment. Dus alle planeten zouden moeten draaien, en de aarde is geen uitzondering. Maar wat als onze planeet plotseling stopt met draaien?

Als de rotatie stopt, zal het impulsmoment van elk object op aarde het oppervlak scheuren, wat een ramp zou zijn. Echter, zoals James Zimpelman, een geoloog bij Smithsonian National Air and Space MuseumEr is geen natuurlijke kracht die verhindert dat de aarde draait. Dit is gedeeltelijk de reden waarom onze planeet sinds haar vorming draait.

De aarde draait elke 23 uur 56 minuten 4,09053 seconden volledig om haar as. Dit resulteert in een beweging van de evenaar met ongeveer 1.770 km/u, waarbij de rotatiesnelheid aan de polen tot nul daalt, aldus Zimbelman. Als de planeet abrupt zou stoppen, zou het impulsmoment dat wordt doorgegeven aan lucht, water en zelfs rotsen langs de evenaar blijven bewegen met een snelheid van 1.770 km / u. De beweging zal het oppervlak reinigen terwijl het versnippert en fragmenten naar de hogere regionen van de atmosfeer en de ruimte sturen.

Lineair momentum is het product van de massa en snelheid van een object (richting en snelheid). Een passagier in een rijdend voertuig dat plotseling stopt, zal door lineair momentum blijven voortbewegen. Impulsmoment is een rotatieanaloog van lineair momentum. Het is het product van het traagheidsmoment (de rotatiekracht die nodig is om de massa te roteren) en de hoeksnelheid. Een van de basisprincipes van de natuurkunde is het behoud van impulsmoment. Als iets eenmaal draait, moet je dezelfde kracht in de tegenovergestelde richting uitoefenen om te voorkomen dat het draait.

Chaotische toestand van de aarde

Volgens Zimbelman zullen de stukken die van het oppervlak zijn afgebroken, weer enige rotatie krijgen terwijl de aarde en haar overblijfselen hun weg rond de zon blijven vinden. Uiteindelijk zal de aantrekkingskracht van de planeet de aura van de granaatscherven herstellen tot een onverwacht effect. “ Wat Isaac Newton ons hielp begrijpen in de klassieke mechanica, is dat delen die zich ophopen en samenklonteren, een deel van hun energie afgeven in de vorm van warmte. Indique Zimbelman.

Restanten die in de verre uithoeken van de atmosfeer en de ruimte terechtkwamen, zouden door de zwaartekracht van de planeet naar het oppervlak worden aangetrokken en bij een botsing energie vrijgeven. Zimpelman legt uit dat het constante bombardement van deze blokken de korst zou veranderen in een oceaan van gesmolten gesteente. Uiteindelijk zullen de botsende fragmenten weer in de gesmolten zee worden geabsorbeerd via een proces dat accretie wordt genoemd.

De snelle en destructieve transformatie zou er ook voor zorgen dat het meeste water op het aardoppervlak verdampt. Hoewel het meeste van dit verdampende water verloren gaat, kunnen sommige worden opgenomen in nieuwe vaste mineralen, zoals olivijn. Ten slotte zullen niet alle delen opnieuw worden opgenomen door accumulatie. Sommige planetaire stukken zullen worden weggevaagd door de zwaartekracht van de maan, de nabijgelegen satelliet bombarderen en talloze kraters op het oppervlak creëren.