“We hebben deze kijk op de wereld, deze onvermoeibare nieuwsgierigheid, deze vrijheid van Howard Baker achtergelaten.”

SZittend in een coffeeshop, mensen kijken. Hoe oud zijn ze en welke drankjes bestellen ze? De volgende dag en de volgende dag tegelijkertijd naar die coffeeshop terugkeren, luisteren naar de geluiden, de geuren ruiken, kijken hoe klanten betalen en aantekeningen maken.

Bij Howard Becker is alles een onderzoeksgebied. Toen hem werd gevraagd naar zijn definitie van sociologie, antwoordde hij: “Eigenlijk heb ik nooit een strikte definitie gehad van wat sociologie is. Ik ben vreselijk imperialistisch. Als ik iets zie of lees of iets interessants hoor, denk ik dat het sociologie moet zijn.”

Hij leidde veel studenten op om sociale kwesties te analyseren tot hun alledaagse uitdrukkingen, om het web van sociale en politieke interacties te lezen. Hij vroeg ook zijn studenten om het boek te lezen, zoals Annie Ernaux of Georges Perec, om het werk van fotograaf Raymond Depardon te zien, of om de films van Frederick Wiseman te bekijken. Hij vroeg hen om inspiratie van hem te halen om hun eigen schrijven te vinden.

Het lijkt misschien vreemd om te beginnen met de overdracht van Becker. Maar hij had een talent voor het creëren van een nederige en genereuze intimiteit met zijn faculteiten en studenten. Hij had de kunst om ze vertrouwen te geven in het belang van hun werk.

grote klus

Al meer dan twintig jaar kwam Baker, vergezeld van zijn vrouw, Diane Hagmann, van eind augustus tot begin november naar Frankrijk. Aan het begin van zijn residentie werkte hij samen met socioloog Alain Pessin. Hij was beschikbaar voor zijn collega’s, vrienden en jonge studenten. Hij hield van hen en wij hielden van hem. Hij maakte elke week een afspraak met ons in Parijs, in Café Léa of in Rostand. We spraken over zijn werk, ons werk, zijn en onze ontdekkingen. Daarna hebben we gegeten in goede restaurants.

Geweldig bakkerswerk. Zijn belangrijkste werken zijn in vele talen vertaald. Hun onderwerpen en creativiteit vertellen sociologie, etnografie, antropologie, politieke wetenschappen, managementwetenschap, kunstgeschiedenis en rechten.

Hij had een grote invloed op de sociologie in Frankrijk en ontving verschillende eredoctoraten van de Universiteit van Parijs VIII, de Franse Pierre Mendez Universiteit en het National Institute of Arts and Crafts. Hij luisterde naar jonge onderzoekers, was aanwezig bij hun dissertaties en gaf leiding aan onderzoeksjury’s.

Jazzpianist Howard Baker leerde observeren in de bars van Chicago. Hij zegt : “Ik speelde piano voordat ik socioloog werd. Na een paar jaar speelde ik vrijwel overal in Chicago. Ik kende de binnenkant van de huizen van de bewoners niet, maar ik kende de binnenkant van alle bars in de stad.” ” Een onverwachte en waardevolle ’topografie’ van het inzicht dat alles wat we waarnemen – dingen, gedragingen, rituelen, beslissingen en keuzes – het product is van groepsactiviteit.

Je hebt nog 54,38% van dit artikel te lezen. Het volgende is alleen voor abonnees.