Zonnestormen in mei leidden tot de grootste satellietmigratie in de ruimtegeschiedenis

Tussen 10 en 12 mei 2024 beleefde de aarde de grootste geomagnetische storm in meer dan twintig jaar. Sinds de laatste grote zonnestorm in 2003 is het aantal satellieten in een lage baan echter aanzienlijk toegenomen als gevolg van de commercialisering van ruimtediensten en de creatie van productieve satellietconstellaties, zoals Starlink van SpaceX. Onderzoekers hebben zojuist aangetoond dat de uitbarstingen van mei grote, onverwachte verstoringen op hun pad veroorzaken.

Verhoogd risico op botsingen in een lage baan

Meer specifiek laat het onderzoek zien dat satellieten en ruimteschroot in een lage baan de aarde naderden met een snelheid van 180 meter per dag tijdens de duur van de geomagnetische storm. In feite verstoren zonnestormen, veroorzaakt door enorme explosies van geladen gassen afkomstig van onze ster, het magnetische veld van onze planeet. Als gevolg hiervan dringen geladen zonnedeeltjes diep door in de atmosfeer van de aarde, waar ze interageren met luchtmoleculen. Deze interacties verwarmen de atmosfeer en zorgen ervoor dat deze uitzet. Als gevolg hiervan neemt de dichtheid van restgassen toe op de hoogten waarop satellieten zich in hun baan bevinden. Satellieten die plotseling tegen een dikker medium strijden, verliezen hoogte.

Om dit fenomeen te compenseren begon ongeveer de helft van het ruimtevaartuig in een baan om de aarde te bewegen Activeer hun motivatie Tegelijkertijd om terug te keren. Behalve dat in slechts twintig jaar het aantal actieve objecten in een lage baan om de aarde is gestegen van ongeveer honderd naar meer dan 10.000, en deze massabeweging dus tot gevaarlijke situaties had kunnen leiden, omdat de antibotsingssystemen niet genoeg tijd hadden om deze te bereiken. bereken de veranderende trajecten naar nabijgelegen satellieten. Vanwege de moeilijkheid om de intensiteit van zonnevlammen te voorspellen en het toenemende aantal objecten in een baan om de aarde, is het voorspellen van botsingen praktisch onmogelijk, terwijl de intensiteit van de zonnecyclus nog niet is bereikt.