Zo zou Antarctica eruit zien als al het ijs zou smelten

Antarctica speelt een belangrijke rol in het mondiale klimaatsysteem door de oceaanstromingen en de stijging van de zeespiegel te beïnvloeden. Onderzoekers gebruiken verschillende methoden om te begrijpen hoe deze regio reageert op de klimaatverandering, maar lange tijd was de informatie beperkt en maakte ijs dit werk moeilijk. Een paar jaar geleden maakte werk van de British Antarctic Survey het mogelijk een gedetailleerde kaart te maken van het bevroren continent, en vooral van het rotsachtige substraat.

Studie van ijskappen

IJskappen zijn zeer dikke, permanente ijsmassa’s die een groot deel van het oppervlak van de aardpolen bedekken, namelijk Groenland en Antarctica. Ze ontstaan ​​wanneer sneeuw zich ophoopt en in ijs verandert. Door de jaren heen nemen deze hoezen steeds meer ruimte in beslag, spreiden ze uit en worden door hun gewicht dunner, net als honing die op een bord wordt gemorst.

Om te simuleren hoe deze ijskappen reageren op veranderingen in de oceaan- en luchttemperatuur, gebruiken glaciologen computermodellen. Het voordeel van deze simulaties is dat er veel verschillende klimaatscenario’s getest kunnen worden. De modellen blijven echter bestaan De nauwkeurigheid van topografische gegevens is beperkt.

Om de dynamische reactie van ijskappen op veranderende omgevingscondities, zoals temperatuur en sneeuwophoping, nauwkeurig te kunnen simuleren, moeten onderzoekers vooral de vorm en structuur van het gesteente onder de ijskappen tot in detail kennen. Weten hoe uw gesteente eruit ziet, is erg belangrijk, omdat De eigenschappen van dit bed bepalen de vorm van het ijs en beïnvloeden hoe het beweegt. Oneffen terrein kan bijvoorbeeld een ijskap vertragen of zelfs tijdelijk op zijn plaats houden, terwijl een opwaartse helling ervoor zorgt dat het ijs sneller stroomt.

De eerste steen van Antarctica

Een paar jaar geleden belde een nieuwe dataset Beddenkaart2 Volgeling NASA Het gaf ons een veel duidelijker beeld van Antarctica. Deze studie verzamelde drie sets gegevens: oppervlaktehoogte, ijsdikte en gesteentetopografie. Met andere woorden: het was toen voor ons mogelijk om het ‘ware gezicht’ van Antarctica, dat voor het eerst verstoken was van ijs, te bewonderen.

Om zo’n gedetailleerde kaart te maken, moeten onderzoekers grote hoeveelheden gegevens uit verschillende bronnen verzamelen en analyseren. Vooral NASA heeft grote hoeveelheden gegevens verstrekt over de hoogte van het oppervlak, de grenzen van het zee-ijs en de ijsdikte erover Operatie IJsbrug. Deze taak vertegenwoordigt ongeveer 12% van Vijfentwintig miljoen datapunten Over de dikte van het ijs dat de afgelopen vijftig jaar door meer dan tweehonderd luchtexpedities is verzameld.

Concluderend speelt Antarctica een cruciale rol in het mondiale klimaatsysteem, vooral door zijn invloed op de oceaanstromingen en de stijging van de zeespiegel. Het begrijpen van de dynamiek van zijn ijskappen is essentieel voor het voorspellen van zijn reactie op klimaatverandering. Recente inspanningen, vooral die onder leiding van de British Antarctic Survey, hebben onze kennis van Antarctica aanzienlijk verbeterd door een gedetailleerde kaart van de basis ervan te verschaffen.

Het bestuderen van ijskappen via computermodellen heeft het mogelijk gemaakt om verschillende klimaatscenario’s te simuleren, maar deze modellen vereisen nauwkeurige topografische gegevens om echt effectief te zijn. Kennis van het gesteente, dat de ijsdynamiek beïnvloedt, is cruciaal voor deze simulaties. Ruw terrein kan ijskappen vertragen, terwijl neerwaartse hellingen hun beweging kunnen versnellen.

De creatie van de nieuwe Bedmap2-dataset door NASA was een grote prestatie. Door informatie te verzamelen over de hoogte van het oppervlak, de ijsdikte en de topografie van het gesteente, onthulde deze kaart voor het eerst het ‘ware gezicht’ van het ijsvrije Antarctica. Deze prestatie werd mogelijk gemaakt door het verzamelen en analyseren van enorme hoeveelheden gegevens uit verschillende bronnen, waaronder NASA’s IceBridge-missie.