Wolffia, de wonderplant voor het leven en overleven op Mars?

Net als Matt Damon in ‘Alone on Mars’ zullen de eerste astronauten die naar Mars gaan een manier moeten vinden om zich te voeden en te overleven, in een omgeving zonder water of zuurstof. Hoewel de eerste missie gepland staat voor 2030, nemen de experimenten toe en hebben onderzoekers van de Mahidol Universiteit in Thailand misschien wel het perfecte voedsel gevonden. Goed nieuws: dit is geen aardappel die zich voedt met uitwerpselen…

Dit is Wolffia, een kleine bloeiende plant die op het oppervlak van meren en vijvers in Azië drijft. Zo klein dat hij met een diameter van 1 mm wordt beschouwd als de kleinste bloeiende plant op aarde! Dit wortelloze eendenkroos zou essentieel voedsel en een bron van zuurstof kunnen zijn voor mensen in de ruimte. En niet alleen op Mars.

Een centrifuge die groeiomstandigheden in de ruimte simuleert

Om dit te meten, hebben wetenschappers deze waterplant getest onder omstandigheden van hyperzwaartekracht, tot twintig keer hoger dan die waargenomen op aarde. Maandenlang spinnen ze het materiaal in een vierarmige, 8 meter brede centrifuge. Het apparaat bevindt zich in het technisch centrum van de European Space Agency (ESA) in Nederland en aan het uiteinde van elke arm bevinden zich containers die zijn uitgerust met LED’s om natuurlijk zonlicht te simuleren. Elke kamer roteert met maximaal 67 omwentelingen per seconde.

“We waren geïnteresseerd in eendenkroos omdat we wilden modelleren hoe planten reageren op veranderingen in de zwaartekracht.” Tatpong Tulyananda legt het uit, hoofd van het onderzoeksteam. “Aangezien eendenkroos geen wortels, stengels of bladeren heeft, is het gewoon een bal die op het water drijft. Dit betekent dat we ons direct kunnen concentreren op de effecten die veranderingen in de zwaartekracht zullen hebben op de groei en ontwikkeling ervan.”

“Wolvia” is een “veelbelovende” oplossing.

Volgens deze wetenschappers is Wolffia een even betrouwbare als haalbare oplossing, omdat het via fotosynthese veel zuurstof produceert. Volgens hen is het een goede bron van eiwitten. Nog een belangrijk punt: er is geen verspilling. Alles is eetbaar! “In ons land consumeren we het al heel lang.” Tatpong Tulyananda herinnert het zich. “We consumeren 100% van de plant als we hem eten, dus het is veelbelovend in termen van ruimtelandbouw.”

Voor onderzoekers heeft deze plant ook een groot voordeel: de levenscyclus varieert van vijf tot tien dagen. Hierdoor kunnen tests eenvoudig en snel worden uitgevoerd. “Tot nu toe hebben we weinig verschil gezien tussen plantengroei bij 1G (zwaartekracht op aarde) en gesimuleerde microzwaartekracht. Maar we willen onze waarnemingen uitbreiden om een ​​idee te krijgen van hoe planten reageren en zich aanpassen in het volledige scala van zwaartekrachtomgevingen, concludeerde het onderzoek. ”