Wetenschap: De ringen van Saturnus zijn aan het verdwijnen

Een nieuwe studie heeft onthuld dat de iconische ijzige ringen van Saturnus niet langer bestaan ​​voor toekomstige skywatchers.

NASA’s Cassini-ruimtesonde, die in 1997 werd gelanceerd en van 2004 tot 2017 in een baan rond de gasreuzenplaneet draaide, heeft veel nieuwe gegevens verzameld, waardoor het mogelijk is om de leeftijd van de ringen in te schatten, evenals hoe lang ze kunnen meegaan. Verdwijnt.

Jeugdkringen…

Terwijl ons zonnestelsel en de planeten waaruit het bestaat ongeveer 4,6 miljard jaar oud waren, leidden gegevens van Cassini tot een nieuwe ontdekking. Volgens de resultaten van studies die op 12 en 15 mei in de tijdschriften Icarus en Science Advances zijn gepubliceerd, is de theorie van ringen die lang na de eerste vorming van Saturnus verschijnen, gevorderd.

“Onze onontkoombare conclusie is dat de ringen van Saturnus naar astronomische maatstaven relatief jong moeten zijn, slechts een paar honderd miljoen jaar oud”, zegt Richard Doresen, professor in de astronomie aan de Universiteit van Indiana (VS) en hoofdauteur van de twee studies die in Icarus zijn gepubliceerd.

Volgens de onderzoekers is het waarschijnlijk dat de zeven ringen zich nog aan het vormen waren toen dinosaurussen over de aarde zwierven.

Het bestaat voor 95% uit ijsdeeltjes, reflecteert zonlicht en ziet er wit uit. Maar wit is rommelig. Het stof, dat bestaat uit korrels die zijn gemaakt van gesteente, mineralen of koolstofrijke materialen, maakt de ringen geleidelijk donkerder door erop te gaan zitten.

Door de stofstroom rond Saturnus te kennen en de hoeveelheid stof op de ringen te schatten, konden de onderzoekers een reeks leeftijden van de ringen geven.

In 13 jaar tijd heeft de kosmische stofanalysator 163 stofdeeltjes van buiten het Saturnusstelsel opgevangen. De ringen waren verrassend “schoon”, wat suggereert dat ze er niet lang genoeg waren om overtollig kosmisch stof op te hopen.

Die niet oud zal worden

In feite zijn de ringen vervuild door kleine meteorieten die in botsing komen met ijsdeeltjes, waardoor ze in de richting van de planeet vallen. Cassini merkte op dat de ringen zo elke seconde enkele tonnen materie zouden verliezen. Onderzoekers schatten dat de ringen hooguit een paar honderd miljoen jaar meegaan.

Paul Estrada, een onderzoeker bij NASA Ames Research Center en co-auteur van de drie studies concludeerde: “We hebben aangetoond dat massieve ringen zoals die van Saturnus niet lang meegaan. Aangenomen kan worden dat de relatief onbeduidende ringen rond andere ijs- en gasreuzen in ons zonnestelsel (Uranus en Neptunus) zijn overblijfselen. De ringen waren zo groot als de ringen van Saturnus. Misschien zullen in de nabije toekomst, in astronomische termen, de ringen van Saturnus meer lijken op de verstrooide ringen van Uranus.

Toekomstige missies om enkele van de manen van Saturnus te bestuderen, zouden meer informatie kunnen onthullen over de gebeurtenissen die de ringen hebben gemaakt en tot andere ontdekkingen kunnen leiden.