“Ik heb mijn voet door de hel gezet”

Bedlegerig als gevolg van chronische, slopende vermoeidheid, zag de 40-jarige acteur zijn gezondheid in de loop van de weken verslechteren, inclusief zijn seksuele functioneren: “Ik had hevige buikpijn, constante misselijkheid, oorsuizen, trillingen… en problemen met de ejaculatie. Ik ben in drie maanden tijd 17 kilo afgevallen » Vandaag wil Arno waarschuwen voor de ernstige complicaties die gepaard gaan met de ‘netten’ die bij herniaoperaties worden gebruikt, de risico’s waarover patiënten niet goed zijn geïnformeerd.

Een liesbreuk komt voor bij 1 op de 4 mannen

Waar hebben we het precies over? Een medisch hulpmiddel dat al tientallen jaren wordt gebruikt om hernia's te behandelen. Het wordt “mesh”, “sluier”, “mesh”, “mesh” of “plaat” genoemd, en het is een prothese (polypropyleen), van verschillende afmetingen, en wordt vaak gebruikt bij operaties voor liesbreuk, een ziekte die één persoon vier keer mannen. De chirurgische procedure bestaat uit het re-integreren van het deel van het orgaan dat vastzit in het lieskanaal (waar het snoer loopt dat de buik met de testikels verbindt) in de buik en het plaatsen van een gaas. Door een lokale ontstekingsreactie te veroorzaken stimuleert de prothese de groei van littekenweefsel (fibrose), waardoor de buikwand wordt versterkt.

Niemand vertelt u dat als er zich een probleem voordoet, het zeer moeilijk of zelfs onmogelijk zal zijn om de prothese te verwijderen.

Arnaud Denis

In Frankrijk worden jaarlijks 150.000 ‘behandelingsoperaties’ voor een liesbreuk uitgevoerd. Via de open of minimaal invasieve aanpak (laparoscopie) is deze prothetische ingreep de standaardbehandeling omdat het de kans op recidief met 2% vermindert ten opzichte van 10 tot 15% voor de hechttechniek. “Wat we je niet vertellen is dat herhaling niets is vergeleken met de risico's die gepaard gaan met het implanteren van een stukje plastic in het lichaam. We waarschuwen je niet dat als er zich een probleem voordoet, het heel ingewikkeld, zo niet onmogelijk, zal zijn. om het volledig te verwijderen”, zegt Arno.

Maanden van medische omzwervingen

Na de operatie voelde de acteur zich aan zijn lot overgelaten. Maagdarmchirurgen, urologen, maag-darmchirurgen… Arno beweegt zich van specialist naar specialist. “Chirurgen willen niet met complicaties te maken krijgen en verwijzen je door naar specialisten die er niets van begrijpen. Om behandeld te worden in een pijncentrum moet je doorgaans 9 maanden wachten. Van liespijn weten ze niets. We schieten je neer en dat is Dit is de oplossing die AP-HP voorstelt » Maandenlang medisch rondzwerven zonder vermoedens van complicaties die verband houden met de prothese.

Na verloop van tijd verhardt de prothese, kan deze barsten en pijnlijk worden

Arno Denis

Het is een besloten Facebookgroep, waardoor het kan doorgaan: 4.000 leden “van over de hele wereld” veroordelen het gaas dat wordt gebruikt bij herniaoperaties. “Ik kwam erachter dat ze dezelfde symptomen hebben als ik!” Op dat moment besefte ik in welke hel ik onbewust terecht was gekomen… Er zijn zoveel hopeloze situaties… Problemen ontstaan ​​soms jaren na de operatie. Na verloop van tijd kan de prothese migreren of verharden. Splitsing en beschadiging van omringend weefsel. Er zijn mensen bij wie het gaas hun schaambeen erodeert en die uiteindelijk heupproblemen krijgen… Ik praat met iemand die geen operatie kan ondergaan voor blaaskanker omdat er twee prothesen zijn die de toegang blokkeren. “In Frankrijk praat niemand hierover”, zegt de acteur verontwaardigd.

Het complicatiepercentage kan tussen 12 en 30% van de patiënten liggen

Internationaal beginnen klachten van patiënten de kop op te steken. Er zijn tienduizenden rechtszaken wegens persoonlijk letsel aanhangig in de Verenigde Staten. In Groot-Brittannië en Australië bleek uit sociale onderzoeken dat de meerderheid van de ondervraagde patiënten niet voldoende geïnformeerd was over de risico's op ernstige complicaties als gevolg van een herniaoperatie.

In een documentaire die eind 2018 werd uitgezonden door de British Broadcasting Corporation (BBC) zien we patiënten geïsoleerd raken en niet meer kunnen lopen of werken sinds ze een operatie hebben ondergaan. Anderen werden suïcidaal. Volgens dit rapport kan het complicatiepercentage tussen 12 en 30% van de patiënten treffen. Een woordvoerder van het Royal College of Surgery reageerde onmiddellijk en zei: “Mensen met complicaties hebben hulp nodig, geen stilte.” Het is ook nodig om de gegevens voortdurend te herzien om ervoor te zorgen dat eerdere onderzoeken geen ernstig en wijdverbreid probleem over het hoofd hebben gezien.

Eind 2018 besloot Australië, ‘vóór Europa’, chirurgische mesh als ‘hoog risico’ te classificeren vanwege ‘ernstige zorgen in verband met het gebruik van deze apparaten’.

Complicaties vergelijkbaar met die welke optreden bij vaginale implantaten

Deze complicaties doen denken aan de schade veroorzaakt door vaginale implantaten, medische hulpmiddelen gemaakt van hetzelfde materiaal als hernia-implantaten. Worden patiënten met een herniaoperatie blootgesteld aan dezelfde schade als duizenden vrouwen over de hele wereld? Vaginale implantaten bedoeld voor de behandeling van urine-incontinentie (strips) en verzakking (augmented implantaten) zijn nu verboden in Groot-Brittannië en de Verenigde Staten en kunnen niet langer worden aangeboden in Frankrijk.

Er mag geen verwarring bestaan ​​tussen verschillende implanteerbare medische hulpmiddelen.

Publieke relaties David Moskouwitz

“In de Verenigde Staten zijn er advocaten die gespecialiseerd zijn in liesbreuken, en dat zijn mensen die zich nu zorgen maken over verontreinigingen die mogelijk in de mesh aanwezig kunnen zijn. “Amerikanen zijn bang voor PIP-prothesen (borstimplantaten) en verwarren verschillende implanteerbare medische apparaten ”, waarschuwt professor David Moskowitz, voorzitter van de afdeling Gastro-intestinale Chirurgie van het Louis Maurier Ziekenhuis (AP-HP) en secretaris van de Franse Vereniging voor Pariëtale Chirurgie. “Het fenomeen van migratie en erosie van het vaginale implantaat (strips) is reëel en bekend voor urologen en gynaecologen. De prothesen die in de buikwand worden gebruikt, staan ​​niet in direct contact met organen en veroorzaken dit soort problemen niet.

De problemen zijn niet te wijten aan de apparatuur, maar aan de pathologie, de topografie van de patiënt en de gebruikte techniek.

Publieke relaties David Moskouwitz

De chirurg verzekert hem dat de medische hulpmiddelen die bij herniachirurgie worden gebruikt ‘uiterst bestudeerd, gevalideerd en aanbevolen’ zijn. “Sinds het geval van de PIP-prothese is het validatiesysteem restrictiever geworden. In de meeste gevallen zijn de problemen niet te wijten aan de apparatuur, maar aan de pathologie zelf, de topografie van de patiënt en de gebruikte techniek , het is in wezen “het risico op chronische pijn.” Dat kan zeer invaliderend zijn en 6 tot 8% van de patiënten betreft,” zei hij, en legde uit dat het minder belangrijk is wanneer de procedure via laparoscopie wordt uitgevoerd.

Bij het verwijderen van een prothese zijn vaak meerdere operaties nodig

Professor Moskowitz voegt eraan toe dat het risico voor de zaadstreng laag is en verband houdt met de chirurgische ingreep zelf, en dat infectie van de prothese (ten onrechte “afstoting” of “allergie” genoemd) een uitzonderlijk risico met zich meebrengt (0,35% van de gevallen), maar dat er mogelijk verwijdering van het implantaat. Hij legt uit dat zes diensten in Frankrijk weten hoe ze het ‘goed’ moeten doen. Maar voor de patiënt kan het meerdere jaren duren… zelfs tien jaar! “Het komt wel eens voor dat een patiënt slecht wordt begeleid door een chirurg die niet weet hoe het moet. Meestal duurt het lang omdat de prothese erg geïntegreerd is en de verwijdering ervan meerdere operaties vereist. Maar we komen er wel!

Een zeer ernstige chirurgische ingreep

Arno vertrok om “zijn hachje te redden” in New York. Op 11 april was hij in handen van een specialist van het Mount Sinai Hospital, een centrum gespecialiseerd in door robots ondersteunde pariëtale protheses (da Vinci). Zeer nauwkeurige chirurgie voor een bijzonder nauwkeurige procedure. “De prothese plakt zo sterk aan de bloedvaten en zenuwen dat je ernstige complicaties en levenslange gevolgen riskeert”, legt de acteur uit.

Ik heb 45 duizend euro betaald om mijn gezondheid en mijn carrière te redden.

Arno Denis

Het was het derde consultatiegesprek met een nieuwe uroloog, in februari, dat aan het licht bracht waar hij al weken voor vreesde: de zaadbal aan de zijkant van de prothese vertoonde het begin van atrofie omdat deze niet langer goed doorbloed was. Dit komt door de druk van de prothese op de zaadstreng: het gaas moet verwijderd worden. Zijn metgezellen in nood adviseerden hem om naar de Verenigde Staten te gaan. “Ik had maandenlang een verschrikkelijk gevoel van naderend onheil. Ik betaalde 45.000 euro om mijn gezondheid en mijn carrière te redden. »

De drie uur durende operatie was succesvol. De prothese werd geïmplanteerd zonder het weefsel of de zaadstreng te beschadigen. Twee weken na de operatie was alle pijn van Arnaud verdwenen en kon hij weer seksueel functioneren. “Het is een wonder! Deze chirurg heeft mijn leven gered”, zegt de acteur. Vandaag richt Arnault een vereniging op voor slachtoffers van herniaprothesen. Sinds zijn Facebook-melding in december ontvangt hij naar eigen zeggen drie tot vier berichten per dag. Patiënten die lijden en het opgeven. Over hen het medische systeem. »